Thea & colon; The Awakening Review - Soms is "Life-like" een slechte zaak

Posted on
Schrijver: Robert Simon
Datum Van Creatie: 24 Juni- 2021
Updatedatum: 8 Kunnen 2024
Anonim
Thea & colon; The Awakening Review - Soms is "Life-like" een slechte zaak - Spellen
Thea & colon; The Awakening Review - Soms is "Life-like" een slechte zaak - Spellen

Inhoud

Thea: The Awakening - MuHa Games 'eerste grote release - is een vreemde game vanwege de vele verschillende genres die je overal en in de rest van de tijd kunt vinden. De kern van het spel is een 4X-titel, maar het weet elementen uit andere genres en games te knippen, waaronder Minecraft, op kaarten gebaseerde titels en visuele romans. Rouguelite-mechanica worden zelfs voor een goede hoeveelheid naar binnen gegooid. Ondanks het aantal gevarieerde invloeden denk ik dat de game de genre-melding behoorlijk goed kon afronden; met andere woorden, het is niet een van de grootste problemen van het spel.


In De A, speel je als een god uit de Slavische mythologie die probeert zijn macht te herwinnen na een eeuw lang zwartheid die een groot deel van de wereld vernietigde. De game zelf vindt plaats op een grote, procedureel gegenereerde hex-gebaseerde wereldkaart met je thuisdorp in het midden. Hier kun je gebouwen bouwen, voorwerpen maken en al je buit opslaan. Omdat dit je enige basis is, vormt het je hele ervaring met het spel.

Terwijl u zich op de kaart verplaatst, kunnen willekeurige gebeurtenissen optreden. Er verschijnt een grote doos met tekst, vergezeld van een passende handgeschilderde schilderij voor het evenement, evenals een verteller die het voortschrijdende verhaal zal voorlezen. Na een klein tekstgedeelte - variërend in grootte van een paar zinnen tot verschillende alinea's - krijgt u opties op basis van de vaardigheden van uw teamgenoten. Hoewel er later in het spel een breder scala aan dialoogopties wordt geopend, zijn ze helaas in het begin vrij beperkt.


Veel van deze evenementen zijn boeiend, vooral tijdens je eerste spel waar ze regelmatig nieuw en fris zijn. Ik was vooral dol op het feit dat tekst verhalen kon vertellen die te technisch ingewikkeld waren voor het 3D-medium. Ik kwam bijvoorbeeld ooit op een vervloekte elf in een verlaten dorp, waar alle items erin zouden veranderen als ze werden aangeraakt. Je gaat het gewoon eerlijk gezegd niet zien in een ander spel, omdat het te duur is om een ​​wegwerpniveau te maken en dat vind ik geweldig.

De gebeurtenissen vormden een wereld waarin ik geïnteresseerd raakte in het leren van meer.

Helaas vond ik dat de game hiervan niet ten volle profiteerde, omdat veel van de evenementen gemakkelijk 3D-gametechnologie konden integreren. Voor elk dorp dat zich tot as of ijsprinses wendde en vroeg of ik haar naar een verre toren wilde brengen, werd ik benaderd door een reizende koopman of verleid door een Striga. Bovendien konden veel van hen gewoon mislukken, wat alleen een zure smaak in mijn mond opleverde. Natuurlijk, ik zou een nieuwe doorbraak kunnen starten voor de op King Arthur geïnspireerde questbeloning, maar dat zou een grote opdracht zijn om iets te vragen dat het eerlijk gezegd niet waard zou zijn.


Ik heb ook genoten van het crafting-systeem omdat het veelzijdigheid bood onder de items die je hebt gemaakt, in tegenstelling tot de rigiditeit die door de meeste systemen wordt opgelegd. Dit was echter niet altijd perfect omdat het kleine incrementele boosts begunstigde via iets betere knutselmaterialen dan nieuwe, en echt interessante items en gebouwen.

Thea: The Awakening

Te veel van het spel is buiten je controle en de weinige dingen die je in de hand hebt, kunnen worden overgeslagen, zoals gevechten, of gewoon niet zo leuk zijn, zoals het navigeren door overbodige menu's. Het beste deel over het spel - de leuke verhalen die werden ervaren door de willekeurige gebeurtenissen - werd al te snel saai omdat ze zo vaak herhalen. De game had zelfs de brutaliteit om me te vertellen dat ik maar ongeveer 25% van de gebeurtenissen had meegemaakt, dus waar waren de rest?

Hoe hard ik ook deze game heb gegrild, ik kan niet ontkennen dat ik er plezier mee heb gehad. Zelfs toen ik de lanceringstrailer kort geleden zag, voelde ik deze golf van vreugde. Maar terugkijken, het grootste deel van dat plezier was te danken aan mijn eigen naïviteit, net als een jeugdige relatie. Oh, hoe ik verwachtte dat het spel in de vroege uren iets zou worden dat het nooit zou worden in de latere uren.

De belangrijkste redenen die ik zou aanraden om deze game te spelen, zijn de unieke mashup van genres, die weliswaar verfrissend is, en een soort van trance-achtige staat ervaren waarin je passief speelt terwijl je je tijd wegtikt.

---

Disclaimer: De recensiecode is verstrekt door de ontwikkelaar.

Onze beoordeling 5 Thea combineert 4X, kaartspellen, knutselen en nog veel meer om een ​​interessant beest te maken dat uiteindelijk worstelt om zijn eigen gewicht te dragen ondanks nieuwheid. Beoordeeld op: Playstation 4 What Our Ratings Mean