Inhoud
- Het plot
- gameplay
- De goede
- De slechte
- Presentatie
- Het vonnis
- Het doet wat een remake zou moeten doen: het spel opnieuw uitvinden voor een nieuwer publiek.
Dag 6 van de Metroid Rewind Review is hier, en daarmee keren we niet alleen terug naar de Gameboy Advance, maar ook naar de allereerste missie van Samus Aran - haar Zero Mission.
Voor degenen die niet weten, Metroid: Zero Mission op de Gameboy Advance was een remake van het origineel Metroid (NES) titel met dezelfde engine die ons heeft gebracht Metroid: Fusion. Terwijl de game een 89 score kreeg Metacritic, het is opmerkelijk dat het spel valt op het laagste punt van de scores van lagere tot midden jaren 90 die de franchise doorgaans ontvangt. Met dit in gedachten ben ik teruggekeerd naar mijn middelbare schooltijd om een jongere minder ervaren Samus Aran opnieuw te bezoeken Metroid: Zero Mission.
Vandaag zullen we de klok terugspoelen tot 2004 en opnieuw bezoeken Metroid: Zero Mission op de Gameboy Advance om te zien of het spel echt bestand is tegen de nalatenschap van het origineel Metroid titel. Zoals met alles Rewind Recensies, Samus ' Zero Mission zal een beoordelingsproces ondergaan door de ogen van een criticus van 2015. Geen nostalgiebril, geen excuses, geen rationaliserende hardwarebeperkingen en geen moeite met boze fans en lezers - of in dit geval ook met mijn eigen nostalgie. Niets zal deze game excuseren voor alles wat wij - zoals moderne gamers - vandaag van het genre zouden verwachten. Laten we nu voor de derde keer in de serie terugkeren naar Zebes Metroid: Zero Mission.
Het plot
Zien als Metroid: Zero Mission is een remake van de originele NES-titel, ik heb besloten om mezelf enige tijd te besparen - en ook die van jou - door alleen de veranderingen te bespreken die Zero Mission maakt. Voor degenen die het origineel niet hebben gezien Metroid verhaal, je kunt het vinden in mijn Metroid (NES) Rewind Review.
Ik wil dit plotoverzicht beginnen met de allereerste cutscene waarin we Samus op Zebes zien aankomen, waarin ze in monoloog zegt:
Planet Zebes ... Ik heb deze plek ooit in vredige tijden naar huis geroepen, lang voordat het kwaad de grotten beneden achtervolgde. Nu zal ik eindelijk het verhaal vertellen van mijn eerste gevecht hier ... Mijn zogenaamde Zero Mission.
- Samus Aran
Wat interessant is om op te merken in deze monoloog is dat Samus rechtstreeks tot de speler spreekt om te vertellen haar verhaal van wat er de eerste keer op Zebes is gebeurd. Hoewel dit spel een directe remake van het originele spel is, verwijst dit eigenlijk naar Zero Mission een iets anders vertellen van gebeurtenissen dan het NES-spel. Hoewel dit duidelijk wordt getoond door de feitelijke gameplay (aangezien veel van de fasen vergelijkbaar zijn maar merkbaar veranderd om beter bij de mechanica van de Metroid Fusion motor), kan het ook zijn dat de reden waarom het spel zoveel beter is, is dat het een hervertelling is door Samus 'ogen. Ik kan dit eenvoudig overdrijven, maar het is logisch.
Een andere inclusie is het gebruik van tussenfilmpjes, zoals die in Metroid: Fusion. Een opmerkelijke verandering is echter de verschuiving van monologen en dialogen met de computer naar voornamelijk op sprite-art gebaseerde tussenfilmpjes die laten zien wat gebeurtenissen op het punt staan te gebeuren. Deze omvatten alles van Mother Brain die Samus als eerste ziet binnenkomen in Brinstar, tot Ridley aankomt op zijn schip.
Voor diegenen die geïnteresseerd zijn in het bekijken van alle tussenfilmpjes, heb ik ze opgenomen in deze YouTube-afspeellijst hieronder, spoilers zijn een gegeven:
Wat is het belangrijkst om op te merken Zero Mission is dat terwijl het het verhaal van het origineel opnieuw vertelt Metroid (NES) titel, het biedt ook een nieuw verhaalsegment dat plaatsvindt na de gebeurtenissen in het spel. Dit is de beroemde "Zero Suit Samus Spionage Stage". Deze fase overbrugt de kloof tussen Metroid / Zero Mission en Metroid Prime (of Metroid II: terugkeer van Samus afhankelijk van welke kant van de "is eerste canon? "debat you're on). Terwijl Samus het Varia-pak eerder in het spel aanschaft, ontvangen we hier eindelijk het" Fully Powered Suit "waar spelers meer bekend mee zijn als ze elk spel hebben gespeeld. Metroid II voorwaarts.
Afgezien van deze veranderingen, Metroid: Zero Mission heeft heel weinig anders te bieden in termen van verhaal, de rest simpelweg datgene kopiëren wat Metroid (NES) al gevestigd. De aangebrachte wijzigingen verbeteren echter de plot van het spel aanzienlijk ten opzichte van het origineel Metroid en zorgen voor een meer meeslepende ervaring. We krijgen een klein gevoel voor Samus 'onzekerheden tijdens de missie, vooral tijdens het Zero Suit-gedeelte, en we voelen ons ook zwakker door het feit dat we fysiek machteloos zijn zonder het Power Suit. De mix van monologen, tussenfilmpjes en verhaal door middel van gameplay zijn gewoon opmerkelijk - niets minder dan wat we van de serie in latere versies verwachten.
OPMERKING: Hoewel dit onbelangrijk lijkt, heb ik het gevoel dat ik moet opmerken dat de muursprong van Samus in dit spel aanwezig is. Dit is in tegenspraak met een plotpunt in Metroid: Fusion, waarin Samus beweert dat ze niet heeft geleerd hoe ze met Wall Jump of Shinespark kunnen spelen tot de gebeurtenissen van Super Metroid, omdat beide vaardigheden aanwezig zijn in dit spel. Hoewel dit mijn uiteindelijke beoordelingsscore niet beïnvloedt, denk ik dat het aan de spelers is om te beslissen of dit een fout is in termen van verhalen vertellen.
gameplay
De goede
Sinds Zero Mission gebruikt dezelfde motor als Metroid: Fusion, de game biedt een echt geweldige gameplay-ervaring. Er is een kleine wijziging aangebracht in de mechanica van het spel: de Super Missile staat los van de reguliere raketten en daarom keert de "selectknop" terug. Gelukkig verprutst dit de gameplay eigenlijk niet helemaal, aangezien Super Missiles zelden nodig zijn en ze snel weer terugkeren naar de normale raketten zodra ze zijn uitgeput. Dit kan ongetwijfeld leiden tot enige frustratie bij spelers die per ongeluk het kostbare aanbod van Super Missiles gebruiken, maar het is een probleem dat kan worden afgedaan door menselijke fouten.
Vijandelijke variëteit is er in overvloed Zero Mission met elke vijand uit het originele spel met opnieuw ontworpen sprites om te passen bij de veranderingen in afbeeldingen sinds de dagen van de NES. Er zijn ook nieuwe vijanden en obstakels toegevoegd aan het spel, zoals de baas van King Worm, evenals verschillende andere bazen die uniek zijn voor deze versie van Metroid. Baasjes keren terug naar Zero Mission van de NES-titel zijn ook herwerkt om hun te evenaren Super Metroid tegenhangers, het meest opvallende voorbeeld is Kraid, die nu 5 schermen gebruikt, net zoals hij deed in het SNES-spel.
Zowat elke kwestie met het origineel Metroid is besproken in Zero Mission dankzij de Fusie motor. Je kunt nu richten op vijanden die onder je zijn, en alle schade voelt zich verdiend in plaats van simpelweg een oude NES "extend the gameplay" -functie. Het vertrouwen op een instructieboekje is evenzo verdwenen Zero Misison neemt Fusion in-game uitleg een stap verder door je een inventarisscherm te geven dat je alle informatie geeft die je nodig hebt over Samus 'arsenaal.
De toevoeging van de Zero Suit-missie biedt ook een gameplay-ervaring die uniek is voor Zero Mission, omdat het ervoor zorgt dat spelers meer op stealth vertrouwen dan enig ander Metroid titel. Rechtstreeks uit de SA-X-porties genomen Fusie, Samus moet de zichtlijn vermijden van alle Space Pirates die op het moederschip zijn gevonden op weg naar de Chozodia-tempel om het 'Fully Powered Suit' te verwerven of anders worden geconfronteerd met de gevolgen van gewapend met alleen een paralysator. De monteurs in dit gedeelte zorgen ervoor dat de speler zich machteloos voelt, omdat we tot nu toe geen toegang hebben tot onze items - inclusief energietanks - die op onze beurt bijdragen aan onze onderdompeling in het spel.
De slechte
Helaas, zoveel als Zero Mission brengt naar de tafel, het neemt even weg. Dat heb ik al eerder gezegd Metroid: Zero Mission was de eerste Metroid titel die ik heb ingevuld. Ik heb echter niet gezegd dat het de eerste was gespeeld. Om het duidelijk te stellen: het spel is eenvoudig.
Terwijl het spel een aantal van de laagste schade verminderingen in het geheel bevat Metroid serie, het lijdt wederom aan vijanden die niet genoeg schade aanrichten om je het gevoel te geven dat je het risico loopt om te sterven. Gelijkwaardig aan Metroid Prime, Zero Mission biedt hogere moeilijkheidsgraden, maar zelfs de "harde modus" van de game houdt amper een kaars in de pure angst om schade aan te richten Metroid: Fusion geleverd, en is alleen beschikbaar na het voltooien van het spel in "Normaal".
Waarom dit opnieuw een probleem werd, gaat mijn verstand te boven, maar ik kan me voorstellen dat dit niets meer is dan een gevolg van het stilvallen van videospellen die spelers hebben ervaren tussen 2004-2012, waar videospellen in het algemeen last hadden van een ernstig geval van het vasthouden van spelers ' handen door hen 3 uur tutorials te geven in plaats van de game zelf te leren. Deze uitspraken zijn waar Zero Mission, terwijl het spel voelt alsof het je hand vasthoudt. Hoewel er bepaalde gebieden verborgen zijn in het spel, was geen van deze bijzonder moeilijk te vinden. Sterker nog, ik kreeg een verzamelpercentage van 100% met een speltijd van iets minder dan 2 uur in "Normale modus" zonder gids of eigenlijk al te hard om alles te vinden. Dit is de eerste keer dat ik gedurende mijn hele leven iets meer dan 80% heb ontvangen Terugspoelen Review playthrough, en het spreekt echt tot het relatieve gemak van dit spel in vergelijking met andere 2D Metroid titels.
De moeilijkheid lijdt ook te wijten aan het feit dat Metroid: Zero Mission lijkt op Super Metroid meer dan Metroid: Fusion. Omdat de Ice Beam niet langer beperkt is tot raketten zoals in Fusie, deze game markeert de terugkeer van de Ice-Plasma-Wave-Charge Beam. Vanwege de relatief lage gezondheid van vijanden in dit spel, voelt deze balk meer op de Hyper Beam Super Metroid zodra je het Fully Powered Suit hebt gevonden. Dit is enigszins onbetekenend omdat het spel eindigt kort nadat je het pak hebt ontvangen, maar het verandert niets aan het feit dat de Ice Beam tot nu toe misschien wel het meest over-powered wapen in de 2D-spellen is.
Presentatie
Nogmaals, alles dat Fusie deed goed, Zero Mission doet opnieuw. De sprites in Zero Mission zijn mooi en doen alles wat ze moeten doen. Achtergronden daarentegen nemen een meer stilistisch ontwerp aan en lijken meer op een stripverhaal of manga dan op het technologische ontwerp van Fusie. Het effect werkt in feite in plaats van weg te nemen zoals sommigen zouden verwachten, aangezien het hele spel - inclusief tussenfilmpjes - meer aanwijzingen in de richting van de kunst lijkt te krijgen van manga-tekenstijlen. Dit kan een gevolg zijn van de Metroid manga die rond deze tijd werd uitgebracht, omdat het spel in latere tussenfilmpjes wel een flashback bevat die een frame uit die manga gebruikt.
Beelden uit de manga en in-game sprite-kunst gepresenteerd naast elkaar
Kleine details in het ontwerp komen ook veel voor Zero Mission, zoals de pose van Samus die het Zebes-landschap doorkruist, opnieuw een rol speelt. Dit is Samus 'eerste missie en hoewel het spel er niet in slaagt om het gevoel te geven dat Samus onervaren is, doet haar uiterlijk dat wel. Met haar kanonnenarm altijd rechtopstaand, laat het zien dat Samus nog niet heeft geleerd dat het vermoeiend is om haar armkanon altijd naar buiten te houden. Het spreekt Samus 'onervarenheid in de strijd aan en haar loopstijl (terwijl ze er wat onhandig uitziet in haar poging om het origineel te kopiëren Metroid) maakt het eigenlijk alsof Samus net zo goed als geen idee heeft hoe we het ook spelen Metroid titel voor de eerste keer.
Op dit punt in de Terugspoelen Review serie, ik denk niet dat ik ooit iets verkeerd heb gezegd over a Metroid titel, behalve voor Metroid II. Hetzelfde geldt nog steeds voor Zero Mission als zijn remixes van origineel de Metroid soundtrack is op zijn zachtst gezegd schitterend. Met een veel sterkere geluidsbron, Zero Mission is in staat de al krachtige piepjes en boops van de originele NES-titel om te zetten in een prachtige melodie van 16-bit georkestreerde stukken. De ervaring is gewoon geweldig, iets dat tijdens het spelen van het spel gehoord moet worden om echt te waarderen.
Het vonnis
Hoewel ik gewoonlijk een hekel heb aan het gebruik van nostalgie om spelers te lokken, Metroid: Zero Mission's de algehele presentatie heeft niet het gevoel dat deze is ontworpen voor de spelers van de oorspronkelijke NES-titel. In plaats daarvan voelt het spel fris aan, ontworpen voor een nieuwe generatie gamers die nog nooit het NES-tijdperk hebben meegemaakt. Alles wat aanwezig is in de NES-game is hier en het is beter gedaan.
Het doet wat een remake zou moeten doen: het spel opnieuw uitvinden voor een nieuwer publiek.
Door veel van de elementen te gebruiken die in het verleden 2D-titels naar de tafel brachten, Zero Mission heeft gezorgd voor een uitstekende heroverweging van het NES-bronmateriaal. De enige tekortkomingen die het spel heeft zijn het resultaat van waar het spel mee moest werken: het Metroid (NES) titel die in werkelijkheid alleen maar moeilijk en tijdrovend was vanwege de mislukkingen. Hoewel dit het relatief gemak van dit spel niet kan excuseren, wordt wel duidelijk hoe weinig het origineel is Metroid naar de tafel gebracht.
Dat gezegd hebbende, ik geef Metroid: Zero Mission een 6,5 op 10 omdat het een echt aangename ervaring biedt, maar uiteindelijk tekort schiet doordat er niets nieuws is aangeleverd voor de serie. Hoewel ik persoonlijk de game graag een 7/10 of een 8/10 had gegeven, zou de score meer op nostalgie hebben vertrouwd dan op het lef van het spel. Terwijl het spel het origineel opnieuw uitvindt Metroid (NES) spel, het doet niets voor de serie als geheel. Verkenning is eenvoudig, vijanden zijn belachelijk, en door de gebreken te verhelpen met het origineel Metroid het maakt de ervaring ook ... leeg. Alleen al het feit dat er een "Easy Mode" in de game zit, voelt als een belediging voor zowel fans als gamers, waardoor dit misschien de eerste casual Metroid titel.
Ik raad deze game aan voor nieuwe spelers van het action-platformer-genre. Hoewel ik dit ook aanbeveel als de beste manier om het origineel te ervaren Metroid spel, zou ik oude fans van de serie aanraden om een exemplaar te vinden waarin "Harde modus" al is ontgrendeld of om eenvoudigweg de moeilijkheid van het spel met een korrel zout te nemen. Het is een leuke game, echt waar, maar het mist gewoon dat ... iets ... dat fantastisch is Metroid spel.
Zorg ervoor dat u dit artikel of de startpagina van GameSkinny nakijkt voor toekomstige beoordelingen als we onze weg vinden vanaf het originele 1986 Metroid op de NES tot de release van 2010 van Metroid: Other M. In mijn volgende bespreking zullen we de planeet Aether gaan verkennen Metroid Prime 2: Echoes. Tot dan ... Zie je volgende missie!
Beoordelingen in deze serie:
- Metroid (NES)
- Metroid II: Return of Samus (GB)
- Super Metroid (SNES)
- Metroid Fusion (GBA)
- Metroid Prime (GC / Wii / Wii U)
- Metroid: Zero Mission (GBA)
- Metroid Prime 2: Echoes (GC / Wii / Wii U)
- Metroid Prime Pinball (NDS)
- Metroid Prime Hunters (NDS)
- Metroid Prime 3: Corruption (Wii / Wii U)
- Metroid: Other M