Een paar uur geleden ging ik in een kamer van duizenden mensen zitten om naar een man te luisteren die over spelletjes sprak. Hij praatte een uur, en elke keer als hij een populair spel noemde, juichte het publiek. Elke keer dat de man iets zei, gierde een lid van het publiek, anderen aanmoedigend om hetzelfde te doen. Nadat hij klaar was met spreken, renden mensen naar het podium om hem om handtekeningen te vragen en de politie moest de menigte escorteren, waar ze fuseerden met nog meer ontroerende menigten.
Van buitenaf denken mensen misschien dat ik het heb over de president van de Verenigde Staten, of dat een acteur uit de A-lijst een interview geeft aan een journalist met een stenen gezicht. Ik beschrijf een menigte, maar waarschijnlijk niemand die je eerder hebt gehoord.
Vage beschrijvingen terzijde, deze man is Ken Levine, Creative Director bij Irrational Games en het hoofdgezicht erachter Bioshock Infinite, en dit is PAX East.
Levine is meer dan alleen een beroemdheid in de wereld van videogames, dat is hij de beroemdheid. Er zijn slechts een handvol van deze zakenlui die herkenbaar zijn aan gezicht - Gabe Newell, Hide Kojima - en het grootste deel van de bevolking heeft geen idee wie ze zijn. Ze zien eruit als gemiddelde mensen. Ze zijn niet bijzonder aantrekkelijk (sorry Ken), of opvallend, of vallen ze fysiek op in een menigte.
Het zijn echter de makers van onze generatie. Ze hebben het gezicht van de media-industrie gevormd en hun woord is heilig. Hun plannen worden kritisch bekeken door de media en hun ideeën hebben genoeg kracht om mensen intense emoties te laten ervaren die bijna eng zijn.
Tientallen jaren later, wanneer historici de meest invloedrijke kunstenaars van het vroege millennium opnemen, gaan ze Ken Levine zeggen, die de Bioshock franchise - een van de meest artistiek-innovatieve musea-waardige stukken videogamekunst - of Gabe Newell, die een van de grootste en meest succesvolle gameconglomeraten in zowel de consolewereld als de productwereld, of zelfs Satoshi Tajiri, wat een naam is die synoniem is met massamarketing en creatie van Pokemon. Blizzard is er, en Capcom ook, en of je het nu wel of niet eens bent met hun zakelijke keuzes, hun woord is zo langverwacht dat het gamesjournalisten gek maakt.
Dit is waar het allemaal begint. PAX East brengt iedereen bij elkaar om hun eigen persoonlijke beroemdheden te verkennen, met elkaar in contact te treden en kennis te maken. Als ik zei dat ik Ken Levine persoonlijk aan mijn ouders had horen spreken, zouden ze het niet begrijpen, maar elk van deze bijna 70.000 aanwezigen zou jaloers worden op die gemiste kans.
PAX East is waar al deze mensen naar toe gaan om hun favoriete beroemdheden te ontmoeten. Het is gewoon niemand waar je ooit van hebt gehoord. Maar om eerlijk te zijn, vinden we dat prima.