Beginnend met het Nintendo Entertainment System, of NES, in 1985, heeft Nintendo zichzelf de console voor het hele gezin gemaakt. Of het bloed aan het opnemen was Mortal Kombat of met games die bedoeld waren voor iedereen om van te genieten, de hele familie kon de televisie omringen en genieten van wat Nintendo te bieden had. Deze familietraditie ging in de loop van de jaren gewoon door, toen Nintendo de Super Nintendo, de Nintendo 64, de GameCube, de Nintendo Wii en meest recent de Wii U zou uitbrengen.
Als fan van Nintendo-consoles en videogames in het algemeen vind ik mezelf altijd dol op de Nintendo-consoles zoals ze zouden worden uitgebracht omdat het altijd iets nieuws aan de wereld van videogames heeft gebracht. Of het nu de 64 bit graphics op de Nintendo 64 was, of de motion control in de Wii, iedereen wist dat Nintendo iets revolutionairs in zijn mars had bij het plannen van een nieuwe console.
Dat is allemaal veranderd met de Wii U. Toen de Wii U in 2012 werd uitgebracht, waren mensen opgewonden vanwege het nieuwe touchscreen-gamepad waarmee je het spel op je controller kunt spelen en een tweede scherm voor kaarten en extra info hebt. De hoop op de Nintendo Wii U was hoog, net als bij elke Nintendo-console. Die hoop stortte snel in. Dat komt door twee dingen: spellen en hardware.
Als je terugkijkt naar de vorige Nintendo-console-generaties, zijn er altijd een handvol games die je als een klassieker en misschien als een van je favorieten aller tijden zou beschouwen. Voor mij, Super Mario 64 was mijn favoriet op de Nintendo 64, Super Mario Sunshine was mijn favoriet op de GameCube en Mario Kart Wii was mijn favoriet op de Wii.
Bij elke release van een Nintendo-console verwachten we dezelfde drie games. Eerst verwachten we een soort van Super Mario Bros. Ten tweede krijgen we altijd een nieuwe editie van Mario Kart. Eindelijk krijgen we een nieuwe versie van Super Smash Brothers. Iets verderop krijgen we een Legende van Zelda spel. Dit is te verwachten. De release van de Wii U gaf ons deze spellen, maar dat is zo ongeveer.
Al vroeg in het leven van de Wii U thuis, kwam EA, een van de grootste bedrijven voor gamesoftware, met de mededeling dat ze geen games voor de console zouden maken vanwege de slechte console-verkoop. De CFO van EA, Blake Jorgensen, zei:
"We maken geen games meer voor de Wii of de Wii U omdat de markt niet groot genoeg is, de PS Vita - het Sony-product - daar maken we geen games meer voor omdat de markt te klein is, dus het is allemaal over de grootte van de markt. "
Dat was een enorme klap voor de Nintendo Wii U. EA's gamebibliotheek omvat hun sportfranchises zoals Madden NFL, Fifa en NBA Live. De rest van hun catalogus bevat de Need for Speed franchise, Slagveld, Sims, Massa-effect en draken tijdperk. Dat zijn een hoop games die mogelijk aandacht en gamers naar de Wii U-console kunnen brengen.
Toen ik vorig jaar verhuisde, bracht ik al mijn spelconsoles mee. Mijn Xbox One, PlayStation 4, Wii U en zelfs mijn gaming-pc. Drie van die vier werden uitgebreid gespeeld omdat ik de drang had om ze te spelen. Eén was nog in de doos. Die was de Wii U. Ik was in het bezit Smash Brothers Wii U en Mario Kart 8 en had nog steeds niet de drang om een van beiden te spelen.
Ik heb onlangs mijn Wii U verwijderd omdat ik het nog steeds niet speelde. Als ik terugkijk naar de games voor de Wii U die ik over 15 jaar zou willen spelen als deze console als 'retro' wordt beschouwd, kan ik er geen bedenken. Naast de main 3 in intrappen, Kart en Mario Bros, er zijn geen andere titels die ik zou zeggen was een geweldige game. Sommige mensen zeggen misschien Splatoon was een geweldige game en ik vond het leuk, maar het gaf me niet de drang om het te blijven spelen.
Bekijk een lijst met alle games die in 2016 zijn uitgebracht of uitkomen. Van ALLE games worden er 19 uitgebracht op de Wii U. In 2015 waren dit er 43 en in 2014 waren dat er 67. Hoe daalt het aantal games voor een systeem 24 in de loop van het jaar, dan dat het in de volgende helft wordt verdeeld? De Wii U ontbrak die grote games om dit een console te maken die het waard was om te onthouden.
We waren een beloofd Legende van Zelda game voor de Wii U. De eerste trailer presenteerde zijn prachtige graphics en we waren vol ontzag en konden niet wachten om dit spel te bemachtigen in 2016. 2016 komt en Nintendo zegt dat het is uitgesteld, en raad eens, het is ook komend jaar op onze volgende generatie console, de NX! Terwijl ik opgewonden was voor de Legende van Zelda spel, ik zal volgend jaar op de NX spelen in plaats van de Wii U. Het zou een lanceertitel voor het nieuwe systeem moeten zijn, dus ik weet zeker dat de meeste gamers het op de NX zullen pakken wanneer ze hun systeem in maart 2017.
Het andere probleem voor de Wii U was de hardware. In eerste instantie vonden mensen het cool om een touchpad als je controller te hebben en die tweede schermervaring te hebben. Het probleem met de gamepad-controller was dat niemand echt wist waarvoor hij het moest gebruiken. Een van de eerste games waarvan ik dacht dat het cool was om met de gamepad te spelen was Zombi U. De tablet op de voorkant van de sensor houden om te zien of er zombies in de buurt waren, was geweldig en ik voelde dat elke game op deze zou lijken (en het is niet eens een eerste-partijen-spel). Dat waren ze niet. De meeste spellen gebruiken gewoon de gamepad om de kaart of het pauzemenu te tonen.
Laten we het even over de gamepad hebben. De gamepad had een ingebouwde camera aan de voorkant maar werd nooit echt ergens voor gebruikt. Het heeft de NFC-plek erop om de Amiibo-productlijn te ondersteunen die je vaardigheden in spellen zoals zou kunnen verbeteren intrappen. Het meest verwarrende deel van de controller was de poort onderaan. Die poort kon gebruikt zijn voor een extra accessoire, maar er was nooit een product of spel dat die poort nodig had.
De gamepad begon de flair te verliezen die hij had toen we hem voor het eerst zagen. In Donkey Kong Tropical Freeze, je hebt zelfs geen gamepad nodig. Het scherm is donker terwijl je het spel speelt. De gamepad lijkt een van die ideeën te zijn die geweldig in je hoofd zijn, maar in de praktijk is het net zoiets als een bar bezitten, of een band met je vrienden beginnen. Je vindt het een geweldig idee en vraagt je af waarom je er nooit eerder aan gedacht hebt. Als je er echt over nadenkt, realiseer je je dat het een stom idee was en je lacht erom. Dat is wat de gamepad is.
Zelfs de legendarische ontwerper Shigeru Miyamoto zei dat de gamepad geen succes was. In een interview met Fortune zei hij,
"Ik heb het gevoel dat mensen het concept achter Wii U en het doel dat we probeerden nooit echt begrepen hebben", zegt hij. "Ik denk dat de veronderstelling is dat we een spelcomputer en een tablet probeerden te maken en dat we in werkelijkheid een spelsysteem hebben ontwikkeld dat je een tabletachtige functionaliteit gaf om dat systeem te besturen en je twee schermen te geven die anders zouden werken mensen in de woonkamer om op verschillende manieren te spelen. Helaas, omdat tablets in die tijd steeds meer functionaliteit toevoegden en steeds prominenter werden, paste dit systeem en deze benadering niet goed in de periode waarin we het hebben vrijgegeven. "
Nintendo-games waren altijd mijn favoriet. Onlangs kocht ik de Nintendo 64 opnieuw, zodat ik kan spelen Super Mario 64 met die funky controller. Nintendo-games laten een sterk geheugen achter als je ze speelt. Of het nu met vrienden, familie of alleen is, je zou altijd op Nintendo kunnen rekenen om je de leukste spelervaring te bieden. Het werkte op de NES, SNES, N64, GameCube en de Wii. Maar helaas, het werkte niet op de Wii U. Daarom beschouw ik de Wii U als een enorme mislukking.