Wanneer een groot kwaad opkomt in een wereld, stijgt een held gewoonlijk op om hen te stoppen. In tijden van rampspoed of wanhoop, zal er enige redding worden voortgebracht, die redding en geluk biedt aan alle betrokkenen. Voor elke buitenaardse invasie, drakenaanval, kwaadaardige tovenaar, samenzwerende terroristische organisatie of corrupte corporatie, zal er een oplossing zijn. Dat is de manier van de meeste verhalen - die van videogames omvatten - en het is vaak aan de speler om de rol van die oplossing te vervullen.
VA-11 Hall-A: Cyberpunk-barmanactie (uitgesproken als "Valhalla") is niet een van die verhalen.
Voor elke held die opkomt, zullen ze communiceren met de wezens van hun wereld op weg naar het einde van hun plot. Elke slechte corporatie zal onderwerpen onder hun duim hebben. Elke tiran zal mensen hebben die in angst leven onder hun bewind. In theorie hebben al deze mensen hun eigen leven, verhalen en geschiedenis die gemakkelijk zo interessant of expansief kunnen zijn als die van de hoofdpersoon, waar ze de tijd kregen om te schitteren.
Dat is het uiteindelijke doel van VA-11 Hall-A: een verhaal over die andere personages presenteren, met de nadruk op hun leven en hun dagelijks bestaan in een wereld die bizar, anders en uiteindelijk interessant is in vergelijking met de wereld waarin we spelers wonen (de aarde). En dat is een doel dat VA-11 Hall-A slaagt wonderwel in.
Je neemt de rol op van Jill, een vrouw in een nabije toekomst cyberpunk dystopia genaamd Glitch City, waar ze als een barman werkt bij VA-11 Hall-A - of Valhalla zoals de lokale bevolking het noemt. Middelen in de stad zijn schaars, tekorten komen vaak voor, corrupte bedrijven noemen de schoten en misdaad is overal. Maar dit alles valt buiten het bestek van Jill's bestaan; terwijl een deel ervan haar betreft en haar overlast bezorgt, is zij slechts een gewone burger van de stad die probeert te overleven. Er zijn geen wereldbesparende doelen of ambities voor haar, ze probeert alleen de rekeningen betaald te krijgen en het leven van dag tot dag te doorstaan.
De game speelt voornamelijk als een visuele roman die zich richt op Jill terwijl ze bezig is met haar dagelijkse werk in Valhalla. Terwijl de typische visuele roman vertakkende dialoogbomen zal bieden en de speler in staat zal stellen om gespreksopties te kiezen, echter, komt de gameplay hier in plaats van je drankkeuze. Je mengt de drankjes van de aangeboden ingrediënten om aan de behoeften of wensen van de klant te voldoen, en afhankelijk van het drankje dat je serveert, kan de dialoog drastisch veranderen.
Het is een eenvoudig concept, maar het wordt versterkt door de personages die Jill dagelijks tegenkomt. Elke game zou een grote speler of achtergrond zijn in andere games, maar hier zijn ze allemaal volledig uitgewerkt en gedetailleerd. De personages hebben hun eigen geschiedenis, carrières, persoonlijkheden en eigenaardigheden. Ze zullen op hun eigen manier communiceren met Jill - of de andere klanten en personages die ze ontmoeten - en dit kan na verloop van tijd veranderen naarmate de gebeurtenissen in het verhaal zich ontvouwen. Sommigen hebben misschien kleine en zeldzame verschijningen, maar anderen zullen snel stamgasten worden en je zult merken dat je hun favoriete drankjes inschenkt zonder dat je erom wordt gevraagd.
Het niveau van schrijven op het display is echt heel meesterlijk. Hoewel sommige personages schurend of irriterend kunnen zijn, vond ik ze bijna allemaal leuk en ik was blij om te luisteren en te observeren terwijl ze met de rest van de cast praatten. Ik raakte snel gehecht aan velen en wilde graag meer van hen leren, en terugkerende personages brachten vaak een glimlach op toen ze een drankje en een praatje kregen.
Het belangrijkste is dat zelfs de personages die ik begon het meest fascinerende verhalen zelf bleken te hebben, en ik was overrompeld door hoeveel mijn houding veranderde in het waarderen van hen toen hun ware zelf tevoorschijn kwam. Het moedigt de speler aan om nota te nemen van wat er gezegd wordt, omdat zelfs kleine details van onbeantwoorde opmerkingen uiteindelijk heel belangrijk kunnen worden of later tot verbluffende openbaringen van onderlinge verbondenheid van karakters kunnen leiden.
Tonen en stemmingen verschuiven ook heel goed bij de gril van het schrijven. Het is niet alleen maar onheil en duisternis in Glitch City - er zijn echt grappige momenten die me aan het lachen maakten, en een paar ongelooflijk hartverwarmende gesprekken en relaties die ik ook heb. Het spel laat nooit toe dat het te zwaar wordt, met af en toe een ironische verwijzing naar klassieke cyberpunk-media of -trofes, evenals zelfspot-jabs op VA-11 Hall-A's ontwikkelaars of sluw knikt naar de speler om dingen geaard te houden.
Dit is net zo goed, want er zijn zeker enkele zware thema's en volwassen verhalen die hier verteld moeten worden. Zoals alle goede karakters, hebben degenen die Jill tegenkomt allemaal problemen, variërend van problemen met werk en relaties, tot enorme filosofische vragen die hun bestaan teistert. Sommige van deze zijn uniek voor de omgeving, zoals de ellende van een verrassend leuke en vrolijke robot-sekswerker, of de worstelingen van een privé-detective die een opmerkelijk pistool jaagt om te huren.
Maar net zo vaak kunnen dit ook de echte problemen van onze wereld zijn. Mensen die worstelen met seksualiteit, of lijden aan werkgerelateerde angsten, of rennen vanuit fouten uit het verleden, krijgen evenveel gewicht en aandacht als de grotere problemen.
Om zijn immense eer, VA-11 Hall-A is niet bang om een en al deze kwesties aan te pakken, geeft vaak opvallend eerlijke en onbevooroordeelde meningen over de hele situatie en zorgt voor een fascinerende leeservaring wanneer dat het geval is. Vaak laat het zowel de personages als de speler zelf achter, hoe eenvoudig en onbeduidend onze problemen in hun kern kunnen zijn.
Jill zelf is ook geen lei voor de speler om op te projecteren. Ze is evenzeer een echt en interessant personage als de klanten, met haar eigen trekken, eigenaardigheden en geschiedenis die geleidelijk naar voren zal komen als het verhaal zich ontvouwt. Zoveel als ze de wijze rol van barman goed speelt, is er zoveel meer voor haar. Net zoals de personages die ze tegenkomt zich ontwikkelen en groeien, ontwikkelt ze zich ook en groeit ze, en kijkt ze naar haar vriendschappen en haar levensvoortgang is verbazingwekkend bevredigend om te aanschouwen.
En dat is de ware triomf van Valhalla's verhaal. In een wereld vol cyborgs en AI, een wereld die leeft in de nasleep van rampspoed en die te maken krijgt met rampen, een wereld die worstelt met alle problemen die een cyberpunk dystopie te bieden heeft ... het verhaal voelt menselijk aan. De personages voelen echt aan.
Vaak zijn de personages die we ons herinneren en verhalen vertellen over de grootste helden of de meest lafhartige schurken. Toch hier, Valhalla personages zijn degenen die vaak in het decor van deze epische verhalen staan. Ondanks dat alles zijn hun verhalen net zo zinvol en indrukwekkend als die van de meest opvallende games van videogames ... misschien nog wel meer!
Combineer al dit uitstekende schrijven met een fantastische soundtrack die de speler kan regelen in de jukebox van de bar naar eigen goeddunken, enkele prachtig retro-geïnspireerde graphics en personagebeelden, en een zeer gezellige en comfortabele gevoelssfeer, en je hebt een echte winnaar van een grafisch verhaal. Ik merkte vaak dat ik lachte of zelfs scheurde in de gebeurtenissen die zich ontvouwden, en toen ik eenmaal begon te spelen, was ik zo geïnvesteerd dat ik niet kon stoppen. Toen ik klaar was met spelen, was het alles wat ik kon bedenken tot mijn volgende sessie. Toen het verhaal voorbij was, was ik zowel tevreden als toch weer weg om het opnieuw te spelen om meer te weten te komen.
VA-11 Hall-A: Cyberpunk-barmanactie zal niet voor iedereen zijn. Toegegeven, er zijn tijden dat het daadwerkelijk serveren van drankjes repetitief of vervelend kan worden, en elke gameplay voorbij die secties is meestal beperkt tot het lezen via dialoogvensters en het gebruiken van Jill's beloning om haar appartement in te richten tussen de diensten aan de bar. Maar er is een waarlijk sensationeel verhaal om te aanschouwen en enkele zeer vertederende karakters om hier te ontmoeten als je bereid bent om een kruk op te halen, iets te drinken en naar de verhalen van Valhalla te luisteren.
Ik had de wereld niet gered. Ik heb de problemen van de corrupte stad niet opgelost, maar ik heb voor de personages een gezellige plek gecreëerd om comfortabel te wonen en hun leven veel feller te maken. Dat is alles wat ik echt uit mijn tijd wilde hebben.
De game is nu beschikbaar voor pc bij de meeste digitale retailers, met binnenkort releases voor de PS Vita en iPad. Je kunt de website van de game hier bezoeken. Zie je in het hiernamaals.
Onze beoordeling 9 Een fascinerende visuele roman over een bar in een cyberpunk dystopie en alle personages die ronddwalen om hun verhalen te delen. Tijd om drankjes te mixen en levens te veranderen. Beoordeeld op: PC What Our Ratings Mean