Inhoud
- Portaal
- Freedom Planet
- Far Cry 3: Blood Dragon
- Kweek naar huis
- The Stanley Parable
- Naar de maan
- Jazzpunk
- Super Time Force Ultra
- Papers, alsjeblieft
- gunpoint
- De beginnershandleiding
- SteamWorld Dig
- The Vanishing of Ethan Carter
- Aanval van de vrijdagmonsters! Een Tokyo Tale
- De val
Met het hectische tempo van de moderne wereld hoor ik meer en meer mensen zeggen: "Ik heb geen tijd meer om videogames te spelen". Een tragisch iets inderdaad. Maar niet elk spel hoeft een uitgebreid epos te zijn. Veel games hebben de afgelopen jaren het meeste gebruik gemaakt van kortere looptijden en zijn vaak des te beter.
Opgemerkt moet worden dat hoewel er veel rogue-likes zijn die in deze tijd kunnen worden afgemaakt, de meeste mensen hen niet tot het einde zullen zien bij hun eerste run, dus ik zal er niet één van opnemen.
Dus zonder verder oponthoud en in willekeurige volgorde, hier zijn vijftien korte spellen die de moeite waard zijn om gespeeld te worden en die je niet meer dan 5 uur van start tot finish neemt, ervan uitgaande dat je niet de completistische variant bent.
volgendePortaal
platforms: PC, PlayStation 3, Xbox 360
Geschatte tijd om het hoofdspel te voltooien: 3 uur
Je wist al dat het zou komen, toch? Ik zou de lijst zonder meer niet kunnen maken, dus ik dacht dat ik hem vroeg uit de weg zou ruimen. Ik betwijfel Portaal is een spel dat op dit moment echt een introductie nodig heeft, maar voor het geval, hier is de run down.
Kort gezegd, je hebt een geweer, het maakt poorten, je lost puzzels op door jezelf en andere objecten door die portalen te lanceren, en aan het einde daarvan zal er cake zijn. Het is best hilarisch en als je er niet van geniet, heb je waarschijnlijk geen ziel. Een grapje, een beetje.
verbazend Portaal 2 is erin geslaagd om het spel op bijna alle manieren te verbeteren, geen geringe prestatie. Gelukkig is deze verbetering uitgebreid tot de lengte van het spel. Daarom is het Portal en niet het vervolg dat op deze lijst verschijnt, maar beide worden ten zeerste aanbevolen.
Freedom Planet
platforms: PC, Wii U
Geschatte tijd om het hoofdspel te voltooien: 4,5 uur
Freedom Planet is een liefdesbrief aan de snelle actie-platformers uit vervlogen tijden, d.w.z. het Sonic-spel dat je sindsdien hebt gewild Sonic & Knuckles die Sega nooit zou kunnen bezorgen.
Hoewel het verhaal vrij standaard is en ik me niet kan voorstellen dat de goedkope dialoog voor velen aantrekkelijk is, is het spel gewoonweg uitstekend. Niveaus zijn goed ontworpen om snelheid te vergemakkelijken, met veel alternatieve routes om mee af te wijken, terwijl baasgevechten over het algemeen uitdagend en boeiend zijn. Er zijn ook verschillende personages om uit te kiezen, elk met hun eigen kleine verschillen, om de actie te mixen en wat herspeelbaarheid toe te voegen. Dit wordt allemaal perfect gecomplimenteerd door de prachtige visuele visuals van de game.
Dit moet een van de beste games zijn die dit genre te bieden heeft en met een vervolg dat momenteel in ontwikkeling is, is het een serie waar ik persoonlijk meer van wil zien.
Far Cry 3: Blood Dragon
platforms: PC, PlayStation 3, Xbox 360
Geschatte tijd om het hoofdspel te voltooien: 4,5 uur
Far Cry 3: Blood Dragon, zoals de naam al doet vermoeden, kwam voor als een stand-alone DLC voor Far Cry 3, en was naar mijn mening veel leuker.
Bloeddraak haalt in feite alle goede stukjes uit Far Cry 3, verdrinkt het in een opzichtige, retro, neon-esthetiek, en verhoogt vervolgens het tempo naar maximale niveaus. Vanaf het allereerste begin zul je goons vernietigen met gatling guns en bases opblazen; het bloedbad is meedogenloos en het is heerlijk. Net zoals Far Cry 3, er zijn ook buitenposten om te vangen, verzamelobjecten te vinden en dergelijke dingen, die het spel kunnen uitbreiden tot bijna de dubbele lengte.
Als je nog steeds niet wordt verkocht, is er een knop die alleen is gereserveerd voor het geven van de middelvinger, en je kunt gigantische neon-dinosaurussen bevechten (sorry, Blood Dragons) die laserstralen van hun hoofd schieten, wat wil je nog meer?
Kweek naar huis
platforms: PC, PlayStation 4
Geschatte tijd om het hoofdspel te voltooien: 3 uur
Kweek naar huis is niet jouw typische spelervaring; je enige echte vijand is de zwaartekracht en je enige doelen zijn om te verkennen, te groeien en te klimmen.
Als speler bestuur je B.U.D., een procedureel geanimeerde robot die als gevolg daarvan een beetje onhandig in zijn bewegingen is. Je hebt controle over zijn bovenste ledematen, zodat je de stengel van een gigantische plant kunt beklimmen die je moet laten groeien tot hij de sterren bereikt, waar je ruimteschip wacht. Je doet dit door uitlopers naar nabijgelegen drijvende eilanden te rijden, van waaruit de plant energie zal trekken, waardoor deze hoger kan groeien.
Voor alle verzamelzoekers die er zijn, is er ook genoeg om naar te zoeken en te ontdekken om uw tijd aanzienlijk te verlengen Kweek naar huis. Er is iets ongelooflijk rustgevend aan de hele ervaring, het is de perfecte game voor een luie zondagmiddag.
Een waarschuwing echter, voor mijn mede omgekeerde broeders, moet je ofwel beide as omdraaien '(wie doet dat?) Of geen. Zoals je je kunt voorstellen, kan dit leiden tot wat frustratie en kan je je hersenen in de war brengen wanneer je probeert om daarna weer normaal te worden, maar het is het waard. Er zijn minder games die meer charme tonen dan Kweek naar huis.
The Stanley Parable
Platform: PC
Geschatte tijd om het hoofdspel te voltooien: ???
The Stanley Parable is een andere van die spellen waar je waarschijnlijk al redelijk bekend mee bent, en als dat niet zo is, zou het beschrijven van het spel de ervaring verpesten - en het is een ervaring.
De game onderzoekt het thema van het verhaal in gaming en wat er gebeurt als je besluit de regels te overtreden. Je kunt het spel in 10 minuten of 15 minuten of 30 minuten 'verslaan'; en toch, 2 uur later, zul je nog steeds spelen, je zult nog steeds lachen, en je zult nog steeds nieuwe eindes ontdekken.
De Stanley Parable deed iets anders, en deed het door grappig, slim en intrigerend te zijn. Ik kan alleen maar klagen over het ietwat forse prijskaartje, maar dat is waar de verkoop van Steam voor is, toch?
Naar de maan
platforms: PC
Geschatte tijd om het hoofdspel te voltooien: 4 uur
Naar de maan is inderdaad een zeldzaam iets, een spel dat, ondanks zijn beperkingen, echte emoties in de speler oproept. Ik zal niet ontkennen, ik was een beetje verstikt en kwam de aftiteling.
Degenen die een spannende gameplay zoeken, moeten elders zoeken, Naar de maan is echt een verhaalgedreven ervaring, maar het is een verhaal dat het vertellen waard is. Je speelt de rol van Dr's Wyatt en Rosaleane, die de herinneringen van stervende patiënten recreëren om ze te helpen ervaringen te beleven die ze nooit in het leven hebben kunnen vervullen, al was het maar in hun gedachten. Herinneringen zijn vaak rommelige dingen, en het kost een beetje speurwerk om dit verontruste verleden van patiënten in elkaar te passen.
Ik ben er niet zeker van dat er een aantal keren over geschreven wordt of het kijken naar trailers zoals die hierboven zullen recht doen aan de oprechte ervaring van het daadwerkelijk spelen van het spel.
Jazzpunk
platforms: PC, PlayStation 4
Geschatte tijd om het hoofdspel te voltooien: 2,5 uur
Jazzpunk moet de meest belachelijke game zijn die ik ooit heb gespeeld; het is pure batshit, goofy, waanzin. De onconventionele humor blijkt de grootste kracht van de game te zijn en mogelijk de enige reden voor zijn bestaan; het is een ontegenzeggelijk unieke ervaring.
Dus, behalve hilarisch, wat is het Jazzpunk? Hoe beschrijf ik het? Ehh ... nou, je bent zoals deze agent, die missies moet voltooien, dakloze mensen moet kussen en deel moet nemen aan kussengevechten. Oh, en er is een kattensimulator en een mini-game parodie op Quake. Oh ja, en het spel eindigt in de darmen van een krokodilman; allemaal behoorlijk standaarddingen echt.
Als je nog steeds in de war bent over wat Jazzpunk eigenlijk is, misschien zal deze live-actie-trailer voor het spel het een beetje beter uitleggen dan ik kan:
Dat alles duidelijk voor u is? Oke goed.
Super Time Force Ultra
platforms: PC, PlayStation 4, PlayStation Vita, Xbox One, Xbox 360
Geschatte tijd om het hoofdspel te voltooien: 4,5 uur
Als je je ooit hebt afgevraagd wat Cher bedoelde toen ze zong:
Als ik de tijd kon terugdraaien
Als ik een manier kon vinden
Ik zou die rode barrells hebben neergeschoten
Om die vervelende vijanden weg te blazen
Ze had het bijna zeker over Super Time Force Ultra (waarnaar vanaf dit punt wordt verwezen als STFU), de opgevoerde versie van de al goede en voorheen exclusieve Xbox Super Time Force.
Je hebt ooit een spel gespeeld waarbij je stierf en dacht: "verdomd, als er maar 3 andere ik's waren om me te helpen"? Nou dat is eigenlijk wat STFU het gaat allemaal over. Je rent, je schiet, je sterft, je draait terug, je rent, je springt, je schiet, je loopt een beetje meer, je sterft, je spoelt terug. Gooi een aantal personages met unieke vaardigheden in de mix, zoals bijvoorbeeld een inzetbaar schild dat je zal beschermen, en hoeveel geretourneerde replica's je ook hebt gerund, de tijd en dingen worden behoorlijk interessant. En chaotisch.
De game is geweldig en zit boordevol humor, plus tal van personages om te ontgrendelen en uitdagingen om buiten de missies van het hoofdverhaal te voltooien. Het heeft ook een cool Super Meat Boy-achtig einde van level-replay-systeem, waar je al je vele kunt reconstrueren waarmee je bloedbad loslaat. Het beste deel is, als je toevallig een toegewijd lid van de PS + bent, zou je er al toegang toe moeten hebben.
Papers, alsjeblieft
platforms: PC (een PlayStation Vita-versie is in de maak)
Geschatte tijd om het hoofdspel te voltooien: 4,5 uur
Er zijn vluchtsimulators, wandelsimulators en dan is er nog wat Papers, alsjeblieft, een dystopische, door de Sovjet-Unie geïnspireerde, immigratiedesk-jockey-simulator.
Nee echt, dat is de centrale gameplay-monteur, je controleert de documenten van mensen, zorgt ervoor dat alles uitcheckt en staat hen toe of weigert hen toegang te verlenen tot het fictieve land Arstotzka op basis van je inspectie. Dat klinkt waarschijnlijk niet als leuk, ik ben er niet zeker van dat 'plezier' het juiste woord is om de game te beschrijven, maar het is verrassend lonend.
Papers, alsjeblieft is niet alleen een chique plek, maar dingen worden onvoorspelbaar hectisch naarmate de tijd voortschrijdt en er meer beperkingen worden ingevoerd. Uw bureau wordt overspoeld door steeds meer papierwerk, terwijl u aan het werk bent om aan quota te voldoen, of misschien vindt u een deel van uw salaris gedokt.
Dat is de andere kant van Papers, alsjeblieft, als je niet genoeg geld mee naar huis neemt, lijdt je familie. Je probeert niet alleen om ze in leven te houden, je zult regelmatig geconfronteerd worden met morele beslissingen die ook anderen aangaan. Er is een verrassend niveau van diepte te bereiken binnen een vreemd maar ingenieus eenvoudig concept.
gunpoint
platforms: PC
Geschatte tijd om het hoofdspel te voltooien: 3 uur
Gunpoint verraste me echt. Ik ging er op in en verwachtte niets meer dan een side-scrolling versie van Hotline Miami, ik had het mis. Nou, eigenlijk had ik gelijk, dat is ongeveer wat het is, behalve dat het ook is doordrenkt van een onverwacht stijlvolle noirsfeer, met geweldig schrijven en een interessante puzzelmechaniek ingebed in levels.
Je ziet dat het niet alles is om door deuren te barsten en bewakers tot een pulp te verslaan, maar in het spel maak je kennis met een handig hulpmiddel genaamd de crosslink. Hierdoor kunt u elektrische componenten op hetzelfde circuit opnieuw bedraden.
Plots wordt die bewegingsmelder een trigger om een eerder gesloten deur te openen. Plotseling kun je een bewaker in het ene gebouw bakken door een lichtschakelaar in een ander te flicking. Het is een geweldige monteur en voegt een verdere laag van complexiteit toe aan niveaus dan alleen maar proberen uit te werken hoe je een bewaker knock-out voordat hij je in het gezicht schiet.
Er is ook een behoorlijk goed verhaal tussen niveaus, waar je ook upgrades en vaardigheden kunt kopen om je volgende missie op te nemen. Het geheel wordt aangevuld door een heerlijk geschikte soundtrack om af te ronden wat een zeer bevredigende ervaring is.
De beginnershandleiding
platforms: PC
Geschatte tijd om het hoofdspel te voltooien: 1,5 uur
De beginnershandleiding deelt veel overeenkomsten met The Stanley Parable, wat logisch is, omdat de eerste werd gecreëerd door een van de geesten achter de laatste. Beide zijn slimme, unieke ervaringen die iets te zeggen hebben.
Dat gezegd hebbende, ze zijn ook in veel opzichten complete tegenstellingen. Het meest opvallende verschil komt in hun focus. De Beginner's Guide gaat niet zozeer over de speler maar de maker, en je beseft dat het geheel een diep introspectief stuk werk is voor Davey Wreden, die niet alleen het spel heeft gemaakt, maar het ook vertelt. Dat is ook de grootste link tussen de twee games, omdat het lijkt alsof je de ervaring hebt om de ander te creëren. Dat is waarschijnlijk niet logisch, maar het kan zijn als je ze allebei hebt gespeeld.
De game raakt verrassend hard, en liet me met een zwaar gewicht in mijn borst hangen; Ik zat er nog een tijdje over na te denken nadat de credits waren weggerold. Elke game die dat effect kan hebben, is zeker de moeite waard om door te spelen?
Als het spel je interesse wekt, zou ik je zeker aanraden om eerst The Stanley Parable te spelen, als je dat nog niet hebt gedaan. Ik ontdekte dat het als gevolg van het spelen van dat spel invloed had op mijn beslissingen in de beginnersgids; Ik was altijd op zoek naar manieren om de verteller te tarten. Ik weet niet zeker of dit toeval was of iets dat Wreden voor ogen had, maar ik ben bereid om hem het voordeel van de twijfel te geven.
SteamWorld Dig
platforms: PC, Wii U, Nintendo 3DS, PlayStation 4, PlayStation Vita, Xbox One
Geschatte tijd om het hoofdspel te voltooien: 5 uren
Volgens de meeste mensen is het graafwerk waarschijnlijk een hele klus, maar er is gewoon iets over SteamWorld Dig dat maakt het op onverklaarbare wijze boeiend.
Het verzamelen van erts biedt middelen om betere uitrusting te kopen, zodat u nog meer erts kunt verzamelen; het is een vreemd genoeg bevredigende cyclus. Het is niet allemaal graven natuurlijk. Tegen de achtergrond van een robotachtige western, zijn er platformelementen en een aantal handige mogelijkheden om je er ook doorheen te helpen. Ondanks de gevaren die de diepten met zich meebrengen, weet het spel er een ontspannende kwaliteit van te maken.
De franchise is sindsdien in een onverwachte richting afgeweken met de release van turn-based strategiespel SteamWorld Heist, maar is door alle accounts net zo leuk.
The Vanishing of Ethan Carter
platforms: PC, PlayStation 4
Geschatte tijd om het hoofdspel te voltooien: 4 uur
I denk The Vanishing of Ethan Carter is de eerste game die me deed stoppen met spelen met ontzag voor de landschappelijke schoonheid van de game-omgevingen, zodat ik een screenshot kon maken. Gelukkig heeft het veel meer te bieden dan alleen prachtige beelden te hebben.
Als bovennatuurlijke detective Paul Prospero is het jouw taak om het mysterie van Ethan Carters verdwijning samen te vatten nadat de betreffende jongen je om hulp heeft gevraagd. Die functietitel impliceert echter niet alleen dat het bovennatuurlijke wordt onderzocht, want het lijkt erop dat de heer Prospero andere eigenaardige krachten bezit. Door bepaalde objecten aan te raken, kunt u het geheugen van de gebeurtenissen eromheen bekijken. Je zult dan deze herinneringen in de juiste volgorde moeten plaatsen om te begrijpen wat er precies gebeurde.
Het is een goed geschreven en intrigerend verhaal met een paar leuke puzzels die tussen de reizen door de ongelooflijke vergezichten van de game zijn gepeperd. The Vanishing Of Ethan Carter eigenlijk vat het zichzelf aardig op met zijn openingszin:
"Deze game is een narratieve ervaring die je niet in de hand houdt."
Aanval van de vrijdagmonsters! Een Tokyo Tale
platforms: Nintendo 3ds
Geschatte tijd om het hoofdspel te voltooien: 3 uur
Als ik werd gevraagd om te beschrijven Aanval van de vrijdagmonsters! Een Tokyo Tale in een enkel woord zou ik zeggen "aangenaam". Een eenvoudig woord voor een eenvoudig spel. Er is niets uitdagends of drukkends aan de beleving, het is gewoon een rustige, ontspannende tocht door een zoet, charmant verhaal dat de geest van de kindertijd perfect weerspiegelt. Er is hier een Ghibli-sfeer gaande.
De gameplay bestaat alleen uit het verkennen van de stad, het praten met mensen, het verzamelen van glims of het spelen van kaarten. Het is een eenvoudige zaak van rock, papier, schaarstijl waarbij de overwinnaar een dwaze 'spreuk' krijgt (waarmee je de dans kunt aanpassen, natuurlijk) waardoor je tegenstanders omvallen.
Dat is wat zo geweldig aan is Aanval van de vrijdagmonsters, de manier waarop het de wereld vanuit het perspectief van een kind laat zien. Ons karakter, Sohta, ziet alle dingen die de volwassenen in zijn wereld niet oppikken, en toch kan hij, als kind, het niet helemaal begrijpen. Natuurlijk weten wij als speler beter, en de manier waarop alles wordt gepresenteerd, is wat maakt Aanval van de vrijdagmonsters schijnen.
De val
platforms: PC, PlayStation 4, Xbox One, Wii U
Geschatte tijd om het hoofdspel te voltooien: 4 uur
De val is een enigszins vreemde mix van stijlen, het best te omschrijven als een side-scrolling-punt en klik-puzzelplatformer. Je hebt ook een pistool en soms moet je het gebruiken, maar het wordt nooit een centraal onderdeel van het spel. Meestal gebruik je het als een lichtbron in plaats van een wapen. Hoewel de besturing nogal grof is, krijgen ze de klus geklaard en belemmeren ze de beleving niet.
Waar het spel echt schittert, is het vertellen van verhalen en de intimiderende sfeer waarin het zich afspeelt. De val pakt het onderwerp van A.I. met een niveau van intelligentie dat zelden wordt gezien in welk medium dan ook, wat perfect wordt aangevuld door de donkere, meeslepende, sci-fi-sfeer van het spel. Combineer dat met slim schrijven, fantastische karakterontwikkeling en een aantal klassieke, avontuurlijke puzzels oplossen, en je hebt jezelf een winnaar.
Als het eerste deel van een beoogde trilogie, en na de fantastische manier waarop het eindigt, ben ik enthousiast om te zien waar ontwikkelaar Over The Moon naartoe gaat met de komende afleveringen.
En dat concludeert de lijst met korte games die de moeite waard zijn. Hopelijk heb je enkele van je favorieten gezien of een paar nieuwe games gevonden om toe te voegen aan je verlanglijst.
Heb ik geweldige, korte games gemist? Denkt u dat een spel op de lijst zijn plaats niet verdiende? Wees niet verlegen, laat het ons weten in de reacties hieronder!