Mijn WoW-verhaal begint, zoals velen doen, niet in WoW.
Na het spelen van WarCraft III raakte ik verstrikt in de kennis, las ik de eerste paar boeken en wachtte ik op WoW met ingehouden adem, terwijl ik door de forums speurde naar alle informatie die ik kon vinden terwijl ik bad voor een bètatoets. Ik herinner me nog steeds de eerste screenshot die ik zag die wowed (gratie de woordspeling) mij: het was een nachtelijke opname van Goldshire met zijn blauwe daken en verlichte ramen .... zo gezellig !!
Na maandenlang op forumcrumbs te hebben geleefd, kwam ik in Open Beta (en wie niet ?!). Het was glorieus !!
De ontdekking van de wereld, het enthousiasme dat iedereen had, de eerste * zucht * toen je de Deadmines-slotgrot binnenging (Goonies !!!), urenlang wolven slaan om je wapens waterpas te maken;)
Maar toen was het afgelopen! Je ziet dat ik in Frankrijk woonde en dus toen Beta eindigde in november moest ik wachten tot februari voor de release! De horror!! Gelukkig heb ik daarvoor een maand meer games gekregen door in Closed EU Beta te stappen. Ik herinner me nog dat ik ten oosten van Duskwood oostwaarts op mijn bedrieger in de jaren twintig ben gaan kijken en voor mijn leven ben gaan rennen van de hoogvliegers. De sfeer in die zone!
Dat eindigde ook (met Gnomeregan) maar wat een fantastische wedergeboorte moet komen!
Op de lanceringsnacht stonden we allemaal te wachten op de servers en rond 1 uur 's nachts besloten we dat het een beter idee zou zijn om "nu te slapen" terwijl de servers beneden waren, zelfs als we vroeg moesten opstaan, dan konden we gewoon heb een sessie voor de leeftijden. Dus ik en mijn vriend gingen naar bed en vertelden elkaar dat de eerste gast die de servers op zag de andere zou bellen. Natuurlijk heb ik mijn computer of telefoon niet uitgeschakeld of zoiets!
* ring riiiiiing * Ik til een ooglid pak mijn telefoon en met een schor stem "is het op?", hem: "ja kom op, kom op !!". Het was 04:30 uur ....
Ik kroop uit bed naar mijn pc, zette de monitor aan en besloot me te straffen met de helderste glans waarmee mijn ogen ooit te maken hadden gehad en het was AAN !!! Douchen? Voor de zwakken! Aan het eten? Natuurlijk, zolang ik het in één hand kan houden ... Slaap? misschien 15 uur in 3 dagen. Zei ik niet dat het glorieus was? Ik moest een buiging maken.
De rest zoals ze zeggen, is geschiedenis.