Het probleem van vrouwen in games blijft woeden. Zouden we meer vrouwelijke protagonisten moeten zien? Zal dit meer vrouwen ertoe aanzetten om mee te doen aan de hobby?
Welnu, een ontwikkelaar behandelt de eerste vraag in een recent Polygon-interview. Mike Bithell, maker van de indie-hit Thomas Was Alone, zegt het geslacht van een protagonist gewoon de keuze van de ontwerper. Maar toen hij er was, voegde hij eraan toe dat mensen moe worden van dezelfde ol 'dezelfde ol':
"Mensen worden moe van het spelen van dezelfde grijze man met een verscheidenheid aan wapens. Het ding dat interessant is met geslacht, en opwindend is, is dat het gesprek zo ver is gekomen dat ik zelfs vroeg:" Waarom man? ". Dat is een groot probleem, en spreekt veel over het bewustzijn dat in de industrie leeft over genderbeelden, en eerlijk gezegd, de saaiheid van de standaard gebeitelde beefcake met het grote pistool. "
Bithell werkt aan een nieuw spel, Volume. Aanvankelijk had het een vrouwelijke voorsprong. Naarmate de ontwikkeling vorderde en het verhaal vorm begon te krijgen, besefte hij echter dat, gegeven het verhaal van de Robin Hood-stijl, de held echt mannelijk moest zijn. Bithell wilde een 'bepaalde vorm van rijk mannelijk heldendom' creëren, dus maakte hij de juiste keuze. Hij voegde toe:
"Ik hoop dat wanneer mensen het spel spelen, ze zullen beseffen waarom ik ervoor heb gekozen om dit verhaal met een mannelijke hoofdrolspeler te vertellen." Dat is voor mij de interessante verschuiving in het denken. "Mannelijke helden zouden niet langer de standaard moeten zijn; een keuze, een keuze die moet worden ingezet wanneer het werkt voor het verhaal dat wordt verteld. "
Dit is precies correct. Jij maakt het verhaal eerste. Je probeert niet om een verhaal rond een vrouwelijk (of homoseksueel) personage te bouwen, gewoon met het uitdrukkelijke doel 'een verklaring af te leggen'. Je ontwikkelt het verhaal en als zo'n personage logisch is, leg je hem / haar in. Zo nee, niet. Dit is de enige 100% eerlijke benadering; d.w.z. de enige benadering waarbij er geen schijn van vooringenomenheid is, en alleen het artistieke handwerk van storytelling bestaat.