Inhoud
Voor sommige mensen komt het aandoen van de Oculus Rift of een andere virtual reality-headset met het maagpijnlijke, koppig gevoel van bewegingsziekte. Bewegingsziekte, of Virtual Reality Sickness in videogames, is de absolute valkuil van al deze headsets omdat het je in staat stelt om de risico's van het ervaren van iets volledig buiten deze wereld, of het overgeven van de lunch die je net had, af te wegen.
Het gevoel dat gevoeld wordt, wordt veroorzaakt door de verwarring van de geest, wanneer je een koptelefoon opzet, speel je je zintuigen en je hersens. Het verschil tussen wat je waarneemt en wat je zintuigen voelen, zijn twee verschillende dingen. Je ziet jezelf bijvoorbeeld en denkt dat je beweegt, maar je lichaam beweegt eigenlijk niet.
Iedereen heeft het heel moeilijk om zich aan deze problemen aan te passen, en het is normaal gezien het feit dat niemand ooit echt virtuele realiteit heeft ervaren in de hele tijd van de mensheid op aarde, tot nu toe. Dat gezegd hebbende, VR-ziekte heeft echt een effect op gebruikers van gadgets zoals de Oculus Rift (vraag het gewoon aan deze man op Reddit), en zet echt sommige mensen op het idee ooit een van deze headsets te proberen. In feite zou VR-ziekte een potentiële factor kunnen zijn in de markt voor virtual reality-headsets.
De kracht van de neus
Maar wees niet bang voor mensen, omdat onderzoekers van Purdue University een mogelijke remedie voor VR Sickness hebben gevonden. Door een assistent-professor David Whittinghill "een geniale slag" genoemd, werden virtuele neuzen op elk scherm geplaatst, precies waar je neus in het echt zou moeten zijn.
De bewering is dat virtuele neuzen een persoon helpen zich geaard te voelen tijdens een simulatie. De neus helpt je hersenen kalibreren en geeft het iets om te helpen beweging waar te nemen, in plaats van dat je alleen maar ziet hoe willekeurige dingen voorbijgaan op een scherm. "Je ziet constant je eigen neus, je stemt hem af, maar hij is er nog steeds, misschien geeft hij je een referentiekader om je te helpen de grond in te slaan." zei David Whittinghill.
Tijdens de test werden 41 vrijwilligers ingeschakeld om games te spelen op een simulator met een virtuele neus en een zonder. Alle 41 konden een minuut en een half langer bestand zijn tegen de simulator met een neus voordat ze ziek werden. Het grappige is dat geen van deze 41 vrijwilligers van de neus werd verteld, en niemand kon het opmerken. Er werd opgemerkt door Whittinghill dat "proefpersonen de nasum virtualis niet opmerkten tijdens het spelen van de spellen, en ze waren ongelovig toen hun aanwezigheid later in de debriefing aan hen werd onthuld.
Hoe het anderhalve minuut daadwerkelijk helpt, wordt aan je eigen interpretatie overgelaten, maar Whittinghill noemt het "enorme verbetering". Voorlopig hebben we nog een lange weg te gaan voor virtual reality, en hoewel misschien neuzen verbetering brengen, wordt anderhalve minuut voor de meesten meestal niet beschouwd als de beste game-ervaring ooit