Inhoud
Heb je ooit een videogame gespeeld dat echt verslavend en leuk was, maar nooit de liefde en aandacht kreeg die het verdiende? invoeren Onruststoker, een verborgen juweeltje van Nintendo 64 dat misschien net door de critici het gemiddelde heeft gehaald, maar een cult-aanhang ontwikkelde voor zijn unieke stijl!
Ontwikkeld door Treasure en gepubliceerd door Enix (het voormalige bedrijf dat fuseerde tot Square Enix) in Japan, was Mischief Makers een 2D, side-scrolling platform / puzzelspel met in de hoofdrol robotmeisje Marina Liteyears, bekend als de Ultra-Intergalactic-Cybot G, en haar zoektocht naar haar ontvoerde professor Theo op de planeet Clancer. Hoewel het spel geen detail had met zijn sprite-graphics en MIDI-muziek, bood het toch een algehele leuke ervaring met de game interessante gameplay mechanica, anime-achtige persoonlijkheden en eigenzinnige verhaallijn.
"Schud schud"
Om professor Theo te vinden, moest je (als Marina) je weg banen doorheen verschillende niveaus die zich bevonden in grotere overheersers. Elk niveau had verschillende doelen, maar de belangrijkste gameplay was hierbij betrokken puzzels oplossen en vijanden bevechten om je weg te banen naar het einde dat voltooid was door de warpster te vinden.
Het vechtsysteem van de game was het meest interessante aspect van Onruststoker! Door te spelen als een state-of-the-art robot uitgerust met jetpacks en enorme, metalen vuisten, zou je denken dat het verslaan van vijanden een makkie zou zijn! Maar er was geen "punch" of "kick" in Onruststoker: enkel en alleen "schudden" (en gooien)! Ook gebruikte het spel vreemd genoeg alleen de D-pad van de N64 als de belangrijkste bedieningselementen voor het spel (de bedieningsstick kon niet worden gebruikt om te bewegen).
Elke overworld had zijn eigen mini-baas (met een grappige pun-naam) en een laatste baas die je tegen één lid van de Beastector trio, de rechtvaardigheidsjagers die Marina hadden aangezien als een crimineel (vanwege een eerder incident in de humoristische plot van het spel). Lunar, Merco en Taurus voegden leuke persoonlijkheden toe aan het spel en daagden tegenstanders uit, maar het waren antagonisten waarvan je tot het laatst was gaan houden! Ik heb altijd genoten van hun introducties en hun transformaties schreeuwend, vooral "Cerberus Alphaaaaa!'
Die ogen...
Onruststoker bevatte het meest excentrieke wereld Ik heb er ooit in gespeeld, maar de ervaring zou compleet anders zijn geweest zonder het! Om te beginnen had alles op de planeet Clancer de dezelfde iconische ogen: de Clancers (of inwoners), gebouwen, obstakels en machines! Het was vreemd, maar een even hilarische aanzien!
En hoe kunnen we de pakkende soundtrack ooit vergeten? Ondanks de kritiek die het kreeg, was de muziek in MIDI-stijl altijd intrigerend om naar te luisteren, en liet me neuriën sinds de introductie! Er waren niet veel geluidseffecten of voice-overs in het spel, maar de beperkte geluiden nooit gefaald om te entertainen! Ik herinner me altijd de heldhaftige, "Stooooooooooop!"
Een van de grootste uitdagingen in het spel was de mogelijkheid om alles te vinden
Onruststoker was echt een "verborgen juweeltje" dat maar weinigen hebben meegemaakt in hun tijd! Hoewel de kansen erg klein zijn, zou ik het leuk vinden om de game opnieuw te ontwerpen in HD! Het zou geweldig zijn om het plezier weer helemaal opnieuw te ervaren en om spelers (die de gelegenheid hebben gemist om het te spelen) een tweede kans te geven om zich onder te dompelen in wat ondergewaardeerd kattenkwaad!