Inhoud
- Een meeslepende coöperatieve ervaring
- Minder indrukwekkend multiplayer
- Klacht 1 van 3: Slecht evenwicht
- Klacht Nummer 2 van 3: Sub-par Pacing
- Eindklacht: beperkte kaarten
- Een paar verschillende problemen
- Vonnis
Als een fan van New World Interactive's Opstand en een fan van eerdere schrijvers uit de Tweede Wereldoorlog, ik was best opgewonden om te zien hoe deze ontwikkelaar het genre meeneemt Dag van schande, een tactische FPS voor meerdere spelers. Maar een eerste release en twee belangrijke patches later, heb ik nog steeds het gevoel alsof Dag van schande vroege toegang tot snel verlaten.
New World Interactive begon met de ontwikkeling van Dag van schande als een gratis modificatie voor Opstand begin juli 2016. Halverwege juli hadden ze een gesloten alfa vrijgegeven - gevolgd door goedkeuring voor Early Access op 28 juli. Het trof Steam's service kort voor Kerstmis, de game werd als voltooid beschouwd en pas een paar maanden later, maart 2017, volledig uitgebracht.
Veel van de gameplay in Dag van schande wordt rechtstreeks getekend Opstand, en beschikt over twee primaire modi: standaard multiplayer die spelers tegen elkaar plaatst, en een coöperatieve modus tegen AI. Het Amerikaanse leger, het Gemenebest (inclusief Schotse, Australische, Canadese, Britse en Indiase troepen) en de Duitse Wehrmacht zijn allemaal speelbare facties. Elke factie heeft ontgrendelbare eenheden die daadwerkelijk gevechten in WO II zagen, zoals de Amerikaanse 101st Airborne, de Seaforth Highlanders of Canada, of de 1e Fallschirmjäger. Eenmaal ontgrendeld zijn deze units puur cosmetisch - maar ze helpen zeker om dingen interessant te houden voor een klein beetje, vooral als je de geschiedenis van je WW2 kent.
Met negen speelbare klassen, variërend van officier of radioman tot machineschutter, Dag van schande bevat een behoorlijke hoeveelheid unieke apparatuur om uit te kiezen.
Een meeslepende coöperatieve ervaring
We beginnen eenvoudig met de coöperatieve modus. New World Interactive heeft enkele verbeteringen aan de systemen in dit spel aangebracht ten opzichte van de vorige titel, waaronder betere AI, verschillende doelen en meerdere spelmodi. In deze vernieuwde coöperatieve modus spelen maximaal acht spelers tegen hordes AI met selecteerbare moeilijkheidsgraden, in gamemodi zoals Entrenchment-verdedigingskaarten, Stronghold-aanvallen of snelle Raids.
Deze coöperatieve modi kunnen net zo uitdagend zijn als het gaan tegen andere spelers in veel situaties. En naar mijn mening is dit het punt waarop het spel het helderst schijnt. Het is ontzettend leuk om met vrienden te beleven, het is meeslepend als je het laat zijn, en heeft geen last van de meer schadelijke effecten die PvP multiplayer teisteren.
En als ik zeg dat deze modi meeslepend zijn, meen ik het. Het is heel gruwelijk om je team op een rij te hebben staan en klaar om een gebouw binnen te gaan, wanneer plotseling een vlammenwerper de hete dood over iedereen verspreidt. In sommige co-op wedstrijden heb ik hardop geschreeuwd voordat ik wanhopig probeerde te duelleren met bajonetten, omdat kogels om me heen vlogen en naar mijn vrienden.
Mijn grootste klacht met coöperatieve modus is echter dat niet elke kaart in de game alle drie de modi beschikbaar heeft. Je kunt bijvoorbeeld Saint Lo aanvallen als de Bondgenoten in Stronghold-modus, maar er is geen equivalent van de entrenchment-modus om dezelfde kaart te verdedigen.
Op een laterale noot zijn de beschikbare kaarten vastgesteld voor bepaalde aanvallers en verdedigers. Het Wehrmact zal Kreta altijd aanvallen, terwijl de VS / Commonwealth altijd zullen verdedigen. Er is geen manier om van rol te wisselen voor meer entertainment, hoewel ik me niet kan voorstellen dat dit een harde functie voor de ontwikkelaar zou zijn geweest om te implementeren. Dit probleem is een overblijfsel uit de coöperatieve modi van New World in eerdere games. Het is een schande omdat het een gemiste kans is. Wie zou D-Day niet opnieuw willen acteren met het Wehrmact bestormende hondenrood en het Amerikaanse leger dat verdedigt tegen de bunkers?
Minder indrukwekkend multiplayer
De standaard multiplayer in Dag van schande is waar mijn plezier in het spel om verschillende redenen afneemt. Er zijn zeven spelmodi in de standaard multiplayer - aanstootgevend, frontlinie, bevrijding, invasie, brandweer, sabotage en Intel. De eerste vier modi worden weergegeven in een standaard "gevechten" -lijst, terwijl de laatste drie worden weergegeven als "speciale toewijzingen".
Helaas lijkt het in mijn ervaring bijna onmogelijk om een volledige game te vinden voor speciale opdrachten met de uren die ik bewaar. Zo kreeg ik slechts een beetje ervaring met de "echte" multiplayer, omdat het erg moeilijk was om een spel te vinden met mensen erin in een van deze speciale modi. De huidige populatie van het spel is gemiddeld rond de 600-700. Dit is natuurlijk vrij laag en het veroorzaakt problemen wanneer je spellen wilt vinden, vooral als je in regio's als Australië bent.
Maar het is niet alleen de moeilijkheid om een goede multiplayer-match te vinden die deze multiplayer-ervaring tot een teleurstelling maakte. Toen ik er toch in slaagde om een spel te spelen, kwamen er andere dingen naar voren.
Klacht 1 van 3: Slecht evenwicht
Sommige wapens zijn volkomen nutteloos tegenover een speler met een standaardreactietijd. Bepaalde wapens lijken zo langzaam dat je niet hoeft te strijden tegen revolverheld Doc Holiday om te sterven - Eeyore uit Winnie de Poeh zou genoeg zijn om je te beëindigen. Dit probleem bestaat niet echt in coöperatie, waar de meeste wapens tegen de AI goed genoeg kunnen worden gebruikt (hoewel niet perfect).
Klacht Nummer 2 van 3: Sub-par Pacing
De actie in Dag van schande lijkt veel minder snel dan anders Opstand. Zelfs bij een aanvallend team lijkt het helaas alsof het ontwerp op veel kaarten spelers dwingt herhaaldelijk dezelfde posities in te nemen - waardoor veel wedstrijden aanzienlijk langzamer worden.
Dit is begrijpelijk in een tijdperk met schietgeweren en geplaatste machinegeweren, maar knelpunten op bepaalde kaarten vereisen absolute teameenheid en moeite om voorbij te komen voordat je tijd om is. Vaker wel dan niet echter, deze eenheid is er gewoon niet - zelfs als je probeert om het team als de officier te organiseren.
Eindklacht: beperkte kaarten
Er zijn slechts 13 kaarten - ja slechts 13 kaarten - om uit te kiezen, waarvan er twee slechts een paar weken van tevoren werden toegevoegd. Hoewel deze klacht niet universeel is voor de standaard multiplayer, wordt deze meestal verergerd door dezelfde kaarten waarop herhaaldelijk wordt gestemd, waardoor veel lobby's erg muf worden. Sommige kaarten, zoals Duinkerke en Breville, zijn zo klein dat ze over het algemeen toch niet lang duren. En op andere kaarten, zoals Ortona, wordt zelden gestemd.
Dit is echter geen verrassing, wanneer de ongelijkheid in kaartkwaliteit zo duidelijk is. Veel van de kaarten zijn goed geconstrueerd, inclusief Kreta en Dog Red. Maar anderen zijn slecht doorgelicht - zoals Rhineland en Comacchio, die problemen lijken te hebben met onzichtbare muren en vreemde clipping op lichaamsmodellen.
Een paar verschillende problemen
Dag van schande doet veel dingen goed. Veel wapens voelen en klinken erg krachtig - en de geluidsrichting in het algemeen is buitengewoon goed gedaan. Het is vreemd hoe slecht andere wapens tegenover elkaar staan als de meerderheid van hen zo bevredigend is in het gebruik. De BAR en het Lewis-pistool voelen zich bijvoorbeeld vreemd om te bewegen en te vuren. Maar de Thompson 45 en Ithaca shotgun voelen fantastisch aan.
Een ander technisch probleem dat ikzelf en vele anderen hebben opgemerkt, is dat prestaties zelden lijken te worden ontgrendeld of zelfs niet goed worden verbeterd. Toen ik zelf hierdoor beïnvloed was, slaagde ik er op de een of andere manier in om een prestatie te ontgrendelen voor het krijgen van 50 head shots op hetzelfde moment dat ik er een kreeg voor het krijgen van 10 head shots.
Dit verpest niets op enige manier, maar het probleem van afgeluisterde prestaties plaagt nog steeds het spel en is nog niet eerder erkend.
Vonnis
Over het geheel genomen Dag van schande is een solide shooter die het best wordt genoten met vrienden tegen de zeer ontwikkelde AI. De multiplayer-modus is veel minder boeiend, vooral gezien het feit dat de lagere spelerspopulatie ook het spelersvermogen schaadt om een spel te vinden, tenzij ze in de Verenigde Staten of Europa wonen.
De inconsistentie van de inhoud van deze game doet me geloven dat de ontwikkeling in Early Access minimaal twee maanden had kunnen duren voordat een volledige release kon worden gemaakt. Het heeft me een beetje teleurgesteld achtergelaten, en ik heb het gevoel dat New World Interactive meer had geleerd van zijn vorige onderneming om een betere WW2-ervaring te creëren in deze titel.
Onze beoordeling 7 Day of Infamy is een goede terugkeer naar WW2-fotografen, met enkele ongelukkige problemen, geweldige geluidsrichtingen en vlammenwerpers. Beoordeeld op: PC What Our Ratings Mean