Inhoud
Oktober komt bijna ten einde en daarmee gaat een nieuwe verzameling games beschikbaar zonder extra kosten voor PS Plus-leden. Hoewel het gebaar erg gul op papier klinkt, zijn we meer dan eens een aantal slechte appels tegengekomen.
Maar het zou een huilbui zijn voor bescheiden edelstenen als Rocket League en Unfinished Swan onopgemerkt blijven voordat hun tijd op is. Dus, ter overweging, hebben we enkele PS Plus-titels van de maand oktober bekeken. Dit is wat we van hen dachten.
Super Meat Boy
Een instant klassieker in 2010, deze hardcore platformer is een eerbetoon aan de 8 - 16 bit generaties gamen, met hyper-precieze bediening en brutaal moeilijke gameplay. Leid Meat Boy door een zware reis van 100+ niveaus om Bandage Girl te redden van de meedogenloze Dr. Fetus. Maar wees gewaarschuwd: Super Meat Boy eist de hoogste platforming precisie en uithoudingsvermogen van de ziel - want je zult opnieuw worden afgeslacht, en opnieuw en opnieuw.
Hoewel velen gefrustreerd en verslagen weg kunnen lopen, zullen degenen die volharden en overwinnaar zijn gezegend worden met de triomfantelijke glorie die alleen bekend is bij kampioenen van spellen zoals tegen, Mega Man, en uiteraard, Super Mario Bros. Hoewel de nieuwe PlayStation-editie helaas gecastreerd was door de originele soundtrack, Super Meat Boy anders staat het als een ongelooflijke platformgame en een passende ode aan oude spellen.
Het wordt gemakkelijk een JA van mij voor gratis spellen die je zou moeten spelen.
Kung Fu Rabbit
Om dit spel te noemen Super Mario Bros. kloon zou een slechte dienst zijn voor de man in de rode hoed. Kung Fu Rabbit is een leuk spel dat alleen lijkt op de duizenden 2D-jumpathons ervoor. In deze meelijwekkende platformgame navigeer je door een bestaand konijn dat bestaat uit drie werelden van elk twintig niveaus, waardoor de inhoud van het spel vergelijkbaar is met elke standaard Mario titel.
Helaas zijn deze ongeïnspireerde levels zo triviaal dat ze slechts gemiddeld vijftig seconden nodig hebben om te verslaan, zelfs als je gaat voor alle vier verzamelwortels die op elk niveau zijn uitgesmeerd. Terwijl je wortels verzamelt, ontgrendel je extra niveaus in de bonuswereld, maar dit diende alleen om een sterkere motivatie te creëren voor vermijden de verzamelobjecten, want ik wilde niet meer van deze dwaze sidescroller spelen.
De besturing is semi-vloeiend en de inhoud is overvloedig, maar ongeïnspireerde vijanden en een matig levelontwerp verdienen deze hopper een NAY.
KickBeat
KickBeat klinkt als een perfecte pasvorm voor Sony's mobiele console - een stijlvolle ritmegame gebaseerd op het verslaan van slechteriken vechtsportstijl tot hiphop rocken. Hoewel de ritmische input bevredigend lijkt wanneer je eerst kijkt naar je berekende toetsaanslagen die vertaald worden naar killer kung fu-combo's, verliest de gimmick snel zijn aantrekkingskracht na het doorstaan van het nummer na het volgen van generieke rap / rock, zelfs met de korte lijst met levels van het spel.
Met superieure ritmespellen die beschikbaar zijn via de PSP-catalogus van de winkel, KickBeat doet weinig om op te vallen tussen eerdere inzendingen in het genre.
Ik genoot van de stijl en zou graag vergelijkbare dingen gedaan zien met een betere tracklist, maar voor nu geef ik KickBeat een grote schop in de NAY.
Broken Age
Als je het een paar jaar geleden vroeg, zouden velen hebben gezegd dat het point-and-click-avonturengenre stierf met Tim Schafer's Grim Fandango ("en goed gerucht" anderen misschien mopperen). Vorig jaar ging dezelfde maker echter naar Kickstarter en bracht ons Broken Age: een speels geestig en humoristisch spel met twee verschillende verhalen en protagonisten.
Beide avonturen bevatten gedenkwaardige personages en klassieke point-and-click-puzzels. Hoewel sommige puzzels vaak wankelen tussen uitdagend en stom, worden deze al te bekende frustraties gemakkelijk vermeden met behulp van een handig hintsysteem. Met de "ik vast" momenten omzeild en een prijskaartje van nul, is er geen reden om dit charmante en meeslepende verhaal over te slaan.
Voor eventuele slepende scepsis, gelieve hiernaar te verwijzen JA.
Kweek naar huis
Bij de eerste controle over de Botanical Utility Droid (kortweg BUD) vond ik hem onhandig en onhandig om te navigeren. Maar nadat hij een idee kreeg van de klimmechaniek en de gevoeligheid van BUD voor momentum, werd het hem minder vervelend en meer vertederend om hem door zijn inspanningen te leiden om de Star Plant terug naar het moederschip te laten groeien. Kort daarna was BUD enorm in opkomst.
Kweek naar huis is een 3D-platformer die de intrinsieke onnauwkeurigheid van het genre omarmt en een eenvoudig, maar vaak ontzagwekkend avontuur creëert van een op E.T. gelijkend beest dat zijn weg naar huis probeert te vinden. Je doel is om de Star Plant omhoog te klimmen en te laten groeien door drie zwevende eilanden om bij het moederschip te komen om te tanken. Navigeren op deze drijvende eilanden door klimmen, bladeren en bloemenzweefvliegen is een genot, vooral in combinatie met het opwindende risico om terug te vallen naar de aarde.
Er zijn van tijd tot tijd wat hapering met fouten, zoals glitching door objecten en semi-frequente drops in frame-rate, en de low-budget graphics veroorzaken enige eentonigheid.
Maar over het algemeen, Kweek naar huis liet me van Star Plant naar een drijvend eiland springen met een galmend geluid JA!
Wat vond je van deze spellen? Ga je zelf een van hen oppakken? Met welke PS Plus-spellen heb je jezelf voorbij de aanbevolen maand gespeeld? Geluid uit in de reacties!