Inhoud
- En wat heeft de videogamebranche na 30 jaar gedaan om zichzelf te verdedigen?
- Nerd woedt over wat Biden zei dat het niet gaat helpen. Wat nodig is, is actie.
Ik ga dit kort houden. Nou, in vergelijking met de gebruikelijke 5-pagina opus ben ik toch aan het typen. Maar tot de achtervolging.
Dus klagen mensen lang en hard over opmerkingen van VP Joe Biden over het belasten van gewelddadige videogames. De korte versie: Biden SUGGEREERDE er is "geen enkele juridische reden" dat ze gewelddadige videogames niet kunnen belasten en de opbrengst kunnen geven aan slachtoffers van gewelddadige criminaliteit. Het is degelijk verwijderd door mensen die meer gekwalificeerd zijn dan ikzelf, maar ik wil een groter probleem in mijn gedachten aanpakken.
Raak de wayback-machine tot ongeveer 1993. Onder andere houdt de Amerikaanse Senaat een hoorzitting over 'gewelddadige videogames' en hoe slecht ze zijn. Blijf teruggaan, je zult zien dat ze er al sinds de jaren 80 waren. We hebben het dus al meer dan 30 jaar over een aanhoudende en voortdurende campagne tegen videogames. Ik zou durven zeggen dat dit ouder is dan veel mensen die dit artikel lezen. Interessant genoeg zijn enkele van de senatoren die in 1993 betrokken waren, zoals Joe Lieberman, nog altijd betrokken bij de bestrijding van de kwaad van videogames.
En wat heeft de videogamebranche na 30 jaar gedaan om zichzelf te verdedigen?
Niets. Nada. Zilch. Nul. Nille en nul. OK, een paar dingen die oppervlakkig zijn. Ze hebben een beoordelingssysteem ingesteld zoals het filmboard, maar dat is eigenlijk best lachwekkend. En wat hebben we gamers echt gedaan? Zelfs minder. We gaan online en weef en kreun, en na een paar dagen nerdwoede noemen we het een dag en vergeten het. En we schreeuwen hoe oneerlijk het is, hoe ze ons pesten, hoe ze het moeten stoppen ...
Daar is het probleem.
Gamers woeden en vergeten. De industrie woedt en vergeet. Allebei steken ze hun armen omhoog en schreeuwen "STOP OP MIJ!" Niemand stelt plannen op lange termijn op, laat staan een verdediging om dit soort onwetendheid te bestrijden. Je hebt groepen zoals de ESA, maar ze zijn nauwelijks een lobbyistengroep - ze zijn een handelsvereniging. We hebben ook ontluikende e-sport gaming competities die voor enige legitimiteit kunnen zorgen, maar het wordt gevochten door gamecultuur-hardcore spelers als: "verpesten waar het allemaal om draait."
Helaas gaat het op dit punt om overleven. Gamen krijgt de schuld van alles, van massale schietpartijen tot kinderverwaarlozing. Ze zouden het waarschijnlijk beschuldigen van gokken voor de beurs die in 1929 crashte en die meteoriet die Rusland insloeg als ze dachten dat ze ermee weg konden komen (voordat je begon te lachen, zei een politicus op een fiets die leidde tot het broeikaseffect, dus alles is mogelijk op dit punt).
Nerd woedt over wat Biden zei dat het niet gaat helpen. Wat nodig is, is actie.
Helaas zal mijn expertisegebied hier haperen omdat ik geen politiek spreek. Er zijn VEEL mensen die meer gekwalificeerd zijn dan ik om een gevechtsplan op te stellen en het te doen, maar ik geloof dat het de industrie zal vereisen om het te ondersteunen.Het gaat ook om acties van gamers die bedrijven moeten ondersteunen, zodat ze lobbyisten kunnen sturen om de oren van politici te fluisteren dat videogames echt geen kwaadaardige incarnatie zijn. Politici, met name carrièrepolitici, gaan af van wat hen wordt gezegd, niet wat waarheid is.
Maar de ironie dat ik dit zeg, is - nou, ik ben een man op het internet die erover klagen met weinig tot geen middelen om daadwerkelijk veranderingen aan te brengen. Ik bedoel, ik ben gewoon een gamer. Ik heb amper genoeg geld om de meeste weken eten te krijgen, laat staan om een congreslid te betalen. Ik laat dit hier gewoon achter en ik hoop dat de boodschap, de KERNBERICHT, krijgt iemand die zich dit kan veroorloven.
Kernboodschap? Om bot te zijn, betrokken raken of de schuld krijgen. In plaats van reactionair te zijn zoals de gaming-industrie, neem de regeerperiode en maak dingen gebeuren. Razernij over het op internet heeft weinig tot geen invloed op wat er zal gebeuren. stemming mensen naar kantoor, brieven schrijven naar uw congresmensen, uw herhalingen bellen aan de telefoon, daadwerkelijk gehoord worden door je politici helpt het. Ze lezen geen Facebook, ze lezen brieven en luisteren naar telefoontjes. Totdat iemand met zowel geld als invloed dit soort dingen op grotere schaal ondersteunt, zullen we altijd op de achterste voet reageren op wat ze ons aandoen. Dat is niet hoe je groeit, dat is hoe je gepest wordt.