Inhoud
Voel je je schuldig als je je peuter een tablet geeft zodat je een moment rust hebt terwijl hij zich vermaakt door het flitsende scherm? Als je zelf geen kinderen hebt, voel je je dan raar als je broers of zussen of vrienden het doen?
Nog maar een paar jaar geleden zou ik naar mezelf grommen wanneer ik mijn zusje haar twee jaar oude tablet zou zien geven. Ik zou denken dat het een soort uitweg was voor ouderschap. Toen ze het deed, zei het tegen me dat ze op dat moment gewoon geen ouder was, dus liet ze de tablet een ouder voor haar zijn.
Natuurlijk is er niets nieuws aan mijn zus; het bestond al lang voordat tablets deden. En die gevoelens met betrekking tot tablets en peuters zijn in de groeiende minderheid. Mijn gevoelens voor de zaak zijn zelfs veranderd.
In een recente Harris Poll zei 59% van de ouders dat ze geen probleem hebben met ouders die peuters als afleidingstool geven.
Dit zou je niet moeten verbazen. Het is gemakkelijk, en - ik durf het te zeggen - lui. Ik kan ouders niet verwijten dat ze de gemakkelijke route een deel van de tijd hebben afgelegd. Het is veel hard werken om kinderen groot te brengen en ouders hebben geen oneindige hoeveelheid energie. Maar ik maak me wel zorgen over de tijd die kinderen aan een tablet spenderen, en ook de ouders uit diezelfde enquête. 58% maakt zich zorgen dat kinderen te veel tijd doorbrengen voor touchscreens.
Deze peiling is verre van wetenschappelijk, en met slechts ongeveer 1000 mensen die aan een online peiling zijn gestudeerd, zou een statisticus de resultaten waarschijnlijk weglaten tenzij er een andere gemeenschappelijke factor of beperking was. Wat zegt de wetenschap over het geven van een tablet aan je peuter? Wat zijn de voor- en nadelen?
Mijn ouders, die eind jaren vijftig werden geboren, werden onderworpen aan de controle voor de televisie. Mensen zouden beweren dat het slecht was en mensen stom maakten.
Toen ik opgroeide, waren het videogames. Ze veroorzaakten geweld en maakten mensen slecht. Tegenwoordig lijkt die bezorgdheid om tablets en andere draagbare entertainmentapparaten te gaan. En in plaats van alleen maar te spuien wat ik denk, moeten we ons wenden tot onderzoek naar dit onderwerp.
Hebben tablets invloed op leesvaardigheid en leesvaardigheid?
Bezorgde ouders wijzen vaak naar tablets als mogelijk afnemende aantallen kinderen die actief lezen. Natuurlijk zullen kinderen op school lezen omdat ze gedwongen worden, maar hoe zit het met lezen voor de lol? Dat zou een geweldige studie zijn over de werkelijke leesgewoonten van kinderen.
Gelukkig heeft Scholastic een dergelijke studie uitgevoerd en is het ver genoeg terug gedateerd, zodat we een nauwkeurige indicatie kunnen krijgen van waar het zich zou kunnen bevinden als de peuters van vandaag in de leeftijdscategorie liggen van degenen die zijn bestudeerd.
De studie volgde kinderen in de VS binnen de gemiddelde leesleeftijd van 6 tot ongeveer de tijd dat ze de middelbare school verlaten op de leeftijd van 17 jaar. En de resultaten waren significant omdat de resultaten niet significant waren. In 2010 - hetzelfde jaar dat de eerste iPad werd uitgebracht - las 37% van de kinderen bijna elke dag voor de lol en 42% las voor de lol minstens een dag per week. Vorig jaar las 31% bijna elke dag en 42% las een of meerdere dagen per week. Dat geeft duidelijk aan dat lezen is beïnvloed door iets, mogelijk tabletgebruik. Als dat klopt, dan zien we een vergelijkbare daling in andere vergelijkbare landen; maar in een vergelijkbare studie in het VK zagen we het tegenovergestelde effect. In 2010 las 29% buiten school, maar in 2014 41%.
Conclusie: er is geen bewijs dat tabletten van invloed zijn op de wens van het kind om te lezen en ook niet hoe bekwaam ze zijn bij het lezen.
Hebben tablets invloed op de sociale ontwikkeling?
Helaas is er nog niet voldoende informatie om een significante conclusie te trekken over het effect van tablets op sociale ontwikkeling, maar hier volgen enkele studies en experts.
Een studie uit 2012 in Groot-Brittannië concludeerde dat televisie een kleine bijdrage leverde aan het sociale gedrag van kinderen onder de zeven, maar toen je videogames aan die mix toevoeg was er niet genoeg bewijs om enige conclusie te trekken. Maar dat betekent niet dat mensen zich hier geen zorgen over maken.
In een New York Times interview, professor Sherry Turkle van MIT en auteur van Alleen samen: waarom we meer verwachten van technologie en minder van elkaar uitte haar zorgen in 2013:
"Gesprekken met elkaar zijn de manier waarop kinderen leren om een gesprek met zichzelf te hebben en leren hoe ze alleen kunnen zijn. Leren over eenzaamheid en alleen zijn is de basis van de vroege ontwikkeling en je wilt niet dat je kinderen dat missen omdat je ze pacificeert met een apparaat. "
'Als je je kinderen niet leert alleen te zijn, weten ze alleen hoe ze eenzaam kunnen zijn.'Haar grootste zorg na het interviewen van honderden ouders, tieners en kinderen over het gebruik van dit soort gadgets, is dat ze ons niet toestaan onafhankelijk denken te ontwikkelen.
Turkle is bezorgd dat de tabletten het kind een vals gevoel van intimiteit zullen geven:
"Ze moeten in staat zijn om hun verbeelding te verkennen. In staat zijn om zichzelf te verzamelen en te weten wie ze zijn. Dus op een dag kunnen ze een relatie met een andere persoon vormen zonder de paniek van alleen zijn. Als je je kinderen niet leert alleen te zijn, weten ze alleen hoe ze eenzaam kunnen zijn. '
En Dr. Carolyn Jaynes, een lerende ontwerper van de bekroonde Leapfrog Enterprises, is het met deze beoordeling eens. Ze sprak met PBS:
"Kinderen jonger dan twee jaar leren het beste van ervaringen en interacties uit de echte wereld, en elke minuut die voor een schermgebaseerd apparaat wordt doorgebracht, is een minuut wanneer uw kind de wereld niet verkent en hun zintuigen gebruikt, wat uiterst belangrijk is in hun ontwikkelingsproces. "
Het lijkt erop dat, zoals alles in het leven, matiging de sleutel is. Het gaat de educatieve ontwikkeling van een kind niet schaden om af en toe voor een glimmend touchscreen te zitten, maar je doet ook niet wat die tablet als haar verbinding met de wereld moet zijn. Ik zou zeggen dat je wilt dat die specifieke connectie jou is, de ouder.