Inhoud
- Lucky Jorael
- ActionJ4ck
- Kengaskhan
- Justin Michael
- Ashley Gill
- Amy Turnbull
- Terugkijken om vooruit te kijken
Final Fantasy VII net begonnen met het vieren van de 20ste verjaardag van zijn internationale release op 2 oktober 1997. Algemeen beschouwd als de beste game in de Final Fantasy serie, FF7 wordt ook uitgeroepen tot een van de beste RPG's aller tijden. Dat is veel lof voor elk spel - laat staan een in een serie die in wezen het RPG-genre maakte tot wat het nu is.
Maar hoe zit het met deze game maakt het zo speciaal voor zo veel mensen? Is dit het vormbreukverhaal, de grote schaal van het hele spel of de gedenkwaardige personages? We vroegen onze medewerkers van GameSkinny en communityschrijvers dezelfde vraag, en hier is wat ze te zeggen hadden over hoe FF7 beïnvloedde hen als gamers en vormde hun spelpassies vooruit.
Afbeelding via Achtergrond downloaden
volgendeLucky Jorael
Voor Senior Mentor
LuckyJorael, Final Fantasy 7 was de perfecte combinatie van verhaal, wereldvorming en karakter - alles kwam samen om iets unieks en inspirerends te creëren.
"Ik heb het spelen uitgeschakeld FF7 met mijn beste vriend in die tijd ... We waren allebei vol ontzag toen we naar de film keken, en genoten van elke seconde. We deden elke side quest en doodden elk Wapen, verzamelden alle Materia die we konden vinden en fokten Chocobos totdat we eindelijk een zwarte kregen. We huilden totaal niet toen Sephiroth Aeris vermoordde - en redeneerden later waarom we niet zomaar een Phoenix Down konden gebruiken om haar te doen herleven. Toen we eenmaal het spel hadden verslagen, zaten we allebei een beetje achterover op zijn oude bank, absorbeerden we het avontuur dat we zojuist waren opgegaan en het feit dat het voorbij was.
Daarna hebben we het vanaf het begin opnieuw gespeeld.
FF7 vormde echt het podium voor mijn liefde voor RPG's. Van 7, Ging ik verder spelen Baldur's Gate en Icewind Dale, net zoals FF8 en 10en ik heb duizenden uren doorgebracht met spelen Final Fantasy Tactics - het origineel op PS1, Oorlog van de Leeuwen op mijn PSP voordat ik hem in een vliegtuig achterliet, en Oorlog van de Leeuwen opnieuw op mijn iPad. FF7 begeleidde me naar wat een goede game was en wat games konden bereiken. Zelfs als kind wist ik dat sensationeel nieuws over games die kinderen gewelddadig maken en games die geen kunst zijn, compleet onzin was.Ik had het bewijs dat beide verklaringen verkeerd waren. '
Afbeelding via Well-Rendered
ActionJ4ck
"In tegenstelling tot veel mensen speelde ik eigenlijk Final Fantasy VII voor het eerst op pc in 2013. Ik was een grote Final Fantasy fan op dat moment en had duidelijk alle fanfare rondom het spel gehoord, maar ik ging er niet zeker van of ik op het punt stond een tijdloze klassieker te ervaren of iets dat op dat moment zeker indrukwekkend was, maar niet goed is verouderd.
Uiteindelijk heb ik het voltooid in ongeveer een week met heel toegewijd spel. Ik zou niet zeggen dat ik er door was weggeblazen of dat het zelfs mijn favoriet was Final Fantasy spel, maar ik kon ook niet ontkennen dat het een fantastisch gemaakt spel was dat heel goed standhield - en als ik het eerst had gespeeld toen het voor het eerst werd uitgebracht, zou het waarschijnlijk mijn kijk op gaming hebben veranderd. Het tempo was uitstekend voor een JRPG, het verhaal was beter geschreven en coherenter dan de meeste genre-tegenhangers, en de grafische weergave was veel beter dan het meeste van wat ik in de dag speelde. Al met al voelde ik dat zelfs met het verstrijken van de tijd, Final Fantasy VII is echt een voorbeeld van het beste dat een JRPG kan zijn. "
Afbeelding via Twinfinite
Kengaskhan
Een spel met deze eigenschappen verdwijnt niet snel uit het geheugen. Naast een gevoel van nostalgie - een krachtige eigen kracht - spelen games als FF7 creëren vaak krachtige emotionele connecties tussen de speler, personages en het verhaal, als schrijver
"Ik was behoorlijk jong toen ik voor het eerst speelde Final Fantasy VII ...Ik zat op dat moment op de middelbare school, dus ik zou ongeveer 10 of 11 jaar oud zijn geweest. Om eerlijk te zijn, ik had slechts een oppervlakkig begrip van de plot, maar het was een van de eerste keren dat ik eigenlijk enige aandacht schonk aan het verhaal van een game, en er zijn enkele dingen over de game waarvan ik denk dat ik die nooit zal doen vergeten. Ik ga dat niet zeggen FF7 is mijn favoriete spel (hoewel het zeker in die tijd was), maar ik ben er vast van overtuigd dat ik daarom aan gaming heb deelgenomen.
Je zou waarschijnlijk raden dat ik verslagen was FF7 meerdere keren, maar ik heb het eigenlijk maar twee keer gespeeld. Helaas heb ik tot voor kort nooit de kans gehad om het spel een tweede keer te spelen, omdat de spel-cd's verloren waren gegaan toen we onze kelder hebben gerenoveerd ... dus al meer dan een decennium had ik alles voor FF7 waren deze zeer goede herinneringen aan een spel dat ik alleen maar herinnerde - een onsterfelijke nostalgie die langzaam toenam naarmate de jaren verstreken.
Ik herinnerde me hoe ik mijn vader zag spelen, en [hij] stopte met het spel toen hij als 15 minuten in het spel vast kwam te zitten toen hij een trap niet kon beklimmen (ik ging verder waar hij was gebleven). Ik herinnerde me dat ik door sloppenwijken Sector 5, 6 en 7 ben gegaan en dacht: "Wow, deze plek is behoorlijk charmant ondanks dat het een totale puinhoop is", hoewel misschien niet zo duidelijk. Ik herinnerde me dat gevoel van angst toen ik moest vechten tegen die onverklaarbare buitenaardse wezens die Sephiroth achterliet op het Shinra-hoofdkwartier. Ik herinnerde me dat ik niet begreep hoe ik met Gold Saucer moest navigeren. Ik herinnerde me dat ik Red XIII "Red 7" had genoemd en dat ik er altijd voor zorgde dat hij hem in mijn feest opnam. Ik herinnerde me de muziek.
Tijdens mijn tweede playthrough een paar jaar geleden, gebeurde er iets heel eigenaardigs - ik besefte dat van alle dingen die ik kon vergeten FF7, Ik vergat Cloud's eigen worsteling met zijn herinneringen, over alle alledaagse dingen die hij zich herinnerde, en de weinige cruciale dingen die hij niet kon.
Ik weet meestal niet hoe ik het gevoel van onderdompeling of persoonlijke investering dat we krijgen bij het spelen van games, moet beschrijven, maar dat moment van realisatie voor mij was het meest dat een game ooit met me had resoneerd. "
Afbeelding via Well-Rendered
Justin Michael
Voor anderen GS-communityleden, Final Fantasy 7 had een nog meer transformerend effect - variërend van het openen van de deur naar nieuwe gamegenres, helemaal naar het vestigen van een hele manier van leven. Staff writer
"De eerste keer dat ik speelde Final Fantasy 7, Ik was rond de 13 en had nog nooit een JRPG gespeeld. Tot dat moment speelde ik voornamelijk platformgames of schiettitels - dus toen mijn vriend me zijn exemplaar leende, had ik geen idee waar ik aan toe was. Ik herinner me hoe onder de indruk ik was van de cinematica en hoe meeslepend het verhaal was.
... Ik had het gevoel dat ik een verband had met de personages, zo erg zelfs dat ik een Fenrir-tatoeage heb gekregen! En man, was ik pissig toen Sephiroth Aeris vermoordde, zoals ik urenlang uren had besteed aan het waterpas maken van haar.
De minigames waren ook een geweldig idee, mijn favoriet was de minigame Fort Condor waar je troepen moest kopen om de golven van Shinra-troepen af te weren. Globaal genomen, FF7 was mijn toegangspoort tot RPG's - een van mijn favoriete genres om nu te spelen. "
Afbeelding via RPGsquare
Ashley Gill
Gidseditor
"Final Fantasy 7 was mijn eerste console-RPG en mijn eerste PlayStation-game. We waren erg arm toen ik opgroeide, dus speelde ik eigenlijk gewoon NES thuis tot 1998. Mijn moeder begon meer geld te verdienen en trouwde, dus ik maakte de sprong naar Genesis en daarna snel naar PSX. Wij hebben FF7 van een pandjeshuis, niet zeker of het werd gebruikt of niet.
Ik speelde eerder PlayStation-games bij vrienden thuis, maar niets bereidde me voor op de algehele ervaring van FF7. Het heeft me helemaal weggeblazen.
Het grappige was, dat ik nog geen goede kaart had gedurende twee weken nadat ik mijn PlayStation had gekocht. Ik zou thuiskomen van school of de weekenden gewoon doorbrengen met het spelen van de eerste paar uur van het spel. Een paar dagen laat ik het gewoon een nacht zitten, weet je, zoals we deden in de cartridge-tijdperken. Ik raakte behoorlijk goed in Midgar tegen de tijd dat ik mijn geheugenkaart kreeg.
Ik wist niet dat er in games al gespannen verhalen bestonden FF7en het heeft mijn smaak in games compleet veranderd. Ik ging van FF7 naar Xenogears, FFT, Legend of Legaia, Tales of Destiny - dat waren mijn eerste echte niet-tekst-gebaseerde RPG's. En natuurlijk wandelde ik naar de AOL-prikborden voor veel van deze spellen en verdiepte ik mezelf in hun gemeenschappen. Dat was de basis voor mijn sociale leven, maar of dat nu goed of slecht is, is subjectief.
Ik hou er niet van iets te zeggen dat zo kaasachtig is als 'Final Fantasy 7 mijn leven veranderd ', omdat ik een fout heb gemaakt en dat is gewoon niet mijn stijl. Maar als ik er niet voor was, zou ik nooit hun gemeenschap hebben gevonden en de jarenlange relaties die ik deed smeden. Om maar te zwijgen van het ervaren van een aantal mooie aas spellen. "
Afbeelding via NeoGaf
Amy Turnbull
Bijdrage van de community
"De Final Fantasy games waren mijn kennismaking met de wereld van JRPG's (en RPG's in het algemeen). hoewel FF7 was niet mijn eerste game in de serie (dat krediet gaat naar FF9), het is degene die de blijvende indruk heeft achtergelaten en mijn liefde voor het genre heeft gestild tot op de dag van vandaag.
De eerste keer dat ik speelde FF7, Ik merkte dat ik heel snel in de verhaallijnen van de individuele personages werd betrokken. Ik wilde meer weten. Wie waren deze mensen? Wat waren hun geschiedenis? Waar zouden zij - en ik als speler - samen op weg zijn? Ik merkte zelfs dat ik een andere eerste ervoer - dat ik net zo geïnvesteerd was in de verhaallijn van de antagonist als de protagonisten '. In plaats van mijn gebruikelijke houding ten opzichte van de slechterik in games (in feite, versla die donder en geniet dan van de volgende glorie), wilde ik alles weten wat ik kon over dit aantrekkelijke wezen. Ik snakte naar het verhaal van Sephiroth net zo veel als ik snakte naar Cloud Strife's. Er was gewoon iets heel intrigerends aan al deze personages waardoor ik meer wilde leren, en dus was ik snel verslaafd aan mijn behoefte om deze game in zijn geheel te ervaren.
FF7 is een enorm spel (meerdere schijven enorm!) en ik merkte dat ik het bij elke extra gelegenheid speelde. Het was soms een beetje overweldigend, omdat ik nog steeds niet gewend was aan de uitgestrektheid van RPG's. Er was niet alleen de hoofdverhaallijn die moest worden voltooid, maar alle prachtige kleine zijmissies en zo veel willekeurige veldslagen onderweg. Ik had al 10 jaar videogames gespeeld voordat ik hem vond FF7, maar dit was de eerste keer dat ik werd gebeten door de completistische bug. Ik kon er geen genoeg van krijgen!
Vanaf dat moment is de Final Fantasy games werden een favoriete serie van mij, en hoewel ik veel van de nieuwere releases heb gespeeld zoals ze zijn uitgebracht, is er iets heel speciaals aan FF7 dat lijkt gewoon niet te worden overgeslagen.
Het is ook de game die me naar de online gaming-community heeft gedreven. Nooit eerder had ik gedacht om andere gamers online te zoeken, maar na een beetje Googelen vond ik een rijke fancommunity met discussies, fanart, artikelen en zo veel meer toegewijd aan dit rijke spel. En zo kwam ik op zoek naar een schijnbaar eindeloze wereld van content gewijd aan elke game die je maar kon bedenken. Ik denk dat, in zekere zin, FF7 heeft de weg gebaand naar het punt waar ik vandaag ben - en draag bij aan diezelfde community als een gamesjournalist, iets wat een tiener me nooit had kunnen voorstellen als een mogelijkheid. Ja, deze game verdient absoluut de speciale plek die hij in mijn hart heeft. "
Afbeelding via YouTube
Terugkijken om vooruit te kijken
Deze reflecties tonen zeker aan Final Fantasy VII's kwaliteit en blijvende sterke punten. Maar ze doen meer dan dat. Ze laten zien hoe invloedrijke goede games (zoals goede boeken) kunnen zijn. Of ze nu vorm geven aan de manier waarop we naar andere games kijken en evalueren, goed zitten naast enkele van onze gelukkigste jeugdherinneringen, of van invloed blijven op onze levens in het heden, ze laten hun sporen na en geven vorm aan de manier waarop we onszelf en de wereld om ons heen zien.
Afbeelding via Final Fantasy Wiki
Wat zijn je herinneringen aan toen je voor het eerst speelde Final Fantasy VIIen hoe heeft dit je benadering van games en gaming veranderd? Deel uw verhaal met ons in de comments!