Crashlands is een top-down, 2D open wereld survivalgame, verwant aan Niet verhongeren, beschikbaar op pc en mobiele apparaten. In de afgelopen paar dagen heb ik er meer dan 20 uur aan besteed op pc en al die dingen hebben me superleuk en lonend gevoeld. Ik pakte het op tijdens de portemonnee-vernietigende Steam vakantie verkoop en het was het zeker waard. In feite zou ik de volledige prijs voor dit leuke juweeltje hebben betaald.
Elk deel van het spel voelt erg gepolijst aan. Het verhaal is, goed, aanwezig. Het is grappig en geeft je spelerskarakter eigenlijk een niveau van diepte, wat meer is dan veel spellen zoals deze kunnen zeggen. Flux en hun robotgenoot JuiceBox beginnen aan een niet zo heldhaftig avontuur om de lading van hun bedrijf af te leveren, wanneer de alien Hewgodooko hen aanvalt om de batterij van hun schepen te stelen. Ze moeten dan vechten en hun weg banen door een fantastische buitenaardse wereld met veel unieke bewoners en biomen. Variërend van kikkers die vuur spuwen dat samenkomt rond teerputten, tot nachtelijke vliegende kwallen die graag in de buurt zijn van planten die elektriciteit afvoeren. De creativiteit in combinatie met geloofwaardig maken de flora en fauna mooi.
Over inwoners gesproken, ze hebben net zoveel persoonlijkheid als je hoofdrolspeler. Elke uitheemse soort heeft verschillende overtuigingen, acties en doelen. Terwijl een soort vredig is en afgestemd op de planeet, en erg wraakzuchtig. De volgende is ondeugend en probeert altijd hun eigen doelen te bereiken. Dit maakt elke quest die je krijgt terwijl je verder komt, uniek en plezierig aanvoelend.
Het knutselen is gemakkelijk en intuïtief, maar vereist soms een beetje slijpen. De RPG-elementen voegen een leuk stukje toe Diablo-zachte strategie. Wil je extra stevigheid hebben en schade reflecteren, of een kans hebben om bliksemschichten en vuur op te roepen om je vijanden te decimeren? Beide zijn mogelijk - met een beetje geluk - tijdens het maken van willekeurige, statistisch geproduceerde wapens en wapens. Er is echter veel wat de speler betreft, ongeacht de speelstijl. Elke vijand heeft verschillende aanvalspatronen die ze volgen met felrode visuele indicatoren. Deze laten zien waar de aanvallen zullen zijn of welk traject een projectiel zal volgen. De rest staat op de speler om ze te kunnen onthouden en ontwijken, terwijl ze ervoor moeten zorgen dat ze aanvalsitems of uitgeruste melee-wapens gebruiken om te counteren.
Mijn enige grote klachten over het spel zijn hoe uitgebreid het is in relatie tot hoe langzaam je personage kan zijn en het gebrek aan multiplayer. De eerste wordt enigszins verlicht door de ruime hoeveelheid teleportatiepads die zich rond verspreiden. Teleportation-pads worden echter pas geactiveerd nadat ze zijn gevonden. Dus het merendeel van de tijd om naar een speurtocht te streven, wordt te voet doorgebracht. Dit kan een beetje vervelend zijn vanwege de snelheid van je personages en hoe bijna elke kaart ongelooflijk belachelijk zwaar is. Helaas is dit laatste op dit moment gewoon geen kenmerk van het spel.
De pro's wegen echter zwaarder dan de tegens van deze game. Ik zou dit spel ten zeerste aanbevelen aan iedereen die fan is van actie-RPG of overlevingsspellen.
De perfecte aanvoer
- Verslavende gameplay
- Unieke locale voor het survival-genre
- Leuke humor
The Stumbles
- Kan zich soms een beetje traag voelen
- Gebrek aan multiplayer