Inhoud
Wat is Survival Horror?
De meeste denken Inwoner Slecht of Stille Heuvel wanneer iemand de term 'survival-horror' naar voren brengt, en niet zonder reden. Beide series hebben hun verdiensten verdiend en hebben het genre echt voor een veel groter publiek geïntroduceerd. Hoewel games leuk vinden Alleen in het donker echt een pioniersrol vervuld in tankbeheersing en artikelbeheer in een spookachtig huis, Resident Evil maakte het verslavend. [Niet-verwante opmerking: een mede-schrijver van Game Skinny (Ashley Shankle) stelde de game Sweet Home voor als de eerste Survival Horror, maar ik vond dat het meer een RPG met horrorverhaal was.]
In Resident Evil het was de strijd, de strijd om te overleven, en de conservering van munitie die het spel echt hard maakte voor je eerste spel. Je enige echte overlappende doelen waren om te controleren op overlevenden en te ontsnappen met je leven. Dit liet een groot landhuis achter met wrede, vleesetende monsterachtigheden om te proberen je naar beneden te halen - en toen zombies alleen een handvol opnamen maakten, kon je je beste dollar wedden dat ik als een gek liep.
Dit is wat ik zie als een vorm van Survival Horror. In ieder geval is dit de meest eenvoudige formule om een game van dat genre te maken:
- 1 deel atmosfeer
- Oplopende hoeveelheid licht overweldigende vijanden
- Dash van munitie en gezondheidsitems (om de speler niet te overbelasten)
- Roer een paar goede momenten van puzzels
- En maak het af met een leuk, zo niet boeiend verhaal
- (Optioneel) Enige psychologische draai of plotwending
Spellen die deze aspecten combineren, worden steeds minder dominant. Sterker nog, ze beginnen te verdwijnen uit het bestaan in de plaatsing van meer actiegerichte versies van hun vroegere zelf.
De slechte
Om een of andere reden kijken ontwikkelaars naar Slipknoop en Plicht en denk: "MAN, als games meer van DAT hadden, zouden er veel meer mensen zijn om het te spelen!" Er is al een vaste doelgroep voor dit soort spellen en wanneer de ontwikkelaars het misleiden door te zeggen dat ze het nodig hebben een ander publiek, het is alsof ze uit elkaar gaan met hun fanbase.
Dit is ook de schuld van ontwikkelaars die zich niet aan hun geweren houden. Wanneer bedrijven hun onredelijke verkoopdoelen geven en hen vertellen dat ze miljoenen eenheden van dit spel moeten verkopen, moeten ze wijzigingen aanbrengen. Ze kunnen een geweldig game-idee krijgen voor een echt Survival Horror-spel en krijgen vervolgens te horen dat ze het alleen zullen financieren als ze 4 miljoen eenheden kunnen verkopen. Er moeten wijzigingen worden aangebracht.
De trieste waarheid is dat game-bedrijven niet langer lijken te lopen op het nemen van kansen en het plaatsen van een weddenschap op een onzeker ding. Nu is alles berekend en koud. Iedereen wil de verkoop van een maken Plicht maar dat gebeurt niet. Dit is wanneer mensen verkeerde ideeën beginnen te krijgen over wat te doen met een geliefde serie.
Laten we eens kijken Resident Evil 6 bijvoorbeeld.
Resident Evil 6 voelde als het resultaat van Plicht, God van de oorlog en Resident Evil 4 een incest-kind hebben dat op zijn hoofd is gevallen. Niet alleen regelt het onhandig, maar het feit dat elke vijf seconden dat ik op een knop moet vastlopen (QTE's) is tegenwoordig behoorlijk vervelend en overmatig gespeeld in games. Dat en de actie op de 1-10 schaal van ACTION moet hebben omgezet naar 11, laat echt zien dat ze deze serie gewoon dood willen.
Nou, hoe zit het? Lege ruimte? Ik zou me niet kwalificeren Lege ruimte als Survival Horror, maar meer Horroractie. Hoewel de spellen ZEER voorspelbaar zijn met hun schrikreacties, voelde ik dat het een geweldige taak was om een zeer geloofwaardige en benauwende omgeving te creëren die je te allen tijde gespannen maakte. Dat en de bediening waren solide en maakten het fotograferen van ledematen echt een leuke en gemakkelijke taak - geen karwei. Ik heb genoten van de eerste en vooral de tweede game, maar ik denk dat we dat moeten erkennen Lege ruimte is een actiespel dat niet in de tropen van de vorige Survival Horror-games past.
Het lijkt erop dat de enige die kunnen experimenteren in dit nu uitstervende genre indie-ontwikkelaars en mensen zijn die niet het eigendom zijn van een grote onderneming. Amnesia: The Dark Descent, Enige overlevende, Huis en tot op zekere hoogte de Veroordeeld series zijn allemaal goede voorbeelden om iets anders te kunnen maken, maar het nog steeds diep in de wortels te houden.
De goede
Enkele van de beste definities die ik kreeg van wat survival-horror is, is de Klokkentoren serie, Regel van Rose, Fataal kader en Sirene.
-
Klokkentoren laat je jagen op geesten die niet gedood kunnen worden. Het beste wat je kunt doen, is hen tijdelijk verdoven en rennen en zich ergens verstoppen. De spanning is altijd hoog en je zou echt willen dat je wat middelen had om terug te vechten, maar als je eindelijk hun zwakheid hebt gevonden en ze hebt vernietigd, voel je je zo tevreden en gesterkt.
-
Regel van Rose was een heerlijk verwrongen en ziek verhaal dat zich in een heleboel zeer gevoelige onderwerpen verdiepte. Dieren- en kindermisbruik, seksualiteit, sadisme en kapitalistische structuren werden allemaal onderwerpen op een zeer serieuze manier aangekaart. Oh, heb ik al gezegd dat bijna alle personages kleine meisjes zijn rond de leeftijd van 12? Een echt duister verhaal dat me van begin tot eind had, dat werd alleen maar belemmerd door het hopeloze gevecht.
-
Fataal kader vecht je geesten af met een camera. Ja, geesten zijn nog nooit zo eng geweest.
-
Sirene was gewoon angstaanjagend om redenen dat je door de ogen van je hersenloze moordende machine-vijanden kon kijken. Kijkend door hun ogen en het horen van hen die razend zijn tegen zichzelf, is zenuwslopend, maar als ze een hoek omslaan en je jezelf in een hoek ziet hurken terwijl ze schreeuwen in een bloeddorstige vreugde, raak je in paniek.
Het verbijsterende
Nu laat ik je achter met deze prachtige herinnering aan hoe je brij in de knoop moest zetten STEL EEN BOULDER IN!
