Inhoud
- Het originele Ducktales-spel
- The Remaster
- Dus ... hoe past Darkwing Duck hierin?
- Elke missie / niveau heeft als thema, zo niet rechtstreeks, de tv-serie zelf.
- Knoei niet met die gekke, stokzwaaiende eend.
- Gimmie! Gimmie!
- Maar er ontbreekt iets
Mode is niet het enige dat klauwt uit de jaren 90 dit seizoen. De laatste drie weken voor videogames bestond uit Teenage Mutant Ninja Turtles, Mickey Mouse en nu Ducktales. Ja, eind jaren 80 en begin jaren 90 is er een comeback in de videogamesector.
Als je het niet weet, is Ducktales een cartoonhit die liep van 1987-1990. De cast en personages uit deze show hebben mijn hele leven met me vastgezeten. De klassieke ongelukken van Launchpad McQuack; de grote voeringen van een van de drie jongens, Huey, Dewy en Louie; het inzicht in Uncle Scrooges echte schat (afgezien van zijn "geluksgift") zijnde zijn geliefde neven. Dus op het moment dat ik van deze remake hoorde, zong ik opgewonden het themanummer op weg om de eerste paar seizoenen op te pikken om mijn kinderen te dwingen.
Het originele Ducktales-spel
Zoals bij elk succesvol product in de jaren 80 en 90, kreeg Ducktales een videogame. De originele versie zag alleen een NES en Game Boy-release (in '89 en '90, respectievelijk). De originele versie is ontwikkeld door Capcom, je weet wel, de jongens die Mega-Man hebben gemaakt.
The Remaster
De 2013 "Remastered" -versie is ontwikkeld door WayForward Technologies. De "Remastered" is precies dat. Er zijn bijgewerkte visuals, een toegevoegde fase, en alle stemacteurs werden heroverd door alle beschikbare castleden uit de originele tekenfilmserie.
Dus ... hoe past Darkwing Duck hierin?
Het verhaal dat de scène voor dit 2D-avontuur vormt, bestaat uit Magdalena, de aartsvijand van Scrooge. Ze probeert Scrooge's "lucky dime" te vangen. Ze bedriegt Scrooge en denkt dat hij een lijst met geheime schatten heeft gevonden. De locaties omvatten:
- De Amazone
- Translyvania
- De maan
- The Mines
- En de Icy Himalaya
Terwijl je deze gevarieerde en zelfverklarende omgevingen, die prachtig zijn weergegeven, doorkruist, word je onderweg vergezeld door een paar vrienden. In één missie helpen zowel Gyro als Gizmoduck je de stinkende-groene-maankaas te kopen (duidelijk een tijdloze schat).
Nog een missie, terwijl je rond de stok van Dagobert Duck stuitert, kom je Bubba tegen. Bubba is een jonge eend uit de pre-historische tijden bevroren in ijs, en een vriend van de familie McDuck (via de tv-serie). Diezelfde missie ontdek je dat Webigail een verstekeling was in het nu gecrashte vliegtuig van Launchpad.
Elke missie / niveau heeft als thema, zo niet rechtstreeks, de tv-serie zelf.
Wat voor mij een geweldige reis was naar nostaligia-ville. Van de 'geesten van de mijn', de Amazone stammen, tot het zien van de Beagle Brothers die hardlopen en overal problemen veroorzaken. Terwijl je door het level beweegt, vallen juwelen op magische wijze uit de hemel. Terwijl je teruggaat om al die juwelen te krijgen, kun je met een golfswing of een stok op een vijand of rots stuiteren om dingen als gezondheid en af en toe een juweel te ontdekken. Het vinden van doorgaan, harten en missiedoelen worden meestal gedaan door de omringende omgevingen te verkennen. Dat zou kunnen bestaan uit naar een muur springen die echt een geheime tunnel is. Soms zal het gewoon belonen van je "gewoon" drukken als het op een touw lijkt dat niet stopt bovenaan je scherm.
Knoei niet met die gekke, stokzwaaiende eend.
Je stuurt de meerderheid van je vijanden zoals je zou doen met elk ander standaard 2D-platformer; door op hun hoofd te springen. Dit kan frustrerend zijn als de spelbesturing los lijkt te zijn of gewoon een beetje vertraagd. Dit is geen probleem met Ducktales: Remastered. Ik vond dat de bedieningselementen erg strak en precies waren. Of het nu gaat om een remake of een gloednieuw IP-adres, besturingselementen kunnen een spel maken of breken bij hogere moeilijkheidsgraden. Het kan problemen in evenwicht brengen of zelfs een flagrante tekortkoming in levelontwerp vertonen.Als het origineel (dat ik speelde, maar ik herinner het me 25 jaar geleden nog niet goed) daar een probleem mee had, repareerde WayForward knelpunten in de besturing.
Dat gezegd hebbende, wetende dat de bedieningselementen zo exact zijn als ze zijn, weet ik dat ik de schuldige ben dat ik zo vaak faalde vanwege de moeilijkheidsgraad "moeilijk". Ducktales: Remastered heeft me duidelijk gemaakt dat games gemakkelijker zijn geworden in dit tijdperk van gaming. Niets is meer hartverscheurend dan steeds weer opnieuw een baasgevecht te proberen, om te ontdekken dat nadat je vijfde spel is doorgegaan, je nu het hele level opnieuw begint ... opnieuw.
Gimmie! Gimmie!
Het verzamelen van geld in het spel is alleen goed voor het ontsluiten van de kunst en muziek. Tenzij je dat soort dingen op prijs stelt (wat ik doe), is het geen echte bonus. De bonusinhoud bestaat uit de muziek uit het originele spel. Het bevat ook foto's uit de tv-serie, de personagemodellen uit de jaren 80 versus de geremasterde modellen en een scala aan achtergrondkunst.
Maar er ontbreekt iets
Desondanks resoneert Ducktales: Remastered niet op dezelfde manier als de meer recente Mickey Mouse: Castle of Illusion. Er was een gebrek aan charme voor mij. Die ongrijpbare kwaliteit, die games als deze zo moet spelen. Misschien heb ik een nostalgische overbelasting gehad en heb ik gewoon de onderliggende charme van het spel afgewezen. Er zijn geen echte problemen en geen bugs die de game kapot maken. Het voelde allemaal een beetje hol.
Het is nog steeds iets dat ik zou aanraden om te spelen als je geniet van de klassiekers uit het NES-tijdperk. Het valt niet te ontkennen dat Ducktales: Remastered een kwaliteitsproduct is, bedoeld als een knipoog naar de sekte die heeft geholpen om het leven weer tot leven te wekken in deze franchise.
Op 13 november zal er een doosversie zijn in plaats van alleen digitaal voor aankoop.
-Greg Magee, @coatedpolecat
Onze beoordeling 7 Wilde iemand gewoon een tijdmachine?