Inhoud
- Ik weet nog dat ik dacht, als ik dit spel maar met vrienden kon spelen ...
- ESO is heel anders dan zijn oudere Scroll-voorgangers.
- Dit komt vooral omdat je beide werelden wilt aanspreken: Skyrim-liefhebbers en MMO-enthousiastelingen.
- Het verbrijzelt de illusie dat je een belangrijk personage bent - de eenzame redder van het rijk
Ik herinner me toen ik het voor het eerst ontmoette Skyrim. Ik kocht het voor mijn Playstation 3 in een opwelling en vond het erg leuk. Toen ik een nieuwe laptop kreeg, was de eerste game die ik ervoor kocht Skyrim en toen ik de grafische weergave zag en deze op mijn computer afspeelde, was ik er dol op. Ik heb ontelbare uren ingelogd en werd volledig geobsedeerd. Ik speelde alles door Skyrim en downloadde een aantal van de eerdere spellen zoals Oblivion en Morrowind. Ik probeerde vrienden te overtuigen om het te spelen, dus ik had mensen om over de speurtochten te praten.
Ik weet nog dat ik dacht, als ik dit spel maar met vrienden kon spelen ...
Toen hoorde ik van Elder Scrolls Online en ik was gewoon blij dat ik van school zou gaan als het eindelijk maart van dit jaar lanceerde, omdat ik wist dat het mijn leven zou overnemen. Maar ik vreesde dat ESO zou niet voldoen aan de beste game die ik ooit heb gespeeld.
ESO is heel anders dan zijn oudere Scroll-voorgangers.
Elder Scrolls Online begint met het ontsnappen van je personage uit een absurde gevangenis, in het besef dat je ziel is gestolen door de daedrische prins Molag Bal. Vergelijkbaar met het begin van de vorige spellen, wordt je als een gevangene in een gekke situatie gegooid en moet je terugkomen.
En dat is waar ESO begon me te verliezen. Er is een moment in de games van Elder Scrolls wanneer je denkt: "Dit is helemaal nieuw. Ik ben hier nog nooit eerder geweest, en dit is geweldig. "Nadat ik een deel van de game heb gespeeld, wacht ik nog steeds tot het een compleet nieuwe wereld is en geen poging tot een multiplayer Skyrim. Soms voelt het alsof ESO een MMO is die Skyrim's gewaden heeft geleend, rondzwervend als een kind in de kleding van zijn vader.
Dit komt vooral omdat je beide werelden wilt aanspreken: Skyrim-liefhebbers en MMO-enthousiastelingen.
Het MMO-aspect staat soms echt in de weg, en verpest de ophanging van ongeloof die gepaard gaat met hoge fantasy-RPG's vanwege de kenmerken van MMO - de andere mensen.
Na het verlaten van de daedric gevangenis waag jij en je nieuwe bondgenoten je terug naar Tamriel, waar jij de Uitverkorene bent ... samen met alle andere Gekozenen die door het spel dwalen en proberen dezelfde missies te voltooien.
Het verbrijzelt de illusie dat je een belangrijk personage bent - de eenzame redder van het rijk
De belangrijkste verlossende kwaliteit van het spel is het PvP-aspect dat beter is dan veel andere MMO's die ik ben tegengekomen. Tijdens het spelen Skyrim of een ander spel waarbij de belangrijkste vijanden AI zijn, kun je anticiperen op wat een personage hierna gaat doen. Als je tijdens het vechten sterft, kom je terug en weet je welk aanvalsplan de vijand gaat nemen. Maar er is iets zo anders met een MMO. Je kunt niet vooruitlopen op wat een ander mens achter een computerscherm mijlen verderop gaat doen.
Elder Scrolls Online is niet Skyrim: online, noch is het Elder Scrolls VI: online; maar dat hoort het niet te zijn. De game spreekt beide werelden aan, maar schiet enigszins tekort in zijn potentiële grootheid. Het mist een deel van de vonk waardoor ik en iedereen verliefd werden op het vorige Elder Scrolls games - maar het moet niet terzijde worden geschoven. Ondanks de problemen is het echt een geweldig spel en met de eerste ronde van grote updates aan de horizon, kan het alleen maar beter worden vanaf hier.
Onze beoordeling 7 Elder Scrolls Online is een geweldige game ... maar het laat de die-hard oudere spelers en zowel MMO's als meer iets willen.