Misschien een van de grootste problemen League of Legends spelers hebben wanneer ze erin gaan Dota 2 is het ontbreken van een overleveringsoptie, naast het spel dat de draaisnelheden van het origineel behoudt DotA. Helden met verschillende turn rates is al erg genoeg, maar niet in staat om over te geven? Doe mijn luier vast en noem me een baby, want ik ben klaar om te huilen.
Behalve niet echt, omdat ik volledig Valve's beslissing om deze functie uit het spel te houden volledig ondersteun.
anders League of Legends, Dota 2De wedstrijden worden niet bepaald door hoeveel goud elk team heeft op de 12 minuten. Het is veel gemakkelijker om het tij van een wedstrijd volledig om te draaien door een goed gecoördineerd teamgevecht, dankzij de goudoverdracht van de game op death mechanics, spelveranderende items en "Everyone is OP!" filosofie.
Je kunt echt niet zeggen dat een wedstrijd voorbij is Dota 2 tenzij het vijandige team op je Ancient klopt, en zelfs dan zijn er een paar zeldzame matches waarbij de dingen dichtbij genoeg zijn om op dat moment omgedraaid te worden. Zo is de schoonheid van DotA en zijn slanke vervolg broer.
Degenen onder u die verbijsterd zijn door het besluit van Valve om dit onderwerp te blijven volgen, willen deze woorden misschien wel lezen Dota 2 regisseur Erik Johnson, gescand uit de uitgave van deze maand PC Gamer en gepost op reddit.
Langdurige spelers van het spel kunnen begrijpen waar Johnson vandaan komt, en zelfs nieuwere spelers die de allerhoogste voldoening hebben ervaren die voortkomt uit een totale comeback, kunnen de logica achter de bovenstaande verklaring begrijpen.
Wat voelt beter en is gedenkwaardiger? Een gemakkelijke overwinning of een schijnbaar onmogelijke comeback en overwinning? Verliezen voelt slecht aan, maar die momenten houden je veel langer vast dan de schade aan je ego, een verlies dat zo onsympathiek is.
Nu, niets van dit alles is om te zeggen dat comebacks niet gebeuren League of Legends. In de 2000+ spellen die in de loop van mijn tijd met de game werden gespeeld, had ik mijn billijke aandeel in comebacks. Natuurlijk, ze voelden zich soms bijna net zo goed als ze in Dota 2 maar ze kwamen nog minder vaak voor omdat zoveel spelers bereid zijn zich over te geven op 20 als hun team een ​​paar fouten maakt of te weinig is.
In dezelfde geest, verliezen in League of Legends is over het algemeen minder hard vanwege het vermogen om zich over te geven en verder te gaan. Een echte verpletterende nederlaag in Dota 2 betekent 30 tot 40 minuten opschuimen bij de mond en wensen dat je teamgenoten in een sloot zouden sterven terwijl het vijandelijke team de tijd van hun leven heeft. Of je krijgt veel plezier, of je krijgt een grote schop in de rommel. Er is vaak geen middenweg.
Hoewel ik het zeker niet leuk vind om met een 1-7 (op 13 minuten) Rikimaru een Shadow Blade te bouwen en in het Russisch te schreeuwen (ik kon dit niet verzinnen), hou ik ervan dat zelfs in die situaties het mogelijk is om te winnen met wat geluk en samenwerking. Dat is wat DotA is altijd al over geweest, en dat is de reden waarom het bovenstaande citaat van Johnson 100% ter plaatse is. Wie heeft een overleveringsoptie nodig als de meest onwaarschijnlijke overwinningen zo goed voelen?