Inhoud
Meeste van de Final Fantasy chatter op internet gaat tegenwoordig over de nieuwste titels, XIV, XV, XII - Lightning Returns. Een deel van het gesprek richt zich ook op de onlangs heruitgegeven VII, of binnenkort wordt geremastered X. De serie zelf is echter vol met klassiekers en nu is het de perfecte tijd om ze te ontdekken. voor de velen die niet hebben gespeeld Final Fantasy IX, nu is het perfecte moment om te beginnen. Deze "beoordeling" geeft je een beetje spoiler-vrije achtergrond over het spel en geeft je een paar redenen waarom het goed is om het nu te spelen.
De details
Final Fantasy IX zou een terugkeer naar vorm voor de serie zijn. Met de twee delen ervoor, VII en VIII, als een grote verkenning van nieuwe grond voor de serie door heel wat sci-fi aan de serie toe te voegen, dachten de ontwikkelaars dat het tijd was Final Fantasy opnieuw gecentreerd op fantasie. Ze brachten het idee van het kristal terug, wat een centraal idee was in de eerste vijf delen van de serie, maar het was grotendeels M.I.A. sinds FFVI, hoewel de manier waarop ze het gebruiken erg verschilt van de manier waarop ze het eerder hebben gebruikt.
Ze brengen ook een soort klassensysteem terug dat de andere twee 3-D Laatste fantasieën ontbrak in die tijd. Dit klassensysteem gaf elk partijlid een specifieke rol waar ze goed in waren en definieerde de vaardigheden van die partijleden op basis van die rol. Bijvoorbeeld, het hoofdpersonage, Zidane, is een dief door handel, het spel geeft je ook een zwarte magiër, witte magiër, summoner, dragoon, ridder, blauwe magiër en monnik. Sommige van deze klassen hybridiseren andere beroemde Final Fantasy-lessen in hen. Het lid van de monnikspartij maakt bijvoorbeeld ook gebruik van het beroemde "Throw" -commando van de ninja, waardoor je ongewenste wapens en bepaalde andere items naar een vijand kunt sturen, waardoor je schade oploopt op basis van wat er is gegooid. Dit soort klassenidee werd ook enigszins onderzocht in Final Fantasy X, hoewel elke rol van karakters zeer aanpasbaar was.
Het verhaal
Een van de centrale thema's rond het spel is theater, en het is heel duidelijk in het verhaal, zowel letterlijk als figuurlijk. Het spel speelt zich af in drie acts. De eerste handeling die ik eenvoudigweg de opening noem, die beide fungeert als een uiteenzetting voor de meeste belangrijke personages en de wereld waarin je je bevindt, terwijl het zijn eigen conflict biedt dat grotendeels zichzelf oplost aan het einde van de act. De tweede act, die ik de verkenningsact noem, draait om de groep die geheimen over de wereld en over zichzelf ontdekt. Het verbindt ook alle losse eindjes die overblijven na de eerste act, en eindigt met een epische strijd die de derde acte begint. Het derde bedrijf is wat ik de conflictwet noem. Daarin begint de hoofdschurk de laatste plannen uit te werken. Het feest leert ook wat de plannen van de hoofdschurk zijn en wat de motivatie achter hen is. De hoofdpersoon ontdekt onderweg ook een paar geheimen over zichzelf.
De personages zijn allemaal behoorlijk dynamisch, elk heeft zijn eigen unieke motivaties en elk heeft een proef te overwinnen. Veel van deze onderzoeken creëren een blijvende impact op de manier waarop het personage gedurende het grootste deel van het spel werkt (een opmerkelijke uitzondering is verbonden met het verhaal van Act 1 en is bijna volledig opgelost aan het einde van de act). Er is geen karakter zonder een interessant verhaal, en een groot deel van de genietbaarheid van de plot komt van het zien hoe zoveel mensen van verschillende slagen samenkomen om voor een gemeenschappelijke oorzaak te vechten.
Het spel
De gameplay is grotendeels standaard Final Fantasy tarief. Je hebt je ATB-meter, elk personage heeft sets met vaardigheden die ze gebruiken in gevechten naast standaardaanvallen en de gevechten zijn grotendeels turn-based. er zijn een paar wijzigingen aangebracht in de laatste verschillende spellen. In de eerste plaats kunnen slechts een paar karakters magie gebruiken, andere personages krijgen andere vaardigheden die grotendeels het verlies van magie compenseren en het personage een vaste rol in het feest geven. Er is ook een soort limietonderbrekingsysteem in deze game, maar het is anders. Trance genaamd, een personage activeert het nadat hij een roze meter onder zijn ATB heeft gevuld. Net zoals VII's limietmeter, de Trance-meter wordt gevuld door schade op te lopen, maar wanneer deze vult, in plaats van het personage een nieuwe reeks speciale krachtige bewegingen te geven, verandert dit iets dat het personage kan doen. De zwarte magiër kan in één beurt twee verschillende zwarte magie casten, de ridder krijgt een aanzienlijk verbeterde aanvalskracht, de dragoon blijft een tijd lang in de lucht hangen na het springen, krijgt verschillende lancetaanvallen en blijft onoverwinnelijk. De dief, Zidane, krijgt een nieuwe aanval die behoorlijk krachtig is, maar hij is de enige. Trance duurt over het algemeen twee beurten.
Het bekwaamheidsstelsel is op apparatuur gebaseerd. Elk stuk versnelling wordt geleverd met verschillende vaardigheden. Het personage dat de versnelling draagt, kan alle vaardigheden gebruiken die in de versnelling zijn ingebouwd, zolang ze maar iets zijn waar het personage toe in staat is. Een dief kan geen witte magie gebruiken, noch kan een vrouw de Protect Girls Set Ability leren. Als het personage dat dat vermogen draagt ze kan leren, zal hij AP naar beheersing krijgen na elk gevecht. Eenmaal onder de knie, kan de vaardigheid op elk moment worden gebruikt. De game heeft ook verschillende 'Set Abilities'. Dit zijn passieve vaardigheden die een paar kleine wijzigingen aanbrengen in de manier waarop het personage zich gedraagt tijdens gevechten, en de native CP of Crystal Points van een personage gebruiken om te activeren. Het activeren van High Tide kost bijvoorbeeld 8 CP, maar verhoogt de snelheid waarmee de trance-meter vult, drastisch. Het activeren van Bug Killer kost slechts 2 CP, en zorgt ervoor dat het personage meer schade toebrengt aan een minder vaak vijandelijk type.
De game heeft verschillende sidequests, zoals de meeste Laatste fantasieën, en zoiets VII de belangrijkste is chocobos. De sidequests zijn leuk en aantrekkelijk en de chocobo-sidequest is zeer de moeite waard. Het heeft ook een heel ingewikkeld en heel moeilijk kaartspel zoals Final Fantasy VIII. De game beschikt ook over een uitstekende soundtrack. De nummers in het spel zetten altijd een goed humeur neer en een beetje jazzinvloed in sommige van de stadsmuziek gaat ver. Het is duidelijk dat de graphics volgens de huidige normen niets speciaals zijn, maar ze waren behoorlijk goed voor hun tijd en mogelijk de beste op de PSOne.
Dus waarom zou ik het nu spelen?
Nou, de eenvoudigste reden is dat veel mensen die net hebben gekocht Final Fantasy VII op Steam zijn waarschijnlijk bijna aan het einde ervan. Degenen die op zoek zijn naar een nieuwe dosis Final Fantasy zou er goed aan doen om uit te checken IX. Van de verschillende redenen hierachter, misschien het beste is dat het sidequests bekend maken VII fans, terwijl ze een andere instelling bieden en ook de kloof overbruggen VII en de binnenkort weer op te starten X. Sommigen willen misschien gewoon de klassieker bekijken Laatste fantasieën ze hebben gemist na alleen gespeeld te hebben X, XII, of XIII. Of misschien de recente aankondiging van XV hebben spelers die voor de eerste keer de serie willen bekijken. Het maakt niet uit hoe je het snijdt, IX is een prachtige plek om in te breken in de serie, of het nu je eerste is Final Fantasy of je veertiende. Het is momenteel beschikbaar voor $ 9,99 in de Playstation Store en je kunt het thuis spelen op je PS3 of onderweg op je PSP of PSVita.
Onze beoordeling 9 Nu de Final Fantasy-serie weer in de lift zit, is dit het perfecte moment om terug te kijken naar waar de serie is geweest.