Inhoud
Ik heb het in het verleden moeilijk gehad met Nintendo, en ik ben niet de enige. Hoewel de Wii op veel manieren geniaal was, was de Wii U gewoon een vreselijk idee. Dat is mijn mening natuurlijk, maar de verkoop weerspiegelt die beoordeling.
Nu zien we dat journalisten en analisten Nintendo oproepen om in principe 'aan te passen of eruit te komen'. Het lijdt geen twijfel dat het legendarische spelbedrijf een gevoel van urgentie zou moeten voelen. Wii U-projecties voor het fiscale jaar werden drastisch verlaagd van 9 miljoen naar 2,8 miljoen en met het opblazen van de PS4 en Xbox One kan het neerwaartse traject van de Wii U verslechteren.
Daarom heeft de situatie Nintendo's aandacht nodig. Maar waarom zouden deze mensen zeggen dat Nintendo alleen maar moet buigen?
Videogames zonder Nintendo ... werkt niet
Voor de goede orde, ik heb sinds de SNES geen Nintendo-console gehad. Ik was dol op JRPG's tijdens de originele PlayStation-dagen, dus de N64 deed het niet echt voor mij, en de GameCube ook niet. Ik dacht dat wat Nintendo met de Wii deed fantastisch was, maar het was echt niet mijn tas. En toch, ondanks mijn kritiek op de afschuwelijke beslissing van het bedrijf over de Wii U, zal ik altijd van de Mario Schepper.
Dat SNES is nog steeds aangesloten in mijn slaapkamer. Weten waarom? Omdat het een zekere zuiverheid en eenvoud bezit die ik vandaag niet kan vinden; het gaat veel verder dan een nostalgische connectie. Het is een eerbetoon aan het verleden, toen videogames niet alleen eenvoudiger waren, maar ook een heel andere vorm van entertainment. Uiteraard was Nintendo niet het enige spelbedrijf dat een tijdperk belichaamde. Sega moet worden genoemd, samen met Atari.
Het is gewoon dat Nintendo synoniem is aan videogames. Altijd geweest, altijd zal zijn. Hoewel sommigen dat misschien onbelangrijk noemen, noem ik het kritisch.
De tijden zijn veranderd, maar niemand vergeet Nintendo
Ik speel hun games niet echt meer, en ik betwijfel of ik ooit nog een Nintendo-gameconsole zal kopen. Ze richten zich tegenwoordig op een andere demografie en eerlijk gezegd ben ik te oud voor dat publiek. Ik zeg niet dat ze alleen games maken voor kinderen; Ik wil alleen maar zeggen dat ze de nadruk leggen op gezinsvriendelijke bezigheden, en dat is prima. Het is alleen dat wat ik wil, ik ben nu een beetje verder dan Mario en Zelda. Dat betekent niet dat ik niet kan waarderen wat Nintendo aan tafel brengt.
Je zou nooit een icoon moeten opgeven. Je zou nooit een erfenis moeten besmeuren met verhitte woorden van bitterheid. Je zou nooit het einde van een legende moeten zien, vooral als je in de buurt was toen die legende begon te regeren. De spelwereld lijkt niet eens op de wereld waar Nintendo regeerde, maar wat Nintendo betekent is wat hier belangrijk is.
Ik wil nooit dat Nintendo verdwijnt, en jij ook niet. Ik kan niet zien hoe dat de industrie ten goede zou komen en in feite zouden degenen onder ons die met Nintendo zijn opgegroeid het bijna als een dood in het gezin beschouwen. Misschien niet zo emotioneel, maar je begrijpt het wel. Ik hou niet van wat Nintendo onlangs heeft gedaan.
Dat neemt niet weg dat ik altijd blij zal zijn waar Nintendo voor staat, waar het nu voor staat, en dat het (hopelijk) zal blijven bestaan in de toekomst.