Inhoud
Degenen onder u die zijn opgegroeid in en rond Washington DC en neigen naar de nerdy kant (zoals ik) zijn waarschijnlijk zeer bekend met het Smithsonian, de instelling bestaande uit de National Zoo en 16 gratis toegang musea in de stad (plus 3 buiten) DC), waarvan 11 op de National Mall. Ze worden elk jaar bezocht door miljoenen schoolgroepen, toeristen en de lokale bevolking.
Het Smithsonian is een wereldberoemde instelling en wordt opgenomen in zijn exposities en collecties betekent erkenning als een belangrijk onderdeel van het Amerikaanse verhaal. En in de afgelopen jaren hebben ze ook videogames opgenomen.
De geschiedenis van videogames
Tijdens een bezoek aan het Smithsonian's National Museum of American History - dat nog steeds geleidelijk aan wordt gerenoveerd - kwam ik afgelopen weekend een belangrijk stuk geschiedenis van videogames tegen.
Gelegen prominent bij de ingang van de westvleugel van de eerste verdieping (de vleugel "Innovation, Creativity, and Enterprise") was de thuiswerkplaats van wijlen Ralph Baer, de uitvinder van de eerste videogameconsole.
Inbegrepen bij de workshop was Baer's "Brown Box", zijn prototype van de late jaren 1960 voor wat later de Magnavox Odyssey werd. Een scherm boven het prototype toont videobeelden van gameplay van Baer's Tafeltennis spel, dat de inspiratie was voor de legendarische pong.
Baer doneerde eerst zijn prototypen, samen met notities, schema's en andere papieren, in 2006 aan het museum; hij stemde toe om later, een paar maanden voor zijn dood in 2014, afstand te doen van zijn werkplaats. Het werd in juli 2015 tentoongesteld als 'landmark-object' van de vleugel, niet alleen vanwege het belang ervan voor de geschiedenis van videogames, maar ook omdat ze het voelden "symboliseerde de workshops of werkbanken van duizenden Amerikaanse knutselaars en uitvinders."
De kunst van videogames
Maar de aanschaf van Baer's werkplaats en prototypes is niet de enige manier waarop het Smithsonian is begonnen met het omhelzen van videogames. Gedurende zes maanden in 2012 zette het Amerikaanse kunstmuseum van de instelling een grote tentoonstelling in om videogames te vieren als een artistiek medium, genaamd 'The Art of Video Games'.
Het verklaarde doel van "The Art of Video Games" was om "de 40 jaar evolutie van videogames als een artistiek medium te verkennen, met de nadruk op visuele effecten, het gebruik van nieuwe creatieve technologieën en de meest invloedrijke kunstenaars en ontwerpers." Dus concentreerde het zich op een meer traditioneel "artistiek" aspect van videogames, in plaats van een van de meer unieke elementen van het medium, zoals gameplay, maar het is nog steeds een belangrijke erkenning van de artistieke waarde van videogames.
Volgend op de presentatie van de tentoonstelling in Washington, D.C. (het is sindsdien op tournee door het land gegaan en zal daarna in Miami, FL verschijnen), heeft het American Art Museum twee games aan zijn permanente collectie toegevoegd: Bloem en Halo 2600. Daarnaast organiseren ze nu de jaarlijkse Indie Arcade op de binnenplaats van het museum. Ze hielden ook een panel in 2012 over het bewaren van videogames.
Wat is het probleem?
Deze kunnen als kleine stapjes klinken - meer als "schoormoedig accepteren" dan "omarmen" - die niet kloppen met dingen zoals de musea gewijd aan videospelletjes die overal ter wereld verschijnen, zoals het Computerspielemuseum in Berlijn, het Videogame History Museum en de uitgebreide gaming-collectie van The Strong National Museum of Play. En er kan zeker nog meer worden gedaan. Het zou bijvoorbeeld prachtig zijn als het American Art Museum meer games zou kunnen verwerven en bezoekers zou toestaan om ze te spelen, zoals het Museum of Modern Art doet, maar de AAM wordt waarschijnlijk beperkt door geld en ruimte.
Maar zelfs de kleine stapjes zijn belangrijk. De Smithsonian-musea worden beschouwd als de "nationale" musea van Amerika. Hoewel opgenomen zijn (en bewaard) in elk museum is niets om te niezen, opgenomen in het Smithsonian is een belangrijke bevestiging van het belang van videogames voor de Amerikaanse cultuur.
Hopelijk blijven ze meer games en artefacten toevoegen aan hun collecties en tentoonstellingen. En als andere grote instellingen hetzelfde doen, krijgen videogames eindelijk het respect dat ze verdienen.