Inhoud
In maart van dit jaar bracht Ubisoft Massive de online third-person cover shooter uit, De divisie. En jongen, heb ik gemengde meningen over deze.
Verrassend boeiend
De divisie is een lege en middelmatige ervaring, maar tegelijkertijd was het ongelooflijk bevredigend om te consumeren. In alle opzichten zou ik een hekel moeten hebben De divisie. Een verhaal zonder vlees, gameplay met weinig diversiteit en een wereld die op het punt staat interessant te zijn. Toch merkte ik dat ik verslaafd was. Elke side-missie voltooien, elke ontmoeting, wanhopig om mijn volgende stuk buit te scoren.
Op WhatshouldIplaytoday we bieden een speciale beoordeling. Te veel recensies bieden generieke woordgroepen en hyperbolische bijvoeglijke naamwoorden. Deze recensie is bedoeld om echte vergelijkingen te maken met games die je mogelijk hebt geliefd of gehaat. Daarom kun je een idee krijgen van hoe het spel aanvoelt zonder het te spelen. Dit is natuurlijk bovenop het bieden van een algemeen overzicht over waar het spel werkt, en waar dat niet het geval is. Dus laten we er direct in duiken.
Een holle wereld
De divisie heeft weinig vlees op zijn botten met betrekking tot verhalende en wereldopbouw. De setting in New York bevat een algemene hoeveelheid intriges terwijl je er voor het eerst in intrigeert. Vuilniszakken langs de straten, auto's in de steek gelaten, huizen doorzocht, elk hoekje en gat omzoomd met een dunne laag sneeuw. New York is ingestort onder het gewicht van een dodelijke pandemie.
Als een geheime agent van De divisie het is jouw plicht om de controle over deze eens trotse stad terug te geven aan de juiste autoriteiten en te zoeken naar een remedie voor dit dodelijke virus. Een interessant concept. Het verhaal evolueert echter niet verder. Elke straat is een kopie van die eerder. Gesneden scènes zijn weinigen en ver tussen, met de meeste verhalen die via radio-oproepen worden aangeboden. Er is geen karakterontwikkeling voor je hoofdrolspeler. Ze zijn stil en emotieloos gedurende de hele ervaring.
Voor het grootste deel zul je je dagen in New York doorbrengen met het neerschieten van leden van drie verschillende bendes. De divisie doet weinig om deze vijanden te onderscheiden of de speler te voorzien van een geloofwaardig genoeg motief om ze te betrekken. Een groep mannen staat op straat en bespreekt hun behoefte aan voedsel. Ik bekijk ze van een afstand. Ze dragen hoodies en hebben rode staven boven hun hoofd.
Dus ik zou ze moeten doden toch? Ik executeer ze voordat ze me zelfs zien. Gewoon een stel jongens in hoodies, die nogal hongerig waren. Dus zoals ik al zei, De divisie legt niet de grootste hoeveelheid focus in verhaal of wereldvorming.
De reddende genade van de divisie
Daarom hebben we de schietmechanica, het afdeksysteem en de buitfrequentie besproken. Het meest opdringerige en langverwachte aspect van dit spel is echter de multiplayer. En over dit onderwerp heb ik gemengde gevoelens.
De co-op drop-out tijdens missies is fantastisch. Het coördineren van plannen en flankerende manoeuvres met vrienden is geweldig, en het is even vermakelijk om met een paar willekeurige spelers aan de slag te gaan. Het is absoluut een extraatje dat door een teamlid nieuw leven wordt ingeblazen als je verslagen wordt, en als je getuige bent van de extra chaos van andere spelers in een vuurgevecht, wordt de actie altijd intensiever. Of het nu vertrouwde vrienden of stille vreemden zijn, ik raad je aan om volledig online te spelen Divisie ervaring.
De donkere zone is echter niet zo gastvrij. De divisies player vs player arena is een formidabel territorium en de enige activiteit na het spelen van games om je tijd af te wachten voor de volgende uitbreiding. Het probleem met dit gebied is dat je, zonder een betrouwbaar team, vaak een gemakkelijk doelwit bent voor andere spelers.
Af en toe zou een aardige vreemdeling me helpen wanneer hij in het nauw gedreven wordt door een paar Rikers van hoog niveau (een van de drie soorten bendes). Maar voor het grootste deel werd ik neergeschoten door grotere groepen voordat ik een waardevolle buit kon veiligstellen. De Dark-zone had een fantastische manier kunnen zijn om te houden de divisie levend, maar wanneer elitaire eenheid wordt gewaardeerd en de solo-speler wordt bejaagd, wordt het gebrek aan duurzaamheid van deze ervaring duidelijk.
Laatste gedachten
Dus ik ben verscheurd de divisieondanks zijn solide third-person schietmechanisme en boeiende co-op mogelijkheden, schreeuwt het middelmatig in elke andere zin. Een gebrek aan nadenken in het verhaal, een wereld die ongelooflijk vermoeiend kan worden, en een eindeloze game-ervaring. De divisie is een spel dat je voor jezelf moet proberen. Het is een leuke ervaring, dat ik er geen spijt van heb dat ik 30 uur heb geïnvesteerd in.
Maar ik vond het leuk, vanwege mijn verlangen om nieuwe buit te krijgen en om het gevoel van een krachtiger vuurwapen te ervaren. Als je op een hoopte De laatste van ons niveau verhaal, of zelfs gewoon een fatsoenlijke verhaal, dan De divisie zal zeker plat vallen.
Onze beoordeling 8 Ondanks zijn solide third-person shooter-mechanica en boeiende co-op mogelijkheden, schreeuwt The Division middelmatig in elke andere zin. Beoordeeld op: Playstation 4 What Our Ratings Mean