Inhoud
- Halo 1: De zondvloed komt eraan, de zondvloed komt eraan!
- Dead Space: vrijwel elk vreemd moment
- Batman: Arkham Asylum: The Cell Block's Armed Guards
- Gears of War: The first Berserker
Er zijn games die entertainen en games die verleiden. Dan zijn er games die je laten discussiëren of je ze laat in de nacht moet spelen, of dat je veilig bent en vroeg naar bed gaat, zodat je ze in het daglicht aankan.
Videospellen hebben, net als elke andere verhalende vorm, manieren gevonden om ons op een angstaanjagende verrukkelijke manier bang te maken. Hoewel storytelling met videogames nog een lange weg te gaan heeft, hebben veel titels horror omarmd als een manier om echte menselijke emoties over te brengen en empathie te creëren.
Hier zijn enkele van de meest angstaanjagende spelscènes die ik ben tegengekomen; in geen geval is dit een complete lijst, maar het is een begin.
Halo 1: De zondvloed komt eraan, de zondvloed komt eraan!
Misschien komt het omdat de Halo-serie nu al zo lang op is, maar ik denk dat we vergeten zijn hoe nieuw en opwindend die eerste Halo-wereld was. Een bovenmenselijke krijger die op een enorme, overgroeide machinewereld landt, waar buitenaardse wezens en een mysterieuze vijand op je jagen? Alles aan die eerste game was verrassend omdat het allemaal nieuw voor ons was. We hadden nog nooit zoiets gezien.
Van onze naïviteit kwam de meest angstaanjagende scène van het spel. Halo had al een griezelig gevoel: onthoud dat je door gigantische, holle structuren ondergronds loopt, waar het helemaal leeg zou zijn, behalve die ene onzichtbare zwaardvechter. De soundtrack verhoogde alleen de horror, gevuld met zijn mooie maar angstaanjagende tonen.
Maar deze keer was het anders. Terwijl Master Chief zich klaarmaakt om de deur naar de tombe te openen, hoort hij een dreunende beweging in de verte. Hij kijkt rond, ziet niets. Hij opent de deur en het lichaam van een soldaat valt in zijn armen. Master Chief pikt de helm van de soldaat op en kijkt naar de gruwelijke scène van de dood van de soldaat. Even daarna, stilte. Dan breekt een horde Covenant, een vijand die je nog nooit hebt gezien, door de muur en begin je achterna te jagen.
Dead Space: vrijwel elk vreemd moment
Er zijn twee antwoorden op de inherente gruwel van Dead Space. Of je raakt aan de constante angst gewend en raakt daardoor doodmoe, zodat wanneer de Necromorphs aanvallen, je amper met je ogen knippert. Of, als je net als ik bent, raak je elke keer net zo bang en bang, en leef je in constante angst, achter hoeken springend en glurend om er zeker van te zijn dat je niet op het punt staat om opgegeten te worden.
Deze film herdefinieerde game-horror en was een van de eersten die zijn angstaanjagende aspecten echt als het beste deel ervan omarmde. Ik ga nog steeds slapen met mijn geïmproviseerde Plasma Cutter, voor het geval er nog een van die griezelige rupsen achter mij aan komt ...
Batman: Arkham Asylum: The Cell Block's Armed Guards
Deze scène was niet zo angstaanjagend als gespannen. Op dit moment ben je nog steeds een relatief nieuwe speler in de wereld van Batman: Arkham Asylum. Je vechtvaardigheden zijn dus wankel en je hebt nog niet geleerd om helemaal stiekem te zijn. Nu loop je deze kamer binnen en zijn er gewapende bewakers, wachtend op het vrijkomen van gaten in je zodra ze je schaduw zien.
Zo gespannen, want als je een enkele fout maakt, kan het je laatste zijn.
Ook is deze scène een van de eerste waar je Batmans verborgenheid in je voordeel gebruikt, van waterspuwer tot waterspuwer springend, stil vallen om bewakers van achteren neer te halen. Zodra je deze scène meer dan eens hebt gespeeld, wordt het gemakkelijk en aanzienlijk minder gespannen. Maar tot die tijd is het een beangstigend moment. Ook helpt het niet dat de Joker's stem voor het grootste deel van de game over die intercom kraakt.
* Huiveren *
Gears of War: The first Berserker
Je zou denken dat met een machinegeweer waaraan een kettingzaag is vastgemaakt, niets je echt zal schrikken, maar Gears of War bewijst dat Berserkers de stront uit iemand afschrikken. Je praat gewoon met Baird en plotseling hoor je een gierend geluid. Alles wat je weet is de verontrustende woorden van Baird,
Een Berserker. Ze kan ons horen. Ze kan ons ruiken.
Cut to the Berserker, die zichzelf losmaakt van haar drone-bewakers. Een van je soldaten kan de druk niet aan en probeert weg te rennen. De Berserker breekt onmiddellijk door een muur en begint hem te scheuren. Alles wat je ziet is haar schaduw en zijn spattende bloed.
Na een serieus kosteloze bloedverhuur (serieus, het duurt een volle 10 seconden), krijgt Marcus het dieptepunt van het hoofdkwartier. Zodra je begint te spelen, ga je de hoek om en zie je het verminkte lijk van de soldaat. Daarna speel je een "leuk" spel van de leider volgen, waar je als aas dient voor de Berserker, die prompt door een muur raast om bij je te komen.
Alsof dat nog niet genoeg is, zijn er drie momenten waarop je moet staan, wachten, en de Berserker naar je laten aanvallen, zodat ze de deur openbreekt om je naar buiten te krijgen.
Het is als een buitenaardse versie van het stierenvechten, maar ik zal je dit vertellen: ik heb me niet aangemeld als matador toen ik mijn Xbox 360 kocht.
----
Wat zijn je favoriete horrorgames in films? Welke heb ik gemist? Laat het me weten in de reacties hieronder en misschien krijg ik de kans om ze in mijn volgende wrap-up op te nemen.