Bomber Crew Review

Inhoud

• gameplay
• Kennismaking met je bemanning en vliegtuig
• Mission (Almost) Impossible
• En toch...
• Audio en afbeeldingen
• Het vonnis

Het strategiespel van het spel Runner Duck uit de Tweede Wereldoorlog Bomber Crew biedt een unieke kans om bijna volledige controle te krijgen over enkele fictieve Britse bombardementen, terwijl je je bemanning beheert en je vliegtuig uitrust om je succes te garanderen. De game biedt een goede uitdaging op zichzelf en de manier waarop de mechanica werken, betekent dat je altijd de volgende missie wilt proberen, hoe erg de laatste missie ook is gebleken. Toch is het niet perfect, en de gebreken in de afzonderlijke componenten van de game zorgen ervoor dat je je campagne niet afmaakt zonder onnodige frustraties.

gameplay

Zoals je misschien hebt verzameld uit de titel, Bomber Crew geeft je controle over een Lancaster Bommenwerper en zijn bemanning terwijl je verschillende missies uitvoert voor de RAF tijdens de Tweede Wereldoorlog. De missies variëren van eenvoudige bombardementen, tot het redden van gestrande soldaten en alles daartussenin. Bovendien zijn er meerdere side-quests en de mogelijkheid om bounty-verzoeken aan te nemen en bepaalde vijandelijke azen te vernietigen. Je ontvangt contant en intel punten voor het succesvol voltooien van je missies en een extra beloning voor het terugkeren naar de basis in één stuk (wat meer een uitdaging is dan het misschien klinkt), en je zult die beloningen gebruiken om upgrades voor je te kopen bemanning en vliegtuig.

Kennismaking met je bemanning en vliegtuig

Het hart van het spel ligt echter in het feitelijk managen van de bemanning en het vliegtuig. Je begint met het werven van nieuwe leden uit een procedureel gegenereerde pool van rookies, mannen en vrouwen in alle kleuren. Het gaat volledig voorbij aan historische nauwkeurigheid, maar het is ook een subtiele manier om de speler te laten denken: "Waarom zou het toch niet zo zijn geweest?" Elke potentiële rekruut heeft zijn eigen statensets. In het begin zal je waarschijnlijk alles negeren, behalve snelheid en bepantsering, hoewel overlevingscapaciteiten en zuurstofboost belangrijker worden naarmate het spel vordert.

Elke bemanningslid begint op niveau 1 en ontgrendelt belangrijke vaardigheden terwijl ze vorderen - dingen zoals minder brandstof gebruiken of nauwkeurigere aanvallen afnemen. Je krijgt echter niet echt te zien wat de vaardigheden zijn totdat ze ontgrendelen. Er zijn ook leuke biografische gegevens over de eerdere bezetting van elke rekruut. Ze hebben geen effect op de vaardigheden van het bemanningslid, maar het is een leuke manier om een ​​meer meeslepende ervaring te creëren door je te herinneren aan de aard van de Britse strijdkrachten aan het begin van de oorlog.

In het begin kun je niet zoveel doen als je crew uitrusten of je vliegtuig upgraden, maar na een paar succesvolle missies beginnen de upgrades binnen te stromen. Sommige zijn puur esthetisch, zoals verschillende gekleurde jassen, maar anderen - vooral met het vliegtuig- uw kansen op succes en overleving aanzienlijk vergroten. Je zult ook willen overleven, omdat falen bruut is. Het vervangen van dode bemanningsleden betekent teruggaan op niveau 1 - tot later in het spel, tenminste - zonder vaardigheden en als je vliegtuig wordt vernietigd, moet je je upgrades ook opnieuw aanschaffen. Alles is behoorlijk duur, maar tussen beloningen en nevenmissies is geld nooit een probleem.

Mission (Almost) Impossible

Tijdens de missie ben je verantwoordelijk voor bijna elke actie die de bemanning moet nemen, inclusief eenvoudige dingen zoals het hijsen van landingsgestellen en het openen van erkerdeuren, evenals het monteren van iedereen met parachutes en extra munitieopslag voor je kanonniers. Dit is waar het spel het aangenaamst en meest frustrerend is.

Als de bemanning zich op de juiste plaats bevindt, voeren ze hun taken uit zoals zou moeten. Zo niet, dan staan ​​ze gewoon in de buurt om te wachten wat ze moeten doen, zelfs als dat betekent dat er niemand aan het stuur zit of het zuurstofsysteem niet goed functioneert en moet worden gerepareerd. Het is niet altijd gemakkelijk om het juiste lid te selecteren en naar de juiste plaats te sturen. Gezien de nabijheid van alles in het vliegtuig, zul je net zo goed je ingenieur naar een van de geschutskoepels sturen als je hem of haar het hydraulisch systeem wilt laten repareren.

Het andere probleem is met bewegingssnelheid. Al het andere, inclusief je vijanden, beweegt redelijk snel. Toch hebben je bemanningsleden 40 seconden nodig om wat munitie op te pikken en naar het staartgeweer te brengen. Apparatuur kan ook de bewegingssnelheid negatief beïnvloeden, wat een beetje stom is. Ik weet niet hoe het met je zit, maar ik kan me niet herinneren dat ik voor de laatste keer een extra vijf seconden nodig had om door de kamer te komen alleen omdat ik leren laarzen aan had. Niemand verwacht dat videogames volledig realistisch zijn, maar de kloof tussen het tempo van de rest van het spel en de luie snelheid van je ploeg is schokkend. Het zorgt zeker voor een grotere uitdaging, maar het is een kunstmatige uitdaging.

Gelukkig heeft je reputatie geen invloed op de capaciteiten of de bereidheid van je nieuwe rekruten.

Een van de meest lastige mechanismen is echter het tagging-systeem. Je gaat naar een first-person-modus door op de spatiebalk te drukken en te zoeken naar navigatiepunten, missiedoelen en vijandelijke jagers. Als de eerste twee niet getagd zijn, blijf je gewoon richting de horizon vliegen. Als je geen jager labelt, gaan je kanonniers gewoon zitten en kijken hoe je vliegtuig wordt neergeschoten. In sommige minder hectische missies is het tamelijk gemakkelijk om bij te blijven met het taggen, hoewel de cursorbeweging veel te gevoelig is om het een soepel proces te maken. In missies waar je verschillende doelen tegelijk moet balanceren, wordt het een beetje te moeilijk om gelijke tred te houden met het taggen van vijanden terwijl je toch al het andere beheert.

Dat is natuurlijk een deel van de uitdaging en het wordt gemakkelijker als je aan dingen wennen, maar de overgevoeligheid van de cursor en het feit dat het vijf seconden duurt om een ​​vijandelijke jager te taggen, maakt het moeilijker dan het nodig heeft zijn. Dan is er target tagging. Ik heb nooit helemaal uitgezocht of het mijn eigen schuld was om een ​​doelwit te snel opnieuw te taggen nadat ik het heb gemist of dat de onveranderlijke automatische koers van het vliegtuig soms gewoon wankel is, maar er zijn gevallen waarin, ondanks dat je alles zo goed mogelijk hebt geregeld, de bombardementenites komen gewoon niet overeen met je doelwit, vooral als het doelwit klein is.

En toch...

Dit maakt de game waarschijnlijk verschrikkelijk. Als het werkt, werkt het echter heel goed. En ongeacht hoe verleid je bent om te stoppen nadat je je computer in niet mis te verstane bewoordingen hebt geïnformeerd was niet jouw schuld het vliegtuig is neergestort, er is altijd de drive om het de volgende keer beter te doen, om je vliegtuig op deze manier uit te rusten, of om ervoor te zorgen dat je alle jagers uitschakelt voordat je in de buurt van die gronddelen gaat (die je niet kunt richten). De afzonderlijke onderdelen van de game ontbreken misschien in verschillende opzichten, maar het geheel is over het algemeen de moeite waard, niet in de laatste plaats vanwege de tevredenheid die je hebt gekregen door het succesvol voltooien van een missie en het op niveau brengen van je bemanning. Wat het echt nodig heeft, is een trainingsmodus, waarin je manoeuvres kunt oefenen en kunt wennen aan de manier waarop dingen werken voordat je je hele team tijdens een missie vernietigt.

Audio en afbeeldingen

Visueel is het spel charmant, als het soms een beetje te uniform is. De graphics hebben een minimalistische benadering, met uitzicht op texturen en details en op gladde, ietwat blokachtige ontwerpen met felle kleuren om het een unieke en aantrekkelijke esthetiek te geven. De beelden zijn echter niet echt de hoofdfocus, dus hoewel een munitiedump of recon-plek precies hetzelfde lijkt als elke andere munitie die je in de game ziet, neemt deze niet te veel weg van het plezier. Een toegevoegde bonus is het feit dat je de graphics kunt instellen op de laagst mogelijke instelling als je een vloeiendere gameplay-ervaring nodig hebt, en er zijn geen drastisch negatieve effecten.

Het geluid doet zijn werk goed. Je missies worden begeleid door een militaire drumbeat, maar in de hitte van de dingen hoor je alleen geweervuur ​​en het onverstaanbare gekwebbelgeluid van je bemanning wanneer ze een bericht moeten doorgeven. Aan de basis is het een ander verhaal, waarin je wordt getrakteerd op een gedempte en vage muziek uit de jaren 40 als achtergrond, behalve in de briefingroom.

Het vonnis

Bomber Crew is een interessant spel. De kernmechanica past goed bij elkaar, maar ze kunnen ongelooflijk frustrerend zijn om mee te werken. De leercurve is erg steil, waardoor de afwezigheid van een trainingsmodus pijnlijk merkbaar is. Aan het eind van de dag zijn de charmante presentatie en de wens om het nog een keer te geven voldoende om het spel aan te bevelen, met de kwalificatie dat je er in het begin vaak geïrriteerd door zult raken.

Als je het spel wel opraapt, bekijk dan onze handleiding om aan de slag te gaan Bomber Crew ook!

Onze beoordeling 7 Uitdagende RTS-game werkt over het algemeen goed en brengt je terug voor meer, maar is verzand door enkele ontwerpfouten.