Inhoud
- Een andere ketel van vis en een ander ras van publiek
- Mijn grenzen verleggen
- Woorden, woorden, woorden
- Verrassing, verrassing!
Ik had meer dan drie jaar journalistiek gedaan, met specialisatie in toneel en film, voordat ik de advertentie zag in een GuildLaunch-nieuwsbrief voor de videogamesjournalistiekstage van GameSkinny.
Ik dacht: "Waarom niet?" Ik heb mijn hele leven videogames gespeeld en net zo genoten van mijn andere beeldende kunstactiviteiten. Dus, met de rijkdom van zowel betaalde als onbetaalde schrijfervaring in talloze publicaties op mijn naam, besloot ik om videogames uit te proberen, denkend dat het een gemakkelijke omschakeling zou zijn.
Ik heb bewezen erg fout te zijn.
Een andere ketel van vis en een ander ras van publiek
Ik had al eerder geschreven voor veel online publicaties en had kennis van hoe ik sociale media kon gebruiken om een solide publiek op te bouwen. Ik dacht niet dat het te anders zou zijn voor videogames. Ik merkte echter dat ik voor het grootste deel van het Journalisten Trainingsprogramma (JTP) worstelde om er een te bouwen, minder dan 100 keer per dag meekijkend, en de vreemde piek blokkeerde.
Het is een bittere pil om te slikken als je iets met vertrouwen benadert, alleen maar om te ontdekken dat je plotseling moet accepteren dat je aanpak niet meer werkt. Om de dingen ingewikkelder te maken, betekende mijn enthousiasme voor het bedekken van evenementen zoals Comic Con en Eurogamer Expo dat ik nooit de tijd had gehad om achterover te leunen en goed te evalueren hoe ik dit zou kunnen veranderen.
Toen ik dat deed, begon ik met redacteuren te bespreken op welke soorten artikelen ik zou moeten focussen om een publiek op te bouwen, tips te volgen voor het effectiever gebruik van tags en te leren hoe social media-platforms effectiever te gebruiken dan wat Ik ben gewend, zoals Reddit. Deze hebben echt geholpen, en nu begin ik een duidelijke en duurzame groei in mijn opvattingen te zien.
Mijn grenzen verleggen
De JTP heeft me ook geholpen mijn kennis van videogames en de gebieden waarover ik schrijf uit te breiden, vaak op onbekend en / of ongemakkelijk terrein. Een deel hiervan is met geweld door dagelijkse opdrachten gedaan. Hoewel ik in het begin soms voorzichtig en chagrijnig was, ontdekte ik dat zelfs als ik niet bekend was met het onderwerp of het formaat, ik toch fatsoenlijk zou kunnen schrijven als ik me er druk over maakte. De grootste uitdaging voor mij was het behandelen van eSports, met name het League of Legends-toernooi op Comic Con.
Toen ik hier eenmaal voorbij was, werd ik enthousiast om mijn schrijfstijl en stijl te verbreden. In het bijzonder ben ik nu begonnen met het schrijven van gidsen naast de recensies en opiniestukken waarmee ik meer vertrouwd ben, en ben ik ook begonnen met het experimenteren met video-inhoud.
Woorden, woorden, woorden
Ik merkte ook dat ik mijn stijl echt begon te veranderen. Voor theater en film was ik vaak vrij en 'flouncy' met mijn gebruik van bijvoeglijke naamwoorden. Ik moest meer rechttoe rechtaan worden om een gamingpubliek aan te trekken en te behouden. Het belangrijkste was echter dat de wijziging nodig was vanwege de lengte - met name het aantal woorden.
Nu voel ik dat mijn schrijven duidelijker, beknopter en leesbaarder is dan ooit.
Verrassing, verrassing!
Al met al was dit een uitdagende vier maanden. De grootste verrassing was dat ik veel meer werk en ontwikkeling in mijn schrijven nodig had dan ik eerder had gedacht. Het JTP ging niet alleen over het aanpassen aan het schrijven over videogames, het heeft me in het algemeen ook een veel betere schrijver gemaakt. Er was onrust en, tot mijn schaamte, de vreemde driftbui. Maar dit programma is iets waar ik heel trots op ben om mee te doen, en ik heb als resultaat daarvan een onschatbare groei in mezelf gezien.
tl; dr foto met dank aan http://tldrsocial.tumblr.com/.