Denk je dat je verslaafd bent aan gamen? Je hebt misschien wel gelijk.
De Wereldgezondheidsorganisatie, een agentschap van de U.N., voegt "Gaming Disorder" toe aan de lijst met erkende mentale gezondheidscondities in de komende versie van de Internationale classificatie van ziekten (ICD). De diagnostische criteria zijn als volgt:
... een patroon van aanhoudend of terugkerend spelgedrag ('digitaal gamen' of 'video-gamen'), mogelijk online (dus via internet) of offline, gemanifesteerd door: 1) verminderde controle over gamen (bijv. begin, frequentie, intensiteit, duur, beëindiging, context); 2) toenemende prioriteit gegeven aan gaming, in zoverre gaming belangrijker is dan andere levenbelangen en dagelijkse activiteiten; en 3) voortzetting of escalatie van gaming, ondanks het optreden van negatieve gevolgen.
Wat betekent dit? Kort gezegd betekent dit dat artsen een officiële diagnose van de aandoening zouden kunnen stellen en medicatie en andere behandelingen voor de specifieke diagnose kunnen voorschrijven.
Deze beweging, hoewel belangrijk, is niet ongekend. De Diagnostische en statistische handleiding voor geestelijke aandoeningen (DSM-5) al opgemerkt "Internet Gaming Disorder" als waardig van verdere studie voor potentiële erkenning als een stoornis.
Wat dit echter niet betekent, is dat het spelen van games als een hobby of als een baan, zelfs voor lange perioden, noodzakelijkerwijs gekwalificeerd is als een stoornis.De WHO benadrukt dat om een stoornis te zijn, het gedrag "van voldoende ernst moet zijn om te leiden tot aanzienlijke beperkingen in persoonlijke, gezins-, sociale, educatieve, beroepsmatige of andere belangrijke gebieden van functioneren."
Hoe dan ook, de aandacht is een belangrijke stap in het herkennen van gaming als een groeiende mainstream interesse, met het goede en slechte dat dat met zich meebrengt.