Inhoud
Geniet van de Guild Guide-kolom? Blijf op de hoogte van ons nieuwe Twitter-account @GuildGuide!
Zoals ik eerder heb vermeld, is het primaire doel vrijwel altijd guilddrama te vermijden voor het begint. Als het eenmaal is begonnen, krijg je dat Eden nooit meer terug. Maar het is ook een beetje onvermijdelijk. Mensen zullen het oneens zijn en argumenten hebben, conflicten zullen opduiken en de groep kan onmogelijk een perfect gelukkig gezin blijven, hoe graag je het ook probeert te voorkomen.
Dus laten we dat nu accepteren. Je doet er alles aan om drama te voorkomen, en het gebeurt nog steeds. Het is nu aan u om geschillen zo goed mogelijk te bemiddelen.
Conflicten tussen leden zullen vrijwel iedereen in het gilde betrekken, in positieve of negatieve zin (meestal slechter). Zelfs als je geen officier bent, heb je te maken met het feit dat het conflict bestaat. Laten we het hebben over de beste manieren om te helpen bij bemiddeling, te beginnen bij de meest voor de hand liggende: als je er niet bij betrokken bent, blijf weg.
Onbeperkt blijven
Wanneer je vrienden betrokken zijn bij een conflict, is er een grote verleiding om hun kant te kiezen. Immers, in een race tussen Tsjaad en Moonstalker, jij weten Tsjaad. Je hebt met Chad rondgehangen. Moonstalker is slechts een vent van de clan en je weet niet eens zijn echte naam. Wie geeft er om Moonstalker? Moonstalker is een eikel!
Maar weet je, je weet eigenlijk niet wat er aan de hand is. Sterker nog, weet je minder dan niets, want je bent vrienden met Tsjaad. Wat je ook hebt gezien over Moonstalker, is per definitie besmet door associatie met iemand waarvan je weet dat die niet van Moonstalker houdt. Het is heel goed mogelijk dat Moonstalker een klasseact is, Tsjaad heeft iets verkeerd begrepen dat hij deed, en nu is Tsjaad op zoek naar bloed en hoopt dat iedereen op Moonstalker liegt.
Dit is natuurlijk zeldzaam. Een argument heeft twee mensen nodig om het te voeden. Het punt is dat wanneer je niet direct betrokken bent bij een conflict, het beste wat je kunt doen is om er zoveel mogelijk uit te blijven.
Uitblijven betekent niet dat je je ondersteuning aan Tsjaad niet aanbiedt; het betekent dat je steun komt in de vorm van begrip en kameraadschap in plaats van met de officieren namens Tsjaad te spreken. Het betekent dat je erkent dat je informatie op zijn best onvolledig is en in het slechtste geval ronduit verkeerd.Het betekent dat je Tsjaad zegt dat je aan zijn kant staat, maar dat je jezelf niet midden in een conflict zult meeslepen als je niet alle informatie hebt omdat het niet om jou gaat.
Hopelijk krijgt Chad dit. Als hij dat niet doet ... nou, dat is iets dat je moet uitwerken, maar het zegt niets positiefs over de volwassenheid en betrouwbaarheid van Tsjaad. Maar de beste manier om te voorkomen dat drama uitbarst, is ervoor te zorgen dat de mensen die vechten niet legers vormen en oorlog voeren. Zoals een vuur, hoe meer je het laat uitdijen, hoe moeilijker het is om het uit te zetten.
Raakvlakken bereiken
Bij het uitzoeken wie een geschil daadwerkelijk gaat bemiddelen, moet het doel van beide functionarissen en ruziënde leden zijn om iemand te kiezen die geen nauwe banden heeft met een van beide ruziemakende leden of iemand met gelijke banden met beide. Het is vooral waar als een van de mensen die ruzie heeft een officier is; zelfs als je je medebeambten volledig vertrouwt om onpartijdig te zijn, is er geen manier om te voorkomen dat een officiersclub verschijnt. Bovendien weet iedereen dat als een van de mensen ruzie heeft met de kamergenote / vriendin / beste vriend / voorwaardelijke officier van een officier, er enige partijdigheid zal zijn. Zet indien nodig iemand aan in een tijdelijke functie net om te bemiddelen.
Als bemiddelaar is het jouw taak om erachter te komen hoe een ruzie is begonnen en wat je eraan kunt doen zonder terug te vallen op iemand die de groep verlaat. De eerste stap is het begrijpen van welke problemen elke persoon heeft, een doel dat eenvoudig wordt bereikt door simpelweg te vragen. Maak het breed zonder al te alomvattend te zijn.
"Waarom heb je een probleem met Moonstalker?" is een goede vraag. "Waar vechten jij en Moonstalker om?" is waarschijnlijk een beetje te smal, omdat het zich richt op het meest directe probleem in plaats van onderliggende oorzaken.
Praten met andere perifere betrokkenen kan ook nuttig zijn. Om hetzelfde voorbeeld van tevoren voort te zetten, zou het erg handig kunnen zijn om te begrijpen dat Chad en Moonstalker allebei volledig onverenigbare ideeën hebben over hoe een bepaalde klasse of personage te spelen, en dat leidt tot argumenten wanneer Moonstalker zich opmaakt. Of misschien is de wortel dat Tsjaad zich nog steeds gekleineerd voelt over een beslissing die Moonstalker voor altijd heeft genomen. Vaak ontstaan er conflicten door miscommunicaties en veronderstellingen die nooit worden gecorrigeerd; mediëren, gedeeltelijk, is vragen stellen, deze dingen observeren en proberen tot een nieuwe conclusie te komen.
Het is duidelijk dat je het conflict niet tot iets eenvoudigs kunt verdrijven als een karakteranalyse van de derde graad zonder heel veel nuance te missen. Het punt is dat je wilt proberen om een idee te krijgen van wat hier echt het probleem is.
Wanneer alles gezegd en gedaan is, in de veronderstelling dat wat je ziet een reëel argument is aan beide kanten en niet slechts een eenzijdig geval van pesten, zou je moeten kijken naar beide deelnemers die hun gedrag veranderen, niet alleen de een of de ander. Het is niet met het oog op beschuldiging of bestraffing, maar om beide partijen te beschouwen als het hebben verknoeid. Als je geen argument kunt hebben zonder twee mensen, moeten beide betrokkenen een aantal wijzigingen aanbrengen in de hoop dat ze om elkaar heen kunnen werken, zelfs als de kans klein is dat ze ooit vrienden zullen worden.
In het hart zijn
Ervan uitgaande dat jij een van de ruziënde partijen bent die het onderwerp naar voren brengt, is het erg belangrijk om het te begrijpen jouw doelen ook. Want als je hoopt om je gehate rivaal uit de groep te laten gooien, wil je het conflict niet echt oplossen, wil je winnen.
Ik begrijp de verleiding, om zeker te zijn. Ik heb in gilden gezeten met mensen die ik niet kon uitstaan en mensen waarvan ik denk dat elk gilde beter af zou zijn tegen de wind in. Het probleem is echter dat je je misschien in die afkeer voelt - en hoe dan ook, misschien zelfs wel worden - het punt van conflictoplossing is niet bewijzen wie er gelijk heeft. Het is in een poging een discussie te regelen en beide mensen een gemeenschappelijke basis te laten vinden.
Je kunt niet zomaar elke persoon kwijt die je niet leuk vindt. Soms zou je het niet eens willen. Het is mogelijk dat Chad het spel leuk vindt, maar misschien heeft hij het helemaal mis. Hij heeft een hekel aan Moonstalker omdat hij een "smarmy know-it-all" is, terwijl Moonstalker juist probeert om Chad's misverstanden recht te zetten. Ervan uitgaande dat iedereen die het niet met je eens is verkeerd is, is een geweldige manier om een persoonlijke echokamer in te richten, maar een vreselijke manier om er echt achter te komen of je gelijk hebt of niet.
Als je een conflict met de officieren brengt, als je probeert om een geschil gemedieerd te krijgen, dan moet dat komen met het begrip dat je ook niet perfect bent. Je bent niet foutloos of onschuldig in dit incident. En wanneer de tijd komt om je te verontschuldigen en handen te schudden, zou je een verontschuldiging moeten geven met een echt besef van berouw. Een argument naar de gildeofficieren brengen in de hoop dat iemand anders uit het gilde wordt getrapt, probeert het schoolplein te laten tarten in zijn logische uiterste.
Proberen om een conflict op te lossen, gaat over het uitzoeken waar dingen verkeerd liepen en wat kan worden gedaan om ze op te lossen.