Het geheim om te genieten van de geheime wereld en zoektocht; Neem je tijd

Gisteravond had ik een van de beste game-ervaringen van mijn leven. Niet overdreven. Maar ik kan u niet precies vertellen wat het was - het is een geheim en ik zou het niet voor u willen ruïneren (wel, misschien zal ik het later vermelden).

In plaats daarvan wil ik schaamteloos aanbevelen De geheime wereld en laat je het zelf ervaren. Maar er is een waarschuwing - er is een kunst om het beste uit te halen De geheime wereld, en het is in het tempo.

De inhoud, het schrijven en de sfeer zijn uitstekend, maar als je de game-inhoud op een manier benadert zoals elke andere MMO, mis je het misschien wel.

Ik deed het bijna.

The Art is in the Telling

Ik ben een grote fan van onderdompeling in gaming en ik geniet van een goed verhaal dat goed wordt verteld. Dit is vaak iets dat ontbreekt in MMO's omdat er compromissen worden gesloten om grote populaties en een brede demografische speelstijl tegemoet te komen. In de meeste gevallen wordt de speler getrokken in de verhalen van de wereld door de beproefde formule van de Quest-monteur. De speler zal interactie hebben met een NPC-speurgever, wanneer een venster vol tekst verschijnt en vaak slechts voor opvallende informatie wordt afgeroomd. Vervolgens wordt de speler opgeladen om elke gestandaardiseerde variatie van het missiedoel te bereiken. In wezen is dit het doden van tien ratten, interactie met werelditem X of geef dit item aan die NPC.

Na eerst onder de indruk te zijn van de boeiende verhaallijnen die je naar binnen leiden De geheime wereld, Dwong ik een vriend om me te vergezellen bij het checken van de game. Zodra we elkaar vonden en een groep vormden om de ondodenstad Kingsmouth te verkennen, veranderde mijn spelervaring. Bijna onmiddellijk was mijn onderdompeling verbrijzeld toen we van missiegever naar missiegever vroegen en door de vereiste hoepels sprongen om de missie te ontvangen. We waren vervallen in oude MMO-gewoonten om de inhoud te 'bewerken'. Het was niet verwonderlijk dat het niet lang duurde om ons te vervelen.

Mijn vriend en ik zijn uitgelogd en hebben onze ervaring besproken. We waren het erover eens dat we teleurgesteld waren dat, voor al zijn volwassen inhoud en uitstekende tussenfilmpjes, de game-ervaring zelf niet anders leek te zijn dan andere MMO's. Het was Everquest in een Halloween-kostuum. Toen drong het tot ons door - we maakten het op die manier door ons als ADHD-patiënten te gedragen en zo snel mogelijk door inhoud te snellen. Het was duidelijk dat veel elementen van De geheime wereld was liefdevol gemaakt, maar we haastten ons om XP en buit te achtervolgen - want zo is het altijd al gedaan.

De Grijze Kwestie betrekken

Als voormalige pen-en-papierspellenmeesters (inclusief Call of Cthulhu-'bewaarders '), waren we ons bewust van de frustratie om spelers over ruw voorbereid materiaal te laten rotzooien, dus we besloten het nog een keer te proberen. Deze keer zouden we standvastig weigeren toe te geven aan de power-gamer-benadering en iets te doen vinden dat meer intellectueel en betrokken was. We hebben een onderzoeksmissie geprobeerd, The Kingsmouth Code.

De volgende paar uren waren vreugdevol, verontwaardigd uitdagend. We hebben de wereld afgezocht naar visuele tekenen, cryptische aanwijzingen besproken en willekeurige theorieën op het internet onderzocht (zorgdragen voor het voorkomen van walkthroughs). Toegegeven, we hebben een paar bakstenen muren geraakt en zijn uiteindelijk teruggevallen op het MMO-equivalent van politieonderzoekers die op deuren klopten, maar we hebben dingen opgelost. Met onze gedachten. De enorme euforie van het ontcijferen van een raadsel of het volgen van een "dit zal nooit werken" -theorie en erachter komen dat het juist was, gaf me een neurologische dopamine-overbelasting van een soort die ik nog nooit eerder had ervaren.

Toen een bepaalde aanwijzing schuin een bijbelse verwijzing suggereerde en de oplossing werd gevonden in een echte bijbel uit een echte boekenplank, was de beloning prachtig. Ik merkte dat ik dacht: "Hoe verwachten ze dat mensen dat uitzoeken? Oh wacht even, dat hebben we net gedaan! "Glorieus.

Alle mensen, een deel van de tijd

Misschien is het oplossen van puzzels en cerebrale acrobatiek niet wat iedereen wil van een spel, maar voor mijn vriend en ik was het een enorm boeiende en teamgeestige ervaring en als het tempo te langzaam werd, kon ik altijd een zombie binnenhalen het gezicht met een hamer. Voor andere gamerentypen, De geheime wereld biedt nog steeds een min-maxersparadijs in de vorm van raids en PvP et al., maar doen ze dat niet allemaal? Nog steeds, De geheime wereld is een eldritch-god onder stervende stervelingen als het gaat om iets dieper, meer meeslepend en meer tot nadenken stemmend.

Dus er is de waarschuwing: hoewel er genoeg old-school MMO-actie te krijgen is, om echt het beste uit te halen De geheime wereld, de verantwoordelijkheid ligt bij de speler om de inhoud met respect te behandelen. Je zou niet door een geweldig boek bladeren of een klassieke film snel vooruitspoelen. De geheime wereld is echt van die kwaliteit. De sleutel tot plezier zit in het tempo waarin de speler ervoor kiest om te spelen en ze moeten echt van elk moment genieten.

Ze hadden me bij "Lux Omnia Vincit".