Wanneer Monopoly Gamer werd afgelopen zomer uitgebracht, het leek in eerste instantie gewoon een nieuwe rebranding van het klassieke 'fast-paced property trading'-spel, alleen deze keer gericht op het aanspreken van fans van klassiekers. Super Mario Bros. Zoals later bleek, Monopoly Gamer bood een nieuwe draai aan de beproefde formule, en zelfs als het niet lukte om vanille definitief te onttronen Monopoly, het leverde een interessante en enigszins snellere kijk op de klassieke formule.
Dit voorjaar heeft Hasbro opnieuw samengewerkt met Nintendo voor de tweede inzending in de Monopoly Gamer serie. Het thema van deze incarnatie draait echter om de favoriete kart-racer van iedereen. In Monopoly Gamer: Mario Kart, twee tot vier spelers beginnen met het kiezen van hun kartraceauto (de huidige opties zijn Mario, Luigi, Princess Peach en Toad, met extra racers om op een later tijdstip beschikbaar te komen - voor een extra prijs).
Uw keuze voor een kartraceauto is eigenlijk een meer strategische beslissing dan het kiezen tussen tokens in het traditioneel Monopoly omdat elke racer zijn eigen unieke Power-up Ability heeft die wordt geactiveerd door te landen op een van de Super Star-velden van het bord. Mario, bijvoorbeeld, mag elke keer drie munten verzamelen, terwijl Toad ervoor kan kiezen om vijf munten te laten vallen en dezelfde hoeveelheid spaties vooruit te gaan.
In plaats van te beginnen met bootladingen met pastelkleurige papieren biljetten, begin je met 10 munten, en besteed je het grootste deel van het spel langzaam rond het circuit, koop of betaal je huur voor het landen op Mario Kart-thema's, zoals Rainbow Road en Moo Moo Meadows. Je gooit twee dobbelstenen, maar een daarvan is een Power-Up-dobbelsteen. Dit houdt in dat je één tot zes spaties per beurt verplaatst, maar ook een van de zes activeert Mario Kart-vermelde vaardigheden elke keer.
Misschien rol je een Green Shell en dwing je een tegenstander om munten te laten vallen op het eigendom waar ze op zitten, of misschien ga je munten rollen en verzamel je simpelweg drie munten van de bank. Hoe het ook zij, u zult op bijna elke draai vallen en munten ophalen.
Als je eindelijk helemaal rond het bord bent geraakt (wat, ondanks het feit dat je minder spaties nodig hebt om te dekken, nog steeds een tijdje duurt, omdat je maar één dobbelsteen gebruikt om te bewegen), geef je GO door en draai je een Grand Prix-kaart om. Dit begint een race die elke speler vrijwillig kan betreden door een paar munten te betalen als toegangsprijs. Ver verwijderd van de high-octane actie van de videogameserie, vereisen deze races dat je gewoon je tegenstanders uitrolt. Er zijn prijzen voor de eerste, tweede en derde plaats, en de winnaar houdt ook vast aan de Grand Prix-kaart, die ook punten waard is.
In tegenstelling tot old-school Monopoly, dit spel eindigt niet als een enkele speler erin geslaagd is om zijn of haar (mogelijk voormalige) vrienden en familieleden failliet te laten gaan. Nadat de finale Grand Prix-race is afgelopen, tellen spelers de punten op die ze hebben verzameld uit eigendommen in bezit, Grand Prix-racekaarten verzameld en munten vergaard. Vervolgens, zoals altijd met Monopoly, een persoon loopt weg met opscheppen terwijl de anderen beloven nooit meer een bordspel met de winnaar te spelen.
Afbeelding met dank aan GameStop
Voor het grootste deel heb ik genoten van mijn tijd met Monopoly Gamer: Mario Kart, maar ik heb toch een paar grepen met het spel.
Om te beginnen is er geen Yoshi beschikbaar bij de lancering, en wordt me gevraagd om $ 2,99 te betalen voor een "Power Pack", zodat ik niet vastzit aan Luigi. te vergelijkbaar met wat we nu zien in de videogokwereld.
Ten tweede - en misschien vanwege een of andere afwijking in mijn eigen doorbraak - lijkt het erop dat er veel meer afzonderlijke munten beschikbaar zouden zijn. Aan het einde van het spel hadden mijn groep en ik nog steeds een aanzienlijke stapel van de vijf-centige kartonnen doorslagen, maar hadden hun toevlucht genomen tot het gebruik van echte centen in plaats van de stukjes van één cent. Ik heb deze klacht echter niet elders gezien, dus misschien gebeurt dit niet met anderen.
Eindelijk, met alle aandacht voor power-ups, het laten vallen van bananenschillen en het uitwisselen van munten, mijn favoriete deel van Monopoly leek verloren in de shuffle: slechts twee of drie keer kreeg ik te duizelig eisen dat mijn geliefden "PAY UP!" bij het landen op mijn eigendom. Er zijn geen huizen of hotels, en elke keer als ik erin slaagde te landen op een onroerend goed dat ik wilde kopen, was ik te kapot om het te kopen (grotendeels omdat ik in bijna elke beurt Thwomped kreeg en door Spiny Shells werd gebombardeerd).
Monopoly Gamer: Mario Kart is een unieke kijk op een formule die zelfs na al die jaren op de een of andere manier niet echt moe is geworden. Het verdient zijn plaats in het gigantische pantheon van Monopoly games, en ik moet het op prijs stellen dat het niet alleen maar een nieuwe rebrand-versie is. Maar aan het eind van de dag zou ik waarschijnlijk liever gewoon spoorwegen, geopende kisten in de Gemeenschap hebben en vasthouden aan de klassieker.
Monopoly Gamer: Mario Kart is nu verkrijgbaar bij GameStop, met plannen om deze zomer uit te breiden naar andere retailers.