Hoewel het misschien niet wordt getoond, is cosplayen op een conventie niet de meest aangename ervaring. Hoewel het ongelooflijk leuk is, is het een hoop werk - het hele bloed, zweet en tranen beetje. Plus verkrampte spieren, pijnlijke voeten, beperkte beweging, constante reparaties. Je zet jezelf, je werk en je kunstenaarstalent tentoon. Je ervaart de glorie met de nood. Je krijgt lof en spot. En vergeet die gevreesde wandeling buiten de zee niet met de "normale mensen". Als je denkt aan cosplaying - of gewoon geïnteresseerd in de kunst - heeft de wereld van costuming zijn eigen sociale structuur, ettiquette en eigenaardigheden.
De reis van een kostuum begint lang voordat je zelfs met je kaartjes voor de show. Je moet plannen, benodigdheden kopen, beginnen met knutselen, tijd laten voor de emotionele ineenstorting waarbij je besluit om het project te schrappen omdat het "verschrikkelijk" is, en dat laatste duwtje om je meesterwerk te voltooien. Je moet erkennen hoe comfortabel alles zal zijn. Kan je gaan zitten? Kun je al je gewrichten buigen? Als je wapens en uitrusting hebt, zijn ze dan te zwaar? Er zijn armaturen, meerdere versies, die je hersens op de proef stellen voor de beste manier om dat belachelijke spel van videogames te maken en proberen te beslissen hoe je alles naar een andere staat moet transporteren.
Inpakken voor de conventie omvat dan al uw apparatuur voor hotelreparaties, definitieve aanrakingen, een pakket voor het opruimen om snelle oplossingen te maken, evenals eventuele vrijetijdskleding en accessoires. Een weekendtrip is niet langer een enkele koffer. Het wordt nog gekker als je van plan bent meerdere kostuums te dragen.
De ochtend van de show, je moet veel eerder wakker worden dan normaal. Aankleden is niet altijd een baan voor één persoon. Dan is er de pruik, make-up, accessoires, wapens. . . en bid dan dat je niet vergeet je schoenen aan te trekken terwijl het nog steeds gemakkelijk was om voorover te buigen!
Aan het einde begint de waanzin eindelijk. Met foto's en poseren kun je het afgelopen jaar alles laten zien wat je hebt uitgeprobeerd. Dan word je geduwd en geduwd, getrapt en gestoten. Je harnas raakt kapot, een naad scheurt, je pruik glijdt naar beneden. Je bent heet, je schouders doen pijn, je voeten zijn nog steeds pijnlijk vanaf de dag ervoor. Je draait een hoek naar het volgende gangpad en het enige wat je ziet is een muur van mensen. Dan realiseer je je dat je alleen door de deur van de badkamerruimte opzij kunt passen. Je ontmoet enkele van de aardigste mensen ter wereld, maar dan ontmoet je een persoon die zo grof is dat je alle lachende gezichten en beleefde gesprekken vergeet. Als je een heel aantrekkelijke jongedame bent, hoe onthullend je kostuum ook is: bereid je voor op oogling, ongepast aanraken en foto's die niet eens je gezicht bevatten.
En na de drukte van het weekend ga je naar huis om te ontdekken dat een website je voor de gek houdt. Een andere cosplayer is je aan het "dying". Uiteindelijk is dit je hobby. Dit is jouw passie. Je moet je doortrekken en het slechte negeren, genieten van het goede en eraan werken om je volgende kostuum honderd keer beter te maken dan het vorige. Blijf leren, blijf verbeteren en geef de nee-zeggers de vinger!