Inhoud
Je speelt als een astronaut die vastloopt op een buitenaardse planeet en zijn verstand moet gebruiken om te overleven en zijn weg naar huis te vinden. Nee, dat is het niet The Martian, en jij bent geen Matt Damon. Nee dit is Armikrog, en jij bent Tommynaut.
Armikrog is een point & click-adventure / puzzelspel dat sterk geïnspireerd is op klassieke point and click-games, vooral als je bedenkt dat het betrokken talent zo'n spel maakte (ze maakten ook Aardworm Jim). Dit is een tweesnijdend zwaard, maar aan de ene kant is het geweldig om de heropleving van het genre en de overdaad aan humor en charme te zien, maar het herinnert je er ook aan hoe frustrerend het genre kan zijn. Armikrog is schuldig in beide gebieden.
Stylin 'en profilin'
Ik wil beginnen met de voor de hand liggende: Armikrog is ongelooflijk kijken. De game is gemaakt met handgeanimeerde claymation, vergelijkbaar met films zoals The Nightmare Before Christmas, Paranorman, Coraline, enz. En deze zorgvuldige techniek betaalt dividend; vanaf het begin, waarin Tommynaut crasht op deze gevaarlijke planeet, wordt je gebombardeerd met de prachtige kunststijl en de charme die het uitstraalt.
Ontmoet Tommynaut ..... en een hongerig uitziende kerel
De productiewaarde daalt nooit tijdens de 2-3 uur durende ervaring. De game werd gelanceerd en vervolgens snel getrokken en een week uitgesteld om een paar bugs te verhelpen die de game deden breken, en de vertraging was een wijze. Ik heb geen enkele glitch, frame rate dip of iets minder dan een animatie van topkwaliteit tegengekomen.
Er is geen limiet aan de lof die moet worden gegooid Armikrog voor zijn klei-animatie. Dit geeft de game een aparte voorsprong die hem onderscheidt van elke andere game in zijn soort, echt weinig games zien er echt zo in het oog springend en indrukwekkend uit.
Maar het gaat niet alleen om het uiterlijk, Amrikrog maakt ook uitstekend gebruik van geluid. De in-game geluiden zijn goed gedaan, vooral het gebrek aan geluid om grote ruimtes over te brengen, en het stemwerk is geweldig. Tommynaut wordt ingesproken door Michael J. Nelson van Mystery Science Theatre 3000 en Beak-Beak wordt geuit door Rob Paulson, die stemmen leverde voor sommige klassieke cartoons zoals Animaniacs en Dexter's Laboratory. Hoewel ze niet zo vaak spreken, hebben Tommy en Snavel alleen in tussenfilmpjes een goede verstandhouding en komische verlichting bieden die past bij de stijl van het spel. Het is gewoon jammer dat ze niet praten tijdens de lange gameplay-secties.
Slim plot, of plotless?
Het verhaal in Armikrog is een nogal vreemde. De jury is nog niet uit of het uiteindelijk wel of niet werkt. Tommynaut is op pad met zijn trouwe straathond, snavelbek, op zoek naar een kostbaar middel om zijn stervende planeet te redden. Zoals eerder vermeld, vallen ze neer op een gevaarlijke planeet en worden ze onmiddellijk aangevallen door een harig beest met een grote tong. Ze ontsnappen aan het wezen door een fort binnen te gaan dat bekend staat als Armikrog.
Het is hier waar het spel begint. Je begint in een afgesloten ruimte, zoals zoveel puzzelspel doet, en je begint eenvoudigweg te klikken om te bewegen en erachter te komen waarmee je kunt communiceren. Uiteindelijk ga je het fort verkennen en meer leren over zijn geschiedenis en de planeet. Het enige probleem is de manier waarop je het verhaal verteld, door paarse Octopi, of Claypusses, wordt verteld in volledige Sim-achtige wartaal. Ik beschouw het niet als een spoiler om je te vertellen dat de dialoog aan het einde van het spel is rechtgezet en omgezet in gewoon Engels.
Dus, als je het hele verhaal wilt horen, kun je verwachten door het hele spel heen te bladeren om te horen wat de Claypusses te zeggen hebben. Eerlijk gezegd voelde dit gewoon als een echt bizarre ontwerpkeuze en betekent dat veel mensen die het spel voltooien dit zullen doen zonder ooit het hele verhaal te horen. Het lijkt erop dat Engelstalige Claypusses er vanaf het begin hadden moeten zijn.
Maak kennis met The Claypuss
Maar laten we een stapje terug doen. Tommynaut en snavel-snavel doorkruisen Armikrog en ontdekken alle eigenaardigheden die zich binnenin bevinden. In het eerste derde deel van het spel, ontdek je een baby. Tommy neemt het schijnbaar verlaten kind op en stopt het in zijn hemd. Bij twee willekeurige gelegenheden begint de baby te huilen en moet je zijn baby-mobiel opnieuw rangschikken om te voorkomen dat hij huilt. Voor 90% van Armikrog Ik vergat dat het kind daar zelfs was, laat staan belangrijk, en toch blijkt het precies dat te zijn. Ik zal niets bederven, maar ineens en uit het niets verschijnt een grote schurk en de baby is van vitaal belang voor de plot. Het is een vreemde draai die beter zou zijn gediend als het eerder in de game relevant was geweest.
Voor de overgrote meerderheid van Armikrog de plotstuw is heel eenvoudig: ontsnappen. Dan voegt het een veel diepere laag toe en blijkt dat het letterlijke gebrabbel dat je in de game hebt gehoord eigenlijk het hele verhaal is. Het kan als een interessante en unieke manier worden beschouwd om het verhaal te vertellen, maar het simpele feit dat je het hele spel moet back-tracken, dat het niet al te lang duurt, het soort doodt.
Had je het verhaal (in het Engels) gedurende het hele spel geleerd, dan zou het latere verhaal sneller kloppen. Het verhaal in Armikrog is best leuk, maar de manier waarop het wordt verteld laat veel te wensen over, vooral als je er niet voor gaat om het te horen.
Point-and-click-Everything
Dus wat doe je precies in Armikrog? Nou, het is een vrij eenvoudig point-and-click-avonturenspel. Je verplaatst Tommy en Snavel met de cursor, wat een unieke cursor zou kunnen zijn, maar het is gewoon een standaardcursor, en je kunt ervoor kiezen om slechts één karakter per keer te verplaatsen, wat je in bepaalde segmenten moet doen. Het is een leuke draai om beide personages te kunnen besturen en maakt Snavelbek meer dan alleen een schattige, zij het nukkige, metgezel.
Vreemd genoeg (voor een point-and-click-spel), is er geen indicatie van wat kan worden geïntervenieerd. De frustratie van het doelloos klikken op alles eindigt vrij snel als je je realiseert wat wel en niet kan worden geïntervenieerd. Er is een eindig aantal interactieve objecten, d.w.z. knoppen, cranks, panelen, deuren en hendels, en zo Armikrog is een stuk eenvoudiger dan de spellen die het hebben geïnspireerd.
En toch, ondanks die eenvoud, zal je ongetwijfeld delen van het spel doorbrengen gewoon op alles en nog wat klikken om door te gaan. U vindt bijvoorbeeld een voorwerp, zoals een vlieg, en besteedt onnodig veel tijd aan het proberen te achterhalen wat ermee kan worden gedaan. Uiteindelijk leer je met vallen en opstaan dat je het in een hondenkom moet doen om snavel te eten. Dat zou duidelijk moeten zijn toch? Ik denk het niet.
Armikrog kan moeilijk zijn. Als je een old-school point and click adventure-fan bent, dan is dit waarschijnlijk jouw plekje. Het is niet zo obscuur en onnodig uitdagend als Grim Fandango, maar het zal toevallige fans van het genre frustreren. Als je het wilt spelen en de frustratie niet wilt, gebruik dan een gids; daar is geen schande in!
Een ander aspect dat het vermelden waard is, simpelweg omdat het verrassend is voor een adventure-game, is het ontbreken van een inventaris. Er is geen inventaris of zakken waar Tommy naar kan kijken en zien wat hij heeft. Nee, je hoeft je alleen maar te herinneren wat Tommy met zijn persoon doet en erachter te komen waar het naartoe gaat. Nogmaals, dit is geen enorm probleem, omdat je nooit meer dan 2-3 items tegelijk hebt en zelfs dan zijn de werkelijke items vrijwel altijd hetzelfde.
De manier waarop je Armikrog doorkruist, is ook de moeite van het vermelden waard. Je primaire vervoersmiddel, naast wandelen, gebruikt de zeer lange tentakels van de Claypusses. Je klikt erop en Tommy zal opspringen en een tentakel pakken, van hier kun je meestal opstijgen of afdalen en nieuwe gebieden ontdekken. Het is een leuke manier om je te verplaatsen en de animatie wordt nooit moe.
De tweede manier van transport is een elektrische treinwagon. Je levert uiteindelijk de genoemde auto van stroom en Tommy kan via een reling van de ene locatie naar de andere gaan, dit is in eerste instantie heel leuk en krijgt nooit minder. Het wordt echter vervelend. De saaiheid vloeit voort uit de vrij kleine niveaus die het spel genereert, wat betekent dat je uiteindelijk van scherm naar scherm vaart om te screenen met een enkele klik en telkens opnieuw (zij het korte) laadschermen moet doorlopen.
Vonnis
Armikrog is echt een klassiek 'point-and-click'-avonturenspel dat gebaseerd is op het oplossen van puzzels. Het is geen spel zonder zijn gebreken en gewoon bizarre ontwerpkeuzes, vooral gezien het verhaal, maar uiteindelijk wegen de charme, esthetiek en genot ervan op tegen die factoren.
Armikrog is slechts 2-3 uur lang, afhankelijk van hoe lang het duurt om de puzzels op te lossen, dit is een voordeel voor het spel en maakt de problemen ervan nogal triviaal. De gehele productie van Armikrog is gemaakt met veel liefde, en dat blijkt. Zelden heb ik een interessantere en leukere wereld gespeeld dan die Pencil Test Studios hebben gemaakt.
De gameplay is heel eenvoudig, en dit is waarschijnlijk het beste, omdat de interface en menu's op een simplistische manier zijn ontworpen. Het verhaal is interessant als je bereid bent je uiterste best te doen om het te horen, wat een ongelukkige ontwerpkeuze op zichzelf is, en net zo fascinerend als de volledig onderbenutte schurk. Het zou je vergeven zijn om dat te denken Armikrog was onderdeel van een serie, en de schurk was eerder bekend; Pencil Test Studios introduceert en behandelt hem alsof je dit zou moeten weten.
Al met al zou ik aanbevelen Armikrog voor iedereen die houdt van een point-and-click-avontuur en iedereen die geïnteresseerd is in klei-animatie. Armikrog is een bewijs van animatie en gameontwerp, maar ver van de koning van het point-and-click-genre.
Onze beoordeling 7 Een uniek puzzelspel dat de moeilijkheid en het vertellen van verhalen van weleer oproept. Over On: PC What Our Ratings Mean