Inhoud
- Beck's opmerkingen over onze obsessie met anti-helden moeten niet worden genegeerd omdat het precies goed is
- ... maar toen ging hij en toonde wat een dinosaurus hij echt is
De videogamesector heeft een andere mainstream media-persoonlijkheid in zijn vizier hersteld, en misschien terecht.
TV- en radiopresentator Glenn Beck heeft zich uitgesproken tegen de pas uitgekomen Waakhonden, door te zeggen dat de game in feite mensen leert om de levens van andere mensen te hacken (wat natuurlijk niet klopt natuurlijk), en dan zo ver gaat dat ze "crack-cocaïne" in één adem noemt met videogames.
Dit zijn de redenen waarom Beck nu een sjorring krijgt door de gamingpers en gamers overal. Toen Polygon voor het eerst verslag uitbracht over de opmerkingen van Beck, luidde de kop: "Glenn Beck denkt dat waakhonden je leren hoe je de echte wereld moet hacken." Dat is een geldige kop omdat het het voor de hand liggende feit benadrukt dat Beck een beetje geen voeling heeft. Op zijn minst heeft hij het betreffende spel duidelijk niet gespeeld.
Maar er is meer aan dit verhaal.
Beck's opmerkingen over onze obsessie met anti-helden moeten niet worden genegeerd omdat het precies goed is
Velen van ons zijn snel om dit deel van de toespraak van Beck te verdoezelen, maar hier is het:
"Waarom moet iedereen een antiheld zijn?" Waarom moet iedereen de wet overtreden? Waarom kunnen we geen Superman hebben? Waarom kunnen we niet iemand hebben die het goede doet, het moeilijke doet? In plaats daarvan is iedereen een anti held."
Hij heeft gelijk, weet je. Wij zijn geobsedeerd door de anti-held; in feite is al het entertainment gefascineerd door het idee van de gruizige 'nuchtere' persoon die de wet overtreedt om een nobele rebel van soorten te zijn. Deze "vecht voor de mensen" -mentaliteit heeft zich snel verspreid en is een van de weinige formules geworden die we vandaag zien.
Waar zijn de supermensen? We lijken steeds minder geïnteresseerd in de capabele mensen, diegenen die ernaar streven beter te worden, diegenen die op een zeer hoog niveau presteren, en meer geïnteresseerd in diegenen die, in plaats van ernaar te streven, ervoor kiezen om gewoon een driftbui te gooien. Ja, in feite is dat wat veel van deze zelfingenomen rebellie is: een driftbui.
Nu, wat betreft de hoofdpersoon Aiden Pearce in Waakhonden, er is iets meer aan zijn karakter, en Beck mist dat duidelijk. Hij speelde het spel niet, weet je nog. Dat is pijnlijk duidelijk. Hij heeft echter een punt wanneer hij zegt dat de anti-held alles is wat we echt hebben, en dat is niet noodzakelijk een goede zaak.
... maar toen ging hij en toonde wat een dinosaurus hij echt is
Als hij het daar net had achtergelaten, en meer uitleg had gegeven over de concepten van het anti-hero vs. hero-conflict en hoe het de samenleving weerspiegelt en beïnvloedt, zou ik er helemaal bij zijn geweest. Maar helaas moest Beck iets gaan zeggen als deze:
"Het idee hier is dat ze je leren hacken en dan de ultieme voyeur worden in het leven van andere mensen - inclusief hun slaapkamers - door hun telefoons en alles in te hacken. Deze game leert mensen te hacken in alles wat in je slaapkamer is gedokt Wat is er in hemelsnaam mis met ons? Wat denken we? We nodigen dit uit in ons huis en in ons leven. We leren onze kinderen [hacken] voor amusementsdoeleinden. "
Zucht.
Nee, nee het leert niet over hacking. ik do ga ermee akkoord dat het verheerlijkt hacking tot op zekere hoogte, en ik heb dat in het verleden genoemd. Er is echter een enorm verschil tussen verheerlijking en vlotte lessen. Waakhonden zal niemand helpen iets te hacken, dat is verdomd zeker.
Maar het werd erger, omdat Beck verder ging:
"Ja, het is erg moeilijk om [videogames] te vermijden ... en als je eenmaal begint, is het moeilijk om ze neer te halen. Ja, dus is crackcocaïne."
Sh **. Daar is het. We kunnen er gewoon niet weg van komen, toch? Leden van de media blijven buiten het gamen eerlijk gezegd geloof dat videogames verslavend zijn.
Vertaling: Videogames zijn gevaarlijk en moeten als zodanig worden behandeld. Het probleem is dat ze geen statistieken hebben om hun beweringen te onderbouwen. Er zijn aanwijzingen voor legitieme gameverslaving, maar alle bewijzen die ik heb gezien (via gepubliceerde studies) hebben betrekking op MMO's. "EverCrack" was in sommige gevallen een toepasselijke naam en ik geloof dat de MMO verslavende eigenschappen heeft die andere games niet hebben.
Dat gezegd hebbende, kan ik niet geloven dat we niet voorbij zijn gegaan aan het idiote en archaïsche argument "games zijn crack". Oké, dat is niet de letterlijke interpretatie van Beck's opmerking, maar we begrijpen het. Beck geeft toe dat gamen nog steeds een jong entertainmentmedium is en dat we nog niet weten wat het met onze hersenen doet. Hij denkt dat games onze hersenen op de een of andere manier opnieuw bedraden, maar daar is geen bewijs voor.
Het is gewoon teleurstellend. Aan de ene kant maakte hij een zeer waar en zeer belangrijk punt. Aan de andere kant schoot hij zichzelf helemaal in de voet door zijn cluelessness over videogames te laten zien.