Inhoud
Niemand is comfortabel en koopt een varken in een zak. Echter, in de afgelopen jaren, met de enorme opkomst van seizoenspassen en "Ultieme" edities, is dat vrijwel waar je geld voor neerlegt als het gaat om DLC's en uitbreidingen.
Gelukkig is hier geen varken te vinden. Met Torna ~ the Golden Country, fans van Xenoblade Chronicles 2 krijgen precies wat ze wilden - en ik denk dat het een heleboel meer is dan ze ooit hadden verwacht.
Wanneer Monolith Soft's Xenoblade Chronicles 2 Dit was eind vorig jaar uitgebracht op de Nintendo Switch, het was het laatste juweel in de lange ketting van hits van het jaar voor de console, gevolgd door het sprankelende parcours van instantklassiekers zoals Legend of Zelda: Breath of the Wild en Splatoon 2.
De meerderheid van de critici prees het met de sterren, hoewel iedereen toegaf dat er een aantal frustraties waren die het ontsierden, met name de hoge leercurve van het vechtsysteem naast verwarde, onherhaalbare zelfstudies, slechte grafische kwaliteit in de handheld-modus en inconsistente stemwerkkwaliteit.
De opvallende stem van dissidenten was afkomstig van Kotaku, die het bijna volledig van de omgevingen en de muziek panselde.
Ik merk dit alles vanaf het begin op omdat ik niet heb gespeeld Xenoblade Chronicles 2. (Ik weet het, het stelt me ook teleur.)
Dus wat deed ik in plaats daarvan? Nou, het ging gepaard met heel veel YouTube.
Ik weet wat je denkt. Het is 100% helemaal niet hetzelfde en ik ben het er absoluut mee eens. Maar ik wilde niet helemaal blind in deze game stappen.
Heeft het geholpen? Ja en nee.
Het verhaal van XC2 is ongelooflijk uitgebreid, meerlagig en gebouwd op de achtergrond van vrijwel honderden uren gameplay (als je elke laatste Pokemo wilt verzamelen - sorry, Blade). Ik was amper aan het oppervlakte krabben.
Torno ~ the Golden Country is lang niet zo ambitieus, en terecht dus als een op zichzelf staande uitbreiding waarvan het verhaal als een prequel fungeert XC2. Het richt zich op de Aegis-oorlog, lang voor de gebeurtenissen in het hoofdspel. Dus terwijl de verkooppunten verschillen over hoeveel inhoud er precies in deze standalone prequel zit, lijkt de Reddit-gemeenschap het ermee eens te zijn dat deze binnen 12 uur kan worden voltooid.
Kan, natuurlijk, omdat er enkele spelers zijn die niet zo snel afgeleid worden door dwaze, off-the-beaten-path verkenningen, harvesting, side questing en ongegeneerd plukken gevechten met alles dat een HP-bar heeft zoals ik ben. (Als het op spellen aankomt, is slijpen mijn zen-tuin.)
Is het mogelijk om te spelen Tornaen om het leuk te vinden, zonder te hebben gespeeld Xenoblade Chronicles 2? Ik antwoord - ondubbelzinnig - ja.
Verhaal
Is het mogelijk om het verhaal van te volgen en te begrijpen Torna helemaal op zichzelf zonder het basisspel te hebben gekocht? Wellllll... technisch gezien wel. Maar alleen technisch.
Ten slotte, Torna is ingesteld 500 jaar voorafgaand aan de gebeurtenissen in XC2. Als een op zichzelf staande uitbreiding, doet het spel vrij goed de kloof van de komende dingen overbruggen, waarbij alle veldslagen, de actie, de glorieuze, schaamteloze tijdzinken die side-quests zijn allemaal naar voren komen.
Maar het verhaal is niet echt het sterke punt.
Vanaf het begin scheert hij langs de meeste gebeurtenissen die plaatsvinden in de Aegis-oorlog en verkleint zijn focus tot het einde van de oorlog, op de avonturen van Lora en Jin als de race om te voorkomen dat de slechte Malos de wereld vernietigen.
Als nieuwe speler is dit redelijk genoeg. Hallo, nieuwe stekelige personages die een soort achtergrondverhaal lijken te hebben! Jullie twee zijn charmant sympathiserende protagonisten met jullie gedeelde taken op het gebied van koken en het maken van charmes.
Maar wat is de betekenis van alles wat er gebeurt, van het feit dat we dit verhaal tussen deze twee mensen zien verschijnen?
Dat is er niet, en Torna stopt niet onderweg om te proberen en opnieuw uit te leggen. Nieuwe spelers met absoluut geen idee over het spelverhaal zullen ook moeten raden wat de relatie tussen Blade en Driver is, wat een Core Crystal is, en wat er na een bepaald GROOT moment gebeurt, zal ik in het minst niet bederven.
Kunnen nieuwe spelers hier voorbij komen? Natuurlijk. Maar je zult zoals ik zijn, het oppervlak aftasten als je kunt voelen dat er zoveel meer onder zit. Het is als kijken naar de Star Wars films in de werkelijke afleveringsvolgorde. Technisch werkt het, maar je voorkennis van hun lot, die connectie die je al hebt met deze personages, is er gewoon niet.
Wellicht is het iets dat je verwacht van een uitbreiding als deze. Als je bekend bent met de diepe kennis van het basisspel, dan zul je je hier thuis voelen, dus houd dat in gedachten.
Afbeeldingen en gameplay
Net als bij het basisspel is er nog steeds een leercurve om het vechtsysteem in te masteren Torna, maar naar alle waarschijnlijkheid veel van de grotere kritieken van XC2 werden aangesproken.
Direct vanaf het begin krijg je te horen dat als je iets gemist hebt terwijl je gedachteloos de tutorials overslaat die je opnieuw wilt bekijken, je dit via de menu-opties kunt doen.
Het vechtsysteem zelf is eenvoudig te begrijpen zodra je het onder de knie hebt, alle concepten (Attack Canceling, Vanguard Switch, combo's, enz.) Komen voort uit de juiste timing en het opmaken van verschillende meters. Het vereist ook dat je, vooral in het begin, leert om de knoop in de knop in te korten terwijl je probeert uit te vinden wat je moet doen om je personages automatisch aan te vallen en de combo te laten rollen!
Over Vanguard Switching gesproken, hierin schuilt nog een gloednieuw element in het strijdsysteem dat afwezig was XC2 - de mogelijkheid om je controle over te schakelen tussen Blade en Driver, nieuwe aanvalsketens te openen en uniek verschillende combo's. Hoewel hij niet onder controle is, kan de achterhoede extra ondersteuning bieden en wanneer de Vanguard-meter vol is, zal een verwisseling tussen beide de achterhoede met volledige aanvalsglazen naar buiten brengen.
De game heeft ook de vrij saaie gacha weggesneden systeem om een aantal verschillende bladen te verzamelen in de hoop een perfecte teamcompet te bouwen. Hier is je groepsgrootte gecomprimeerd en minder rommelig, wat een meer actie-RPG-gevoel geeft aan het spel.
Het resultaat van dit alles is een eerder verfijnd vechtsysteem dat een plezier was om te leren en te spelen.
Qua graphics combineert de game nog steeds een vreemde, schokkerige mix van prachtige tussenfilmpjes die spelen als een aflevering van RWBY, In-game dialoogsequenties met fatsoenlijk uitziende personagemodellen, en een ongelukkige hoeveelheid smeary graphics tijdens het spelen over de hele wereld tijdens het spelen in de handheld-modus.
(Notitie: Ik speel veel in de handheld-modus.)
Dit is een schande, maar niet helemaal onverwachts omdat er nooit grafische updates zijn uitgegeven om dit op te lossen XC2. En zeker, hoewel het onmogelijk is om niet op te merken hoeveel deze grafisch inferieure karaktermodellen eruit zien en bewegen in de prachtig gerenderde omgevingen, het is geen doodvonnis.
Side Questing
Dit verdient zijn eigen sectie, denk ik, omdat je plezier aan side-quests je genot zal maken of breken Torna.
Persoonlijk ben ik een grote fan van domme side-quests, heb ik mijn volwassen gaming opnieuw ontwaakt met games zoals Elder Scrolls: Oblivion waar ik een goede 3/4 van de hoofdverhaallijn niet voltooide tot ruim na 200+ uur leegmaken van grotten, bloemen plukken, rituele moorden plegen en meestal rondsluipen bij het stelen van zilveren bestek.
Daar zit er genoeg in Torna (oke, misschien vooral het deel over bloemen plukken en minder over het stelen van zilverwerk of het plegen van rituele moord) omdat er genoeg dingen zijn die je op je kaart kunt doen om te onderzoeken (en te verzamelen).
De meeste hiervan zijn crafting-ingrediënten, maar je vindt wel af en toe een schatkist en andere belangrijke items die in het gebied verborgen zijn.
Natuurlijk was al het bovenstaande al onderdeel van het basisspel. Wat is nieuw is echter het communautaire systeem. Terwijl het gacha-systeem van het verzamelen van messen is verdwenen, moest er ergens een soort van in worden gegooid Torna om die leegte te vullen - en het verzamelen van NPC's is wat je krijgt.
Wanneer u een nieuwe NPC buiten uw gemeenschapscirkel tegenkomt, verschijnt er een melding om ze te registreren. Je kunt (en moet) deze melding zo snel mogelijk uitschakelen. De game suggereert het zelfs. Dit systeem fungeert als een bijna oneindig menu van NPC-side quests die je de mogelijkheid hebt om te voltooien.
Welnu, "heb de optie" is ook niet helemaal waar, omdat er bepaalde punten in het hoofdverhaal zijn die je voortgang stoppen totdat je genoeg side-quests hebt gedaan om je community tot een bepaald niveau / drempelwaarde te verhogen. Dit is een deel van wat de game-tijd boven de 12 uur die we eerder noemden, uitblinkt.
Side-quests die verplichte onderdelen van de hoofdquest zijn klinken een beetje vreemd, maar het is een systeem dat vreemd genoeg een beroep doet op mijn specifieke stijl van gamevoortgang, en ik was gecharmeerd.
Ik weet dat veel andere spelers dit soort van poortvergrendeling waarschijnlijk veel vervelender zullen vinden.
Is het de moeite waard?
Nintendo belt Torna een DLC, maar ik denk dat dat een beetje een slechte dienst is voor de uitbreiding rekening houdend met hoeveel je daadwerkelijk krijgt.
In het licht daarvan Torna ~ the Golden Country is zonder twijfel een krachtige, indrukwekkende uitbreiding die beantwoordt aan zijn belofte om een stand-alone game-ervaring te zijn. Het is echter niet zo diep zinvol als het wordt ervaren zoals een op zichzelf staande ervaring.
Het leuke vechtsysteem met actie en de verkenning van prachtige omgevingen, uitstekende muziek, de eenvoudige geneugten van het graven van willekeurige knutselingsingrediënten uit het vuil, en het domme ophalen en dragen van het voltooien van side-quests zullen de uren oprekken. Maar verplichte side-quest is zeker niet ieders kopje thee.
Op het einde, als je een fan van was XC2, je gaat waarschijnlijk houden van Torna. Als je gespeeld hebt XC2 en gewoon geen fan, deze game zal waarschijnlijk niet van gedachten veranderen.
Als je zoals ik was en voor het eerst deze wereld bezoekt, is het misschien net genoeg om je te interesseren om de hoofdgame echt te spelen.
Je kunt Torna ~ the Golden Country kopen in de Nintendo eShop of Amazon voor $ 39,99.
[Opmerking: Nintendo verstrekte het exemplaar van Torna ~ the Golden Country dat in deze recensie werd gebruikt.]
Onze beoordeling 8 Of je nu de diepgewaardeerde Xenoblade Chronicles 2 hebt gespeeld of niet, Torna is fantastisch voor zowel fans als nieuwkomers - een bijna onmogelijke taak die deze uitbreiding met gemak oplost. Beoordeeld op: Nintendo Switch What Our Ratings Mean