Ik haat het om over de schietpartijen bij Sandy Hook te horen. Dat doe ik echt. Voordat je dat op een andere manier doet dan ik bedoel, bedoel ik gewoon dat het mijn hart breekt om het te onthouden en al die gezinnen die nog steeds rouwt. Toch zie ik het punt om ons niet te laten vergeten en verder te gaan, nog niet zo maar. We moeten niet gewoon bijblijven en zeggen "dat is een tragedie" en gaan verder zonder een paar grote veranderingen, zoals we al zoveel ongelukkige tijden daarvoor hebben gedaan. We moeten proberen ons best te doen om dit soort dingen te voorkomen, om een oplossing te vinden. Maar een zondebok opofferen om ervoor te zorgen dat mensen zich op hun gemak voelen, zal niemand helpen.
Zoals je waarschijnlijk wel weet, zijn videogames de nieuwste zondebok van Amerika (daarvoor waren het stripboeken en rockmuziek, en waarschijnlijk alles waar jongeren ooit van genoten). Ongeacht het onderzoek dat gaat over het bestrijden van de mythen en angsten rondom gaming, het gaat allemaal uit wanneer iemand op een of andere manier kan bewijzen dat een verstoord individu een gamer was.
U hebt misschien ook gehoord van het recente zogenaamde rapport van een krant en de website genaamd de New York Daily News. Ik zag het voor het eerst in Gamespot en las het artikel vol ongeloof door, omdat er ongefundeerde en wanhopige beweringen werden gedaan over wankele informatie. Hoewel Gamespot-journalist Eddie Makuch net rapporteerde wat de zogenaamde krant zei, waren de opmerkingen onder het artikel boos, ongelovig, geïrriteerd en gefrustreerd. Sommigen waren boos omdat het überhaupt werd gepubliceerd, omdat ze het gevoel hadden dat hun tijd verspild was. Om eerlijk te zijn, Kotaku publiceerde het artikel ook als een rapport.
Na verder onderzoek leerde ik dat het New York Daily News een roddelblaadje is en dat de schrijver Mike Lupica normaal een columnist is. Ik vind dit duidelijk in zijn artikel, omdat Mike Lupica slechts één naamloze bron citeert die naar verluidt aan een politieconferentie in New Orleans heeft deelgenomen en zich daarna op zijn meningen gaat concentreren. Hij beweert dat de politie een grote spreadsheet heeft gevonden met dodentellingen van vroegere massamoordenaars in de schutter, het huis van Adam Lanza. Hij begint dan te praten over wat de politie van Connecticut "gelooft".
Ze geloven niet dat dit slechts een spreadsheet was, "schrijft Lupica. "Ze geloven dat het een scorekaart was ... Dit was het werk van een videogamer, en dat het zijn bedoeling was om zijn eigen naam bovenaan de lijst te zetten. Ze geloven dat hij een lagere school heeft gekozen omdat hij vond dat het een punt van verzet was, waar hij het grootste aantal moorden kon verdienen. Dat is wat (de politie van Connecticut) gelooft.
Op dit punt gaat Lupica verder en laat het "zij geloven" helemaal vallen.
Ze geloven dat (Lanza) geloofde dat het de manier was om de gemakkelijkste punten op te pakken. Daarom wilde hij niet gedood worden door wetshandhaving. In de code van een gamer, zelfs een gestoorde gamer als deze kleine klootzak, als iemand anders je vermoordt, krijgen ze jouw punten. Ze geloven dat hij daarom zichzelf heeft gedood.
Lupica concludeert,
Uiteindelijk was het gewoon een perfecte storm: deze wapens, een van hen een AR-15, in de handen van een gewelddadige, waanzinnige gamer. Het was als porno voor een verkrachter. Ze voeden zich ermee totdat ze naar buiten gaan en zeggen genoeg van het videoscherm. Nu ga ik een jager worden.
Ik denk niet dat ik iemand moet vertellen die dit leest, wat er mis is met dat artikel. Het is vrij duidelijk dat Lupica geen idee heeft van de wereld van gamers en alle statistieken genegeerd heeft (zoals het feit dat er miljoenen gamers zijn, maar niet miljoenen massamoorden). Deze "code van de gamer" die ervoor zorgt dat je je "punten" verliest wanneer je wordt gedood, ontgaat mij evenzeer als logica en feit lijken te ontsnappen aan Mike Lupica. Er zijn talloze theorieën over wat er door Adam Lanza's hoofd ging - dus daar kom ik niet op in, want er zijn veel artikelen op internet - maar ik betwijfel ten zeerste of Lupica het goed heeft.
Nieuwswebsite The Atlantic Wire schreef ook een artikel waarin Lupica's werd bekritiseerd, waarin ze ons aan het volgende herinneren:
Terloops, "gestoord" en "geestelijk ziek" kwamen niet voor in de digitale versie van Lupica's artikel met 1.075 woorden of in een van de citaten van zijn bron, hoewel "krankzinnig" één keer verscheen, "gestoord" en "spel" "of" gamer "was daar 12 keer binnen. Ook voor de goede orde: het verhaal vermeldt geen pogingen om iets te bevestigen met de Staatspolitie van Connecticut, of de specifieke verbanden tussen geweld en videogames.
Hoewel Lupica het verkeerd heeft om de Sandy Hook-tragedie als zeepkist te gebruiken vanwege zijn schijnbare hekel aan videogames (uit het feit dat Lanza naar verluidt een spreadsheet had, om gamers te vergelijken met verkrachters), ben ik zelf meer overstuur dat grote gamingnieuws verkooppunten zouden zijn. breng hier de aandacht op. Toen ik het rapport zag, heb ik als freelancer zelf besloten er geen artikel over te schrijven. In plaats van een echt verslag te zijn, lijkt het in het beste geval een gerucht en in het slechtste geval een leugen, omdat er geen feiten en niemand anders is om een dergelijke vernietigende beschuldiging te ondersteunen.
We kunnen de bron van Lupica niet verifiëren, en de politie van Connecticut heeft officieel niet zoiets gezegd. We kunnen zelfs de integriteit van de krant niet verifiëren, want het is een roddelblad en zeker niet de zogenaamde journalist. Of dat Lanza zelfs een gamer was. Maar toch, het artikel dat beweert een rapport te zijn, leest als een redactioneel gedrenkt in speculatie en persoonlijke vooroordelen - tegen videogames.
Dus waarom zouden op aarde websites die hun geld verdienen via gaming publiceren wat een smear job lijkt op games - een gebaseerd op iemands woord en theorie - als een rapport? Ik wil hier duidelijk zijn; Ik zeg niet dat we niets negatiefs over gamen moeten publiceren. Maar als u een respectabele site wilt zijn, feiten wilt controleren en de vage feiten en meningen van één journalist niet wilt presenteren als een officieel rapport, dat mensen voorleest alsof de politie van Connecticut videogames publiekelijk had verdoemd als oorzaak van de tragedie.
Iedereen in de media, met name de grootste kranten, nieuwszenders en websites hebben veel macht. Het is onze taak om het op verantwoorde wijze te gebruiken en verantwoordelijke lezers te zijn. Ik moet zeggen dat ik walgend was om te zien dat foto's werden gemaakt van ouders die net het nieuws over hun kind hadden gekregen, hoewel ik me ervan bewust ben dat dit vaak gebeurt in tragedies - maar alles voor meningen, toch?
Als zodanig kan men mogelijk zelfs speculeren dat het onze manische berichtgeving over dergelijke gewelddadige handelingen is die op hun beurt soms andere mogelijke moordenaars aansporen om daadwerkelijk door te gaan met hun eigen ambities, want op zijn minst schande in de dood wacht hen op. We moeten dus oppassen immorele handelingen niet te verheerlijken, niet verkeerd informeren, misleiden en zeker niet rond speculeren en het presenteren op een manier die lezers doet geloven dat dit een feit is.
Als gamerieuwszaken aandacht wilden schenken aan deze misleide journalist, dan hadden ze het op zo'n manier moeten doen dat de lezers ervan op de hoogte werden gesteld dat ze al snel zouden horen van een andere beschuldiging tegen videogames, niet presenteren als een rapport.
Maar in totaal, omdat media zoveel invloed hebben, versterken ze die onderwerpen en de mensen die ze als gevolg hiervan bespreken. Dit kan sommige mensen alleen maar aanmoedigen om goed of slecht te blijven handelen op een manier die de krantenkoppen haalt. Om die regel van Spiderman te citeren die iedereen kent, "met grote macht komt grote verantwoordelijkheid". En ik hoop van harte dat gamesieuwssites en journalisten dat in de toekomst zullen onthouden.