Exploratie is altijd een van mijn favoriete aspecten van videogames geweest. Als het goed is gedaan, kan een speler in een videogamewereld jeuken om elk aspect van een wereld te leren kennen en het ook beter leren kennen (en soms beter) dan de wereld waarin ze leven.
Voor nu zijn spelers opgesloten om alleen maar door een raam naar deze werelden te kijken. Maar met de komst van virtual reality hebben we nu de mogelijkheid om ons verder in die gamewereld te verdiepen. In plaats van alleen door een raam de wereld van een spel in te kijken, kunnen we eigenlijk rond die wereld lopen, de geluiden in 360 graden om ons heen horen en op geheel nieuwe en nieuwe manieren met de wereld communiceren.
Ik heb VR slechts een paar keer kunnen gebruiken, maar een van de dingen waar ik altijd afstand van doe, is denken hoe geweldig het was om in de wereld van die game te staan.
De beste ervaringen die nu beschikbaar zijn voor virtual reality lijken te draaien rond dat exploratie-aspect van gaming - of een wereld te ervaren die je niet kunt ervaren met de technologie die we al hebben. Dit in aanmerking nemend, heb ik het gevoel dat VR een unieke kans heeft om het genre van het verkenningsspel nieuw leven in te blazen en het naar nieuwe hoogten in de gamewereld te brengen.
Spellen die gericht zijn op verkenning zijn de laatste jaren nogal de weg versperd. Ik denk dat we verkenningsspellen het meest in de schijnwerpers hebben zien komen met het nieuwe "walking simulator" -genre. Ik ga me concentreren op mijn favoriet van het genre dat ik heb gespeeld, Naar huis gegaan.
Als je het niet hebt gecontroleerd, Naar huis gegaan is het verhaal van een meisje, Kaitlin, dat naar huis terugkeert van een reis naar het buitenland. Bij terugkeer in haar huis op een stormachtige nacht, vindt Kaitlin een briefje van haar zus, Samantha, die zegt dat het haar spijt dat ze er niet is om haar te begroeten en dat Kaitlin niet moet gaan graven naar waar ze is (maar van natuurlijk, je gaat). Vanaf hier kun je het huis verkennen om uit te vinden waar Samantha is geweest.
De game geeft je een beetje informatie door beetje bij beetje het verhaal te vertellen van waar je zus is geweest en het verhaal van wat je familie aan het doen was toen je weg was. Maar ik denk dat waar dit spel het meest uitblinkt wanneer je de omgeving moet doorzoeken om meer aanwijzingen te vinden voor dat verhaal.
Naar huis gegaan is zeker niet de meest visueel verbluffende game noch actie verpakt in de moderne zin, maar de verkenning en de verhalen, zowel visueel als geschreven, zijn dingen waarvan ik denk dat ze zich thuis voelen in VR. Je zou in dit huis rond kunnen lopen en eigenlijk in de kamers kunnen zijn die je zoekt. Je zou ook in staat zijn om de vele objecten die je tegenkomt tijdens het doorspelen van het spel daadwerkelijk op te pikken en te bekijken. Wat nog meer, Gone Home's het geluid is al gemixt in stereo, waardoor je die 360-graden audio-immersie krijgt, en de korte lengte van het spel zou ook zorgen voor een perfecte sessie met VR.
Een ander spel dat volgens mij baat zou hebben bij de VR-behandeling is No Man's Sky. Nu kan ik de spanning in de lucht al voelen terwijl ik dit schrijf, maar hoor me eruit. No Man's Sky is een spel waarbij exploratie centraal staat. Vliegen van planeet naar planeet, aanmeren in verre ruimtestations, landen op en nieuwe planeten verkennen om alle geheimen van de planeet te vinden. Het is verkenningsgenre 101.
Zoals we allemaal weten, No Man's Sky viel plat voor veel mensen (waaronder ikzelf), maar ik heb het gevoel dat als er VR-ondersteuning voor het spel zou zijn geweest, No Man's Sky is mogelijk wat langer geworden.
Het vermogen om daadwerkelijk over de planeet rond te dwalen, zou de tijd doorgebracht in het spel zeker verlengen en mogelijk heeft de hele onderzoeksmonteur zich veel specialer gemaakt dan het feitelijk met traditionele middelen voelde. Niet alleen dat, in plaats van die elementen tegen een bijna oneindige snelheid te stuiten, heeft het vinden van die grote hoeveelheden zeldzame mineralen wellicht veel meer voldoening gevoeld.
Omdat VR de mogelijkheid heeft om op kamerniveau te volgen, wordt de speler gedwongen zijn bewegingen te vertragen en er zelfs omheen te kijken. Dit zorgt voor een langzamer tempo waarin het spel beweegt. Als het tempo van het spel wordt vertraagd, worden die momenten van het vinden van middelen die nodig zijn verder uit elkaar gespreid en wordt er meer tijd besteed aan het daadwerkelijk verkennen van een planeet - een beetje zoals momenten van verveling hebben tussen opwinding. Lost dit de problemen op met het spel, nee, maar het zorgt wel voor een heroriëntatie van hoe het spel wordt gespeeld en hoe de kernmechanica werkt.
Terwijl VR games kan helpen die al op de markt zijn, hoe zit het met games die nog steeds aan de horizon staan? Wat kan VR doen om het genre vooruit te helpen? Een paar bedrijven denken dat ze dat antwoord misschien wel hebben. Axon VR en Tesla Studios ontwikkelen haptische pakken zodat je verschillende dingen in games echt kunt voelen.
Laten we beginnen met wat Tesla Studios aanbiedt. Tesla ontwikkelt pakken die in staat zullen zijn om verbinding te maken met een reeks apparaten van VR-headsets tot spelconsoles en zelfs telefoons. In de pakken zelf bevinden zich een aantal feedbackpunten die lage voltagezaps bieden die in kracht variëren om verschillende gevoelens te simuleren die je tegen kunt komen in verschillende virtuele situaties. Situaties zoals neergeschoten worden in een spel of elementaire interacties met verschillende dingen die je zou vinden in een spelwereld. Vanuit mijn kennis van hun aanbod kunnen ze ook feedback geven die wordt gesynchroniseerd met verschillende telefonische meldingen.
Laten we vervolgens eens kijken naar wat Axon VR aanbiedt. Axon biedt niet alleen een pak dat in staat is om verschillende virtuele gevoelens te simuleren, ze ontwikkelen ook technologie die je kan vertellen hoe iets echt voelt in een spelwereld. Dingen zoals hoe ruw een object is of de temperatuur van het object. Hun reeks maakt het ook mogelijk om de daadwerkelijke bewegingen van een speler in kaart te brengen die kunnen worden overgedragen naar een in-game karakter. Dit zorgt voor het diepste niveau van onderdompeling dat ik denk dat we konden zien in games. Het vermogen om echt te voelen hoe iets echt zou aanvoelen, is een opwindend vooruitzicht voor mij.
Wat betekent dit aanbod voor het verkenningsgenre? Verkenning gaat over het vinden van nieuwe ervaringen. Met deze technologieën kunnen we ons dieper in de wereld van een game verdiepen door letterlijk die wereld te kunnen voelen. Stel je voor dat je in de cockpit van een ruimteschip zit en de sprong naar lichtsnelheid maakt en je voelt dat je in de stoel van je kapitein zakt. Ik heb gedroomd van dat gevoel sinds ik het zag Star Wars film. Dat is gewoon het oppervlak aan het schrapen. Deze technologieën openen een hele nieuwe wereld van kansen voor verkenning.
De virtuele realiteit staat nog in de kinderschoenen en heeft die titel nog steeds gevonden die het tot het eigenlijke item in het huis van elke gamer heeft gemaakt, maar ik heb echt het gevoel dat we die titel in het verkenningsgenre kunnen zien. De focus op het verkennen van nieuwe werelden en de interactie met hen is iets dat VR een unieke kans heeft om het ons te laten zien. Met dat in gedachten kijk ik ernaar uit om de nieuwe werelden te zien die VR ons de komende jaren zal brengen.
Wat denk je? Welke games denk je dat zou worden geholpen met VR-ondersteuning? Laat het me weten in de reacties!