Een van mijn beste en vroegste herinneringen aan gamen was nadat ik een paar maanden in een moestuin had gewerkt; het planten, oogsten en wassen van aardappelen en andere producten om al mijn centen te sparen en mijn allereerste console te kopen. Het Sega Master System II.
Ik speelde al eerder op andere gamestelsels: een gedenkwaardige die het vroege familie entertainmentsysteem is met zijn mooie cartridge uitwerpsysteem rond 1984 van een Japans bedrijf dat bekend staat als Famicom (ook wel bekend als Nintendo).
Maar de beste herinnering aan dit systeem was dat mijn vriend en ik allebei een van deze systemen kochten na samen te werken aan de baan in de moestuin, en elk van ons één ding wist, we konden spellen ruilen.
In de loop van deze console speelden we meerdere andere spellen en ik had zelfs een van de zeldzame (in Nieuw-Zeeland) lichte wapens en een paar spellen ervoor. De moeder van mijn vriendin raakte ook verstrikt, omdat hij volledig verslaafd was aan Alex the Kidd en zelfs het spel voor ons voltooide.
Het leukste aan dit systeem is dat het mijn consoleverzameling tot stand heeft gebracht. Ik heb deze console nog steeds en hij werkt nog steeds net zo goed als op de dag dat ik hem kocht. Ik heb sindsdien ook de meeste mainstream-consoles. Ik heb zelfs een reserve Sega Mega-drive (ook bekend als Sega Genesis) gekocht van een werfverkoop voor onderdelen als dat ooit nodig was; beide gaan nog steeds sterk.
Bedankt, Sega, voor iets dat zo waardevol is in mijn jeugd. Jammer dat je tegenwoordig niet in de console-oorlog zit, hield van je Dreamcast het meeste uit al je werken.