Inhoud
- Deze noir-tropen zijn nogal cliché, maar dat is niet helemaal slecht.
- Geen excuses meer. Vage dialoogopties en recapitulaties in de verkeerde volgorde zou niet een probleem zijn.
Het opzetten van een finale is moeilijk, vooral voor noir. Tuurlijk, noir vertrouwt op eenvoudige stijlfiguren zoals Rugged Man # 1, Beautiful Dame # 1 en Scene with Shadow # 23, maar hij vertrouwt ook op spanning, waarbij schurken vaak zelfs nooit worden gezien tot vlak voor de finale.
De echte uitdaging voor diegenen die noir schrijven is om het voor kijkers zo te laten voelen dat ze gelijk hebben in een bepaald aspect - precies wie de moordenaar is, precies het moordwapen, de motivatie, wie de pionnen zijn, of de held zal het in één stuk uitkomen.
Deze noir-tropen zijn nogal cliché, maar dat is niet helemaal slecht.
Deze voorlaatste aflevering van De Wolf onder ons is geen uitzondering op deze tropen en clichés, maar dat is verre van een zwakte. Episode 4: In Sheep's Clothing volgt Bigby in zijn pogingen om de moorden van twee fabels op te lossen terwijl hij herstelt van een gevecht met een van de hoofdantagonisten van de serie in de vorige aflevering.
Bigby is beroofd van de slaap, heeft pijn en is pissig. Terwijl hij zijn uiterste best doet om zijn onderzoek af te ronden, probeert Bigby zijn vrienden te beschermen tegen de sinistere krachten achter de moorden, zodat ze niet op de lijst van slachtoffers verschijnen.
De kleine zeemeermin heeft geen geweldige dag.
Het is vreemd dat wat velen een filler-aflevering zouden vinden zoveel materiaal zou kunnen hebben. Het grootste deel van deze inhoud verstevigt de relatie van Bigby met andere personages, aangezien we zien dat hij het web van leugens begint samen te vatten dat Fabletown samen heeft gehouden. De aflevering werkt, hoewel het een beetje uitgerekt lijkt, vooral wanneer de vorige aflevering als een van Telltale's grootste werken tot nu toe beschouwd kon worden.
Geen excuses meer. Vage dialoogopties en recapitulaties in de verkeerde volgorde zou niet een probleem zijn.
Net als bij eerdere afleveringen zijn de graphics zowel een zegen als een vloek, waarbij de kunststijl mooi is, maar de feitelijke grafische kwaliteit en animaties die in 2014 opnieuw ontbreken voor een game. De Wolf onder ons"toonde gebeurtenissen in de juiste volgorde weer." Dit is de elfde aflevering van Telltale heeft gedaan in de afgelopen jaren (te beginnen met De wandelende doden) die een recapitulatie van een episode bevatte - Telltale zou dit nu al moeten weten.
Animaties blijven lijden en dialoogkeuzes zijn op zijn best nog vaag.
Naast grafische problemen, zijn sommige dialoogkeuzes die overal in Sheep's Clothing zijn verspreid, nogal onduidelijk, het meest opvallende wezen: "Het zal niet eeuwig duren", wat betekent dat het geld dat je een personage geeft niet voor altijd zal duren of ze naar de boerderij sturen zal niet eeuwig duren (blijkbaar is dat de tweede).
Telltale heeft zijn reeks van uitstekende afleveringen voortgezet, maar er is hier niet veel over te zeggen tot de seizoensfinale verschijnt, vermoedelijk over een maand of twee. In de afgelopen paar maanden heeft Telltale steeds sneller afleveringen uitgebracht, mogelijk in voorbereiding daarop Tales from the Borderlands en Game of Thrones. Ongeacht de reden voor de productiviteitsverhoging, heeft Telltale aangetoond dat ze, ondanks een paar technologische haperingen, een aangrijpend verhaal kunnen uitbrengen dat gamers op het puntje van hun stoel houdt.
Onze beoordeling 7 De Wolf Among Us is niet verwonderlijk van het begin tot het einde van zijn voorlaatste aflevering van het seizoen, maar kleine haperingen voorkomen dat In Sheep's Clothing naar de top stijgt.