Eerder deze maand sprak IGN over morele keuzes in videogames in 'Nog 5 redenen waarom videogames echt goed voor je zijn'. Volgens de post geeft een recent onderzoek aan "dat antisociaal gedrag in videogames spelers in feite meer moreel gevoelig maakt in plaats van minder (in tegenstelling tot wat veel mensen denken)."
Het artikel dat dit onderzoek uitlegt, geschreven door experts in Communicatie en Reclame van verschillende universiteiten, vond dat proefpersonen blijk gaven van schuldgevoelens na vrijwel immorele handelingen te hebben begaan, hoewel ze dit feitelijk niet deden. Ze vonden ook een toename van de morele gevoeligheid van de proefpersonen na het spelen, wat betekent dat ze meer geneigd waren om moreel in het echte leven te denken.
BioShock 1 en 2 bieden een keuze voor "Rescue" of "Harvest" corrupte wezens die bekend staan als "Little Sisters."
Er zijn veel spellen waarmee spelers zich kunnen gedragen als 'slechteriken' of die de optie bieden om immorele acties uit te voeren. Verschillende videogames houden zelfs je keuzes bij, met een 'moraliteitssysteem', waarmee gamers kunnen kiezen wat voor soort personage ze willen spelen. Willen ze een leuk personage spelen en dingen op een diplomatieke manier oplossen? Of willen ze eerst slaan en later vragen stellen?
Deze systemen variëren in complexiteit en bieden spelers wat flexibiliteit in hun gameplay. In sommige gevallen kunnen je acties, afhankelijk van wat je kiest, een enorme impact hebben op latere gebeurtenissen, hoe anderen omgaan met je personage en zelfs wat er uiteindelijk met je personage gebeurt. Daarom kunnen deze systemen spelers sturen om consequent bepaalde keuzes te maken om voordelen te behalen, of om alternatieve playthroughs te ervaren.
Sommige games, zoals de Massa-effect series, hebben geen typisch Good vs. Evil Morality System.
Met andere woorden, een speler is misschien niet echt een 'slechterik', maar ze willen zien wat er gebeurt als ze zich voordoen, dus is het logisch dat sommige spelers zich schuldig voelen voor hun acties. Vooral omdat ze een teller hebben die dient als een constante herinnering aan hun immorele in-game keuzes, en vaak gevolgen moeten hebben voor die keuzes.
De bevindingen in deze studie alleen stel voor een verband tussen het plegen van immorele acties in videogames en een toename van 'morele gevoeligheid'. Het betekent niet dat de bevindingen een bewezen feit zijn. Het is echter intrigerend, in het bijzonder voor elke gamer die ooit heeft te maken gehad met de "video games zijn slecht voor je" klacht. De studie helpt ook om inzicht te krijgen in hoe veel game-ontwikkelaars de betekenis van moraliteit beschouwen bij het maken van games en hoe zij spelers in staat stellen om hun in-game keuzes in vraag te stellen.