Worlds Collide & colon; Spaceship Meltdown in een Londense pub

Inhoud

• Een publiek spektakel?
• Welkom in het nieuwe tijdperk

Londen, 4 augustus 2013: Ik heb de hele dag in een pub doorgebracht, cider gedronken en de wedstrijd met vrienden bekeken. Hier is niets ongewoons - miljoenen mensen over de hele wereld zouden hetzelfde doen.

Maar ik was op ruimteschepen aan het kijken.

Het voelde alsof ik in een aflevering was van Doctor who; er was een vreemde botsing van de werkelijkheid geweest en toen een bus van Londen voorbijrompelde, keek ik naar vloten van zwaar bewapende ruimtevaartuigen terwijl ik naar mensen om me heen luisterde over scheepstypes, galactische politiek en de stijgende prijs van bier (sommige dingen komen vaak voor in alle parallelle universums).

The London kernsmelting bar is in veel opzichten een traditionele pub, maar met een belangrijk onderscheid: het is gespecialiseerd in het uitzenden van eSports. Ik was daar voor EVE Onlinehet Alliantie-toernooi die ik hier de afgelopen weken met veel plezier had behandeld op GameSkinny, maar de verhuurder Duncan Morrison vertelde me dat ze ook regelmatig concurrerende livestreams van League of Legends, DOTA 2, Starcraft II, straatvechter en anderen.

Duncan legde ook uit dat klanten hands-on speeltijd kunnen krijgen op een van de verschillende gamestations rond de bar en dat er vaak toernooien worden gehouden. Als er geen toernooien zijn, gelden de huisregels op vrijwel dezelfde manier als de traditie met de pooltafels van het afgelopen millennium.

Een publiek spektakel?

Dus daar zat ik, luisterend naar de eb en vloed van de opwinding van de menigte in de laatste stadia van EVE Online's Alliance Tournament uitspelen als zwaargewichten Pandemic Legion en HYDRA HERLAADDE strategisch geëxplodeerd elkaars ruimteschepen tot grote vreugde van het luisterend publiek.

Het was een soort digitaal nirvana. Jarenlang had ik de sociaal geaccepteerde traditie van de voetbalmatch doorstaan, de klaroengeschal voor mannen om te verzamelen en te drinken terwijl ze verbaal praatten met feiten van sportkennis. Ik begon voetbal leuk te vinden en te begrijpen, maar het leek bijna alsof ik geen keus had. In het Verenigd Koninkrijk is voetbal immers traditioneel onze nationale sport.

Maar nu dit - Meltdown London, een plek voor sociale liefhebbers van videogames - dit voelde als thuis. Het was duidelijk dat ik hier niet alleen was en dat de bijeenkomst een baken was voor gelijkgestemde zielen.

Stevie Ward, de vroegere lieveling van EVE TV nu community manager voor Giffgaff, was aanwezig en was indrukwekkend op vorm - ze kende haar internetruimteschepen en kon de menigte nog steeds uit haar hand laten eten.

Leden van de populaire Rood versus blauw alliantie was aanwezig - nou ja, de Rode Federatie half - we speculeerden schertsend dat er een grasmatoorlog had plaatsgevonden en Blue Republic-leden moesten ergens anders gaan drinken. De eenvoudige primaire kleuren en de vriendelijke interne rivaliteiten van Red vs Blue waren het perfecte symbool van het sportieve factionalisme dat de voetbalvelden van de wereld heeft overstegen en is geëvolueerd naar het digitale tijdperk.

Welkom in het nieuwe tijdperk

Naarmate de avond vorderde en de alcohol zijn werk deed, merkte ik dat ik meegesleept had in de opwinding van de botsende ruimteschepen, maar evenzeer in de passie van mijn mededrinkers. Er waren aanhangers van beide partijen, geïnformeerde neutralen, en mensen zoals ik die gewoon blij waren om op de juiste plaatsen te blijven juichen. De game is misschien veranderd, maar mijn kijkerervaring was vrijwel hetzelfde - ik kan de hardcore fans nog steeds niet bijhouden als het gaat om de fijne kneepjes van de competitie op professioneel niveau, vooral na wat de lokale bevolking een " Leo Sayer ".

Maar dat deed er niet toe. Dit hoopte ik, was de toekomst - een wereld waarin populaire computerspellen in het openbaar kunnen worden gevierd, over een pint worden besproken en worden verwelkomd en geaccepteerd als onderdeel van onze cultuur.

Het ging over de mensen en de mogelijkheid om de ervaring in goed gezelschap te delen in plaats van een laptop thuis te gebruiken. Een huis dat, naar later bleek, een hele uitdaging was om terug te keren met een hoofd vol cider, een onvoorspelbaar treinschema op zondagavond en een platte iPhone-batterij, maar dat is een verhaal voor een andere keer.