Inhoud
Ik heb nog nooit eerder een Tomb Raider-game gespeeld, dus toen ik deze reboot liet verschijnen wist ik niet wat ik kon verwachten. Wat ik kreeg was een ongelooflijk intense actie-ervaring en een boeiend verhaal.
PRESENTATIE
grafiek: Deze consolegeneratie loopt ten einde en naarmate de laatste games worden uitgebracht, kun je zien hoe ver de beelden in de loop der jaren zijn gekomen. De omgevingen in deze game zijn gewoonweg adembenemend en er waren verschillende keren dat ik even stilstond om te stoppen en de omgeving te bewonderen. De personagemodellen zijn enkele van de beste die ik heb gezien. Lippen komen altijd overeen met de woorden die worden gesproken en elke personage-gezichtsanimatie vertoont een breed scala aan emoties.
Geluid: De soundtrack van de game doet een goed werk door je de wereld in te trekken met de personages en de toon te zetten voor elke situatie. Of je nu door enorme explosies raast, rouwende om het verlies van een vriend, of een triomf viert, de muziek past altijd bij deze emoties. Andere aspecten van het geluidsontwerp zijn ook uitstekend. Het stemgedrag is erg goed (vooral voor Lara, die het beste stemwerk dat ik ooit heb gehoord) bezit en de geluidseffecten zijn hard wanneer ze nodig zijn en subtiel wanneer ze nodig zijn. Kortom, de productiewaarden van deze game zijn fenomenaal.
VERHAAL
plot: In het begin van het spel reist Lara Croft met haar vrienden en een reality-tv-team naar het oude land van Yamatai, het thuisland van de vermeende mythische zonnekoningin. Onderweg komt de bemanning een akelige storm tegen die hen op een nabijgelegen eiland verwoest. Blijkt, dit eiland is Yamatai, maar het is helemaal niet zoals ze dachten. In plaats van oude rollen en artefacten om de geschiedenis te leren, stuiten ze op een meedogenloze cultus geleid door pater Mathais. De rest van het spel draait om het proberen om van het eiland af te komen en uit te zoeken waar deze sekte precies om draait.
Characters: Deze game toont een grote reeks personages waarvan de meesten interessant genoeg zijn, maar de echte ster is Lara. Haar reis van een naïef jong schoolmeisje naar een badass-overlevende is een ongelooflijke ervaring en een van de hoogtepunten van het hele pakket. Ze is ongelooflijk goed geuit en je voelt je tijdens het hele verhaal echt goed. Als ze huilt, huil je, als ze gelukkig is, ben je gelukkig. De emotionele band die je met haar vormt, draagt het verhaal en ik vond haar een goed voorbeeld van wat iemand zal doen om te overleven
GAMEPLAY
Een speler: Zoals ik al zei, Lara moet veel doen om te overleven. Ze moet onmogelijk hoge obstakels beklimmen, op zoek naar voedsel en vijanden op haar weg bestrijden. Al deze elementen zijn naadloos geïntegreerd in de gameplay. De game is een leuke mix van platformen, vechten en verkennen. De strijd is intens en biedt een verscheidenheid aan bevredigende wapens en vaardigheden, maar ik wou dat er een beetje meer vijandige variëteit was. De platformactie is precies goed en de camera is nooit een obstakel. Lara springt van richel naar richel en beklimt de bergen heel sierlijk dankzij de soepele bediening. Het aspect van de verkenning komt van het jagen op zijdoelen zoals relikwieën, schatten, upgrades en natuurlijk het plunderen van tombes. Er zijn in totaal zes graven en elk biedt een unieke puzzel. Dit zijn leuke afleidingen, maar er is niet veel stimulans om ze te doen, omdat de voordelen die hiermee worden behaald niet erg nuttig zijn. Deze game biedt ook enkele van de meest adrenaline pompende voorwerpen die ooit in een videogame zijn gezien. Deze spelen op ongelooflijk filmische manieren af en zien eruit als tussenfilmpjes, maar daar zijn ze niet ... ze zijn volledig interactief en leuk. Je beklimt een gigantische radiotoren bovenop besneeuwde bergtoppen, parachute door een bos terwijl je bomen ontwijkt, door brandende gebouwen snelt, vijanden neerlegt terwijl je ondersteboven ligt, en vaart over een rivier terwijl je obstakels ontwijkt. De enige klacht die ik heb over de gameplay is het overmatig gebruik van snelle tijdgebeurtenissen. Ze komen in het begin vaak voor maar worden uiteindelijk langzamer en interessanter, maar ze worden een beetje teveel gebruikt.
multiplayer: Helaas kan de multiplayer niet voldoen aan de hoge eisen van de rest van het spel. Het is erg ondiep en mist innovatie. Natuurlijk is het leuk om een strikje online en zipline over de kaart te gebruiken, maar de nieuwigheid van deze trucs neemt snel af en je realiseert je dat niets in dit spel niet eerder is gedaan of beter is gedaan. Geen van de modi was zo spannend en de aanpassing is erg oppervlakkig. Het lijkt ook niet zo goed te werken als de singleplayer-ervaring, maar dat kan gewoon mezelf zijn.
HET VONNIS
Ondanks het onvoorstelbare multiplayer-aanbod, is de singleplayer van dit spel een geweldige ervaring die geweldige productiewaarden biedt, veel gigantische en memorabele setpieces en een emotionele verhaallijn. Dit is een van de beste actiegames ooit gemaakt en verdient een geëerde plek in spellen als Gears of War en Batman Arkham City. Als je met dit spel bezig bent, ga eropuit en pak het. Je zult er geen spijt van krijgen.