Inhoud
Tegen de nominale waarde Shovel Knight lijkt misschien een liefdesbrief naar een eenvoudiger moment in videogames, maar het is veel meer dan dat. Als gamer die werd geboren tijdens de hoogtijdagen van de N64 en PS1, heb ik het altijd moeilijk gevonden om games te spelen die dateren van vóór die generatie vanwege hun meedogenloze aard en het ontwerp van stompzinnige levels. Shovel Knight heeft het uiterlijk van een 8-bit tijdperk spel en maakt het welkom voor spelers van alle leeftijden.
gameplay
De gameplay-mechanica zijn in het begin eenvoudig; je kunt springen, graven / aanvallen en een mid-air-aanval uitvoeren op je vijanden. Ik was meteen vertrouwd met de bediening vanwege hun eenvoud en gebruiksgemak. Naarmate het spel in de buurt komt, komen er meer opties beschikbaar voor de speler. Shovel Knight heeft toegang tot tal van krachten en wapens, vergelijkbaar met Mega-Man, die de mogelijkheden van gameplay uitbreiden. Het beste deel van deze wapens, of 'relieken' zoals ze worden genoemd, is dat ze allemaal optioneel zijn om te verwerven. Sommige kun je kopen bij een leverancier in de hubstad en andere die je op elk niveau vindt. Je hebt echter geen van deze relieken nodig om het spel te voltooien; ze maken dingen gewoon gemakkelijker.
Afgezien van de relikwieën, Shovel Knight heeft veel meer om de speler te leren. Naarmate je verder komt in de loop van elke vijandelijke ridder, kom je sterkere vijanden tegen met complexere of variërende aanvalspatronen. Houd in gedachten dat deze vijanden gewoon gegrom zijn. Er zijn ook bazen. Elke baas, een ridder die lid is van "The Order of No Quarter", heeft zijn eigen unieke vechtstijl die serieuze inspanningen kan leveren om te leren vechten. Vijanden hebben misschien wat tijd nodig om te overwinnen, maar het lijkt nooit alsof het spel wreed is voor de speler. Met een mooie mix van platforming erin gegooid, en optionele checkpoints verspreid over die niveaus, Shovel Knight heeft de beste moeilijkheid voor zowel casual als hardcore gamers.
Presentatie
Als je nu iemand bent die geen fan is van pixelkunst in videogames Shovel Knight zal zeker geen beroep op u doen. Deze klassieke spellen houden het net zo goed vol als de dag waarop ze werden uitgebracht en Shovel Knight zal dezelfde jaren vanaf nu doen. De game gaat terug naar het 8-bits tijdperk van graphics in games en verlegt vervolgens de limiet van verwachtingen. Ik doel specifiek op de mini-bazen en bazen. De personages en wezens zagen er zo ingewikkeld uit en het was niet moeilijk voor me om deze personages in een 3D-wereld voor te stellen. Battle-animaties verliepen soepel en snel en lieten nooit een daling van de framesnelheid zien, ongeacht het aantal vijanden op het scherm. Dat is een deel van de vreugde om een oudere esthetiek voor het spel te kiezen; met moderne technologie kun je veldslagen veel hectischer maken zonder technische problemen te krijgen. Schop Knight's visuals zijn een geweldige explosie uit het verleden die nostalgisch zijn, terwijl ze nog steeds fris aanvoelen en alle uniciteit uitstralen die het spel moet laten zien.
Muziek
Schop Knight's soundtrack heeft al mijn verwachtingen weggevaagd. Elk nummer past in de scène die het zo goed begeleidt en zet de toon voor het epische avontuur waar je aan begint. Toen ik mezelf herhaaldelijk op dezelfde plek dood vond, kon ik het nooit opgeven omdat de muziek die van een vastberaden ridder was op zijn zoektocht. Er waren genoeg momenten dat ik alleen naar de muziek zou luisteren en niet in het spel zou gaan. Ik ben ook niet iemand die meestal met koptelefoons speelt, maar ik wilde in de volle omvang van de soundtrack genieten. Ik kan niet zeggen dat sommige nummers bijzonder catchy waren of dat die meer uitstaken dan andere, maar ik genoot van alle muziek die ik speelde.
Eindoordeel
Shovel Knight is een old-school-spel tot op het einde van het archaïsche verhaal. Er zit zeker niet veel diepgang in, maar eerlijk gezegd doet het er niet toe. Het kostte me acht uur om de campagne door te ploegen (zijniveaus en extra eindbazen inbegrepen) en ik verkoos het eenvoudige verhaal voor iets van die lengte. Ik werd vermaakt door de dialoog tussen Shovel Knight en elke vijand; het voegde een luchtige humor toe die de karakters persoonlijkheid gaf. Ik wou dat deze momenten waren uitgebreid op elk niveau als geheel. Ik had het gevoel dat elke ridder die ik tegenkwam een eenknopskarakter had en hoewel ik de dialoog die ze kregen, op prijs stelde, kan ik niet anders dan het gevoel hebben dat als ze meer tijd op het scherm zouden krijgen, ze de wereld waarin ze wonen meer karakter zouden hebben gegeven. Het verhaal, hoe eenvoudig het ook mocht zijn, verbaasde me oprecht over de wending met de uiteindelijke baas (geen spoilers hier) en het einde was zo schattig dat het mijn hart verwarmde tot tevredenheid.
Van begin tot eind Shovel Knight hield me vermaakt en onder de indruk van het interessante niveauontwerp, de unieke personages en de opwindende gameplay. De campagne van Shovel Knight is slechts het begin van deze zoektocht. Bij het voltooien van de campagne ontgrendel je een overvloed aan bonusinhoud. Er is nieuw game plus, een uitdagingsmodus voor de niveaus en de mogelijkheid om de campagne opnieuw af te spelen als een van de schurken (getiteld Plague of Shadows). Shovel Knight zal de consument een tijdje bezig houden gezien het feit dat de ontwikkelaar nog steeds twee meer DLC-updates gepland heeft. Er zijn nog twee campagnes waarvan verwacht wordt dat schurken zullen uitrollen en nieuwe modi die deze uitbreidingen begeleiden. Dus denk ik voor $ 14,99 Shovel Knight misschien wel de beste waarde die ik ooit heb gezien voor een videogame. Na de aanschaf ervan, toen in de uitverkoop, had ik het gevoel dat ik zoveel meer te danken had aan de ontwikkelaar Yacht Club Games. Nu er een fysieke versie van het spel is en er een Amiibo beschikbaar is voor aanschaf, overweeg ik om het spel zo veel mogelijk te ondersteunen. Ik kan Shovel Knight persoonlijk niet genoeg aanbevelen.
