Inhoud
Dag twee. "Ochtend."
Ik kan niet zeggen dat ik enig idee heb hoe laat het hier is. Wat ik veronderstelde halverwege de middag te zijn, bleek een eeuwige staat van licht te zijn. Ik vermoed dat ik tijdens het zomerseizoen naar een van de polen ben vervoerd, maar de begroeiing hier is meer geschikt voor een jungle klimaat. Welke jungle op aarde zou kunnen bestaan aan de noord- of zuidpool? Ben ik zelfs nog op aarde ???
Ik had een paar momenten voor mezelf toen ik 's ochtends wakker werd en ik probeerde een betere nota te nemen van mijn omgeving. De wezens hier zijn even verwarrend als het daglicht. Perfect herkenbare konijnen en vogels bestaan naast kleine pterodactylen die overvloedig boven vliegen. Aanvankelijk beangstigde het verschijnen van deze dinosaurussen in de lucht me, maar ik besefte al snel dat ze niet groter zijn dan haviken, of misschien adelaars. De inboorlingen negeren ze volledig en ik moet toegeven, zo schokkend als het klinkt, dat ik er zelf al aan gewend ben geraakt en ze nauwelijks opvalt na slechts enkele uren.
Toen ik verder ging naar het niet-opgeëiste gebied rond deze kleine hutten, ontdekte ik een schatkist! Waar zou dit vandaan kunnen komen? De inboorlingen waren enthousiast toen ik iemand vroeg om het op te graven. Wat voor soort mensen kunnen er niet in slagen om een schatkist uit eigen beweging te openen? Hoeveel uur moeten ze hebben doorgebracht zitten en ernaar staren, zich afvragend over de inhoud ervan, zonder een vinger op te tillen om te ontdekken wat er binnenin zou kunnen zitten?
Game Tip:
Probeer geen schatkisten te openen als een van je bronnen vol is. Als de kist een bron bevat waarvoor u al de maximale capaciteit heeft, zal de bron van de kist verloren gaan.
Ik stuurde de afbeeldingen van verschillende stenen tabletten terug naar de professor via de communicatielink. Hij leek gefascineerd, hoewel ik er geen hoofd of staart van kon maken. Ik had deze taak bijna niet voltooid toen een vrij grote en opzichtig geklede man die zichzelf Jamboa noemde, arriveerde en me vroeg om zijn hut te restaureren. Blijkbaar wisten de inboorlingen al hoe ze hutten moesten bouwen! Maar waarom zouden ze er maar één hebben gebouwd? En waarom zouden ze het niet onderhouden hebben?
Ik regisseerde het opruimen van verschillende stenen stapels om toegang te krijgen tot zijn hut en toezicht te houden op de restauratie. Op een gegeven moment raakten de inboorlingen zeer bezorgd door het verschijnen van twee grote mannen, die de hele wereld zochten als holbewoners uit een fantastisch kinderverhaal, die met fakkels door het dorp slenterden. De inboorlingen vluchtten in angst van hen weg, maar toen ik de arm van de eerste "Murlod" greep, begon hij onmiddellijk te vertragen en schrok me weg. Aangemoedigd door zijn reactie, zwaaide ik met mijn handen in zijn gezicht en stak hem een paar keer in de borst met een strenge vinger. Dit was alles wat nodig was om elk van de mannen weg te jagen, verder bewijs dat de inboorlingen hier een verbazingwekkend gebrek aan initiatief vertonen.
Opgewonden om 'bloeiend' te zijn onder mijn nieuwe 'leiderschap', vroegen de inboorlingen me om hen te laten zien hoe ze pompoenen kunnen kweken voor een festival dat ze van plan zijn. De pompoenen groeiden in slechts een half uur van zaden naar volledig volgroeide squash, maar dat is de aard van deze plek die ik al had teleurgesteld in het resultaat vergeleken met de drie minuten durende watermeloenen van gisteren. En toch, hoe kon ik me teleurgesteld voelen in een pompoen van dertig minuten? Dat is de menselijke aard, denk ik, om te wennen aan wat iemand heeft en wenst dat het meer is dan het is. Ik moet niet vergeten om een breder perspectief te behouden terwijl ik deze plek bestudeer. Zeker, het wonder van een pompoen van dertig minuten kan niet worden overschat, zelfs niet in vergelijking met een watermeloen van drie minuten.
Game Tip:
Je hoeft niet echt te tikken op de munten die uit de hutten komen of op het voedsel dat uit de patches of andere "gevallen bron" in het spel komt om het te verzamelen, ondanks wat de tutorial suggereert. Als je nooit tikt op de middelen die vallen onder de "grond", verzamelen ze zichzelf en verschijnen ze in je inventaris. Dit is enorm handig om 'snelle tik'-fouten te vermijden, zoals het planten van een patch terwijl je probeert de middelen te verzamelen die er net van zijn gevallen. Tik eenvoudig eenmaal op een voltooide taak en laat deze zichzelf ophalen.
Still Day Two. Ongeveer twee of drie uur later ...
In overeenstemming met het gebrek aan initiatief van de inboorlingen, heb ik al gezien dat een duidelijke neiging van de dorpsarbeiders om aanzienlijk minder efficiënt te worden, des te minder toezicht ze krijgen. Als ik een man 15 munten in de lokale valuta betaal om de bar te verzorgen, en dan de hele tijd naar hem te kijken, zal hij me een nette winst van 65 munten opleveren in slechts drie minuten. Als ik aan de andere kant 120 munten betaal om dezelfde bar te verzorgen terwijl ik een uur op verkenning ga, zal hij tegen de tijd dat ik terugkom slechts 300 munten hebben gesaldeerd in plaats van de 1.300 die ik had verwacht. Zijn ze echt 77% van de winst aan het opnemen? Of zijn ze gewoon zo lui?
Als ik meer zou geven om de lokale valuta, zou ik geneigd zijn om elke dag de hele dag toezicht te houden, maar ik ben te geïntrigeerd door deze vreemde wereld en heb te veel van mijn eigen taken om die mate van micromanagement aan te gaan.
Game Tip:
Deze vroege bronnenproducenten introduceren een gemeenschappelijk thema gedurende het spel. Langere 'deals' leiden meestal tot hogere totalen, maar ze zijn niet zo productief als steeds weer kortere 'deals'. (Let echter op uitzonderingen!) Een watermeloenpleister produceert bijvoorbeeld 15 voedsel in 3 minuten. Een pompoenpleister produceert 50 voedsel in 30 minuten. Als je watermeloenen gewoon keer op keer plant, onmiddellijk verzamelt en herplant, kun je in dezelfde 30 minuten 150 voedsel krijgen van watermeloenpatches, maar daarvoor zou je veel actiever in het spel moeten zijn.
Toen ik deze laatste aantekeningen in mijn dagboek invoerde, kwam Jamboa mijn "studeerkamer" binnen, als je wat geweven bladeren en een boomstronk een studie kunt noemen, waarin je aankondigt dat een "reusachtige, ijzeren vogel uit de lucht is gevallen." Voor mijn moderne geest toverde dit meteen beelden van een vliegtuig, maar zoiets is zeker onmogelijk. De "ijzeren vogel" is veel waarschijnlijker een meteoriet die letterlijk van het firmament is gevallen. Niettemin, deze expeditie is er een van wetenschappelijke verkenning, niet slechts literaire vermoedens. Ik zal zijn verhaal onderzoeken na het krijgen van de broodnodige rust.
Back to Day One ... Ga verder met Dag Drie ...