Inhoud
- Return to To Consumer Hell
- I'm Dreaming Of A Blood Stained Christmas
- Veranderingen in de serie
- Het komt neer op
Dead Rising was eigenlijk de eerste game die ik persoonlijk kocht voor de 360-weg terug, en tegelijkertijd Oorlogswapens, is een serie die persoonlijk een voorbeeld is van de Xbox-ervaring voor mij.
Regelmatige lezers hebben dit waarschijnlijk opgemerkt Dead Rising 4 werd niet genoemd in onze blik op de staat van horror in 2016 - en dat was niet alleen omdat het nog niet was uitgekomen. Voor al het bloed, lef en ondode chaos, Dead Rising is nooit een horror-serie geweest, maar eerder een komische ... misschien tot nu toe.
Return to To Consumer Hell
Terwijl Frank West terugkeert naar zijn oude waanzin Willamette in deze inzending, zijn er nogal wat veranderingen aan de formule, inclusief een donkerder gevoel aan het verhaal en een aantal van de locaties (zoals een verbrandingskamer, een aantal psychopatische opstelling voor zombietoetspersonen) ,
Het verhaal deed er eigenlijk nooit toe, maar deze keer is het meer in de eerste plaats, te beginnen met een nachtmerrie als Frank zich bezighoudt met een gebrek aan roem na het kraken van de zaak in de eerste game.
Deze keer brengt hij ook een collega-journalist mee die optreedt als zijn morele kompas, klagen over immoraliteit en gruweldaden gepleegd door je vijanden, terwijl Frank de verkeerde kant op knalt en onnoemelijke hordes zombies doodt.
Waarom zou Frank in vredesnaam teruggaan naar Willamette, vraag je dat? Wel, hij zou niet, en wordt daar tegen zijn wil gelokt, zijn metgezel waarschuwend dat dingen vreselijk mis zullen gaan. Die verschrikkelijke voorspellingen worden natuurlijk genegeerd, en dan breekt de hel los net zoals Frank arriveert. Al die blunder is alleen maar voor de show ... Frank houdt net zoveel van dit spul als de speler.
Het is duidelijk dat in Willamette iets duister is en alleen Frank kan achter de waarheid komen, terwijl je onderweg een paar honderdduizend zombies neermaait.
I'm Dreaming Of A Blood Stained Christmas
Frank zit in het begin boven zijn hoofd en begint een vuistgevecht met een zombie zonder wapen bij de hand, maar binnen enkele minuten zul je absoluut doortrokken zijn van de dorst als de dodenteller toeneemt (met een aantal indrukwekkende bloedeffecten op de kleding).
Je zult snel nieuwe manieren vinden om belachelijke combo-wapens samen te klonteren om efficiënter een tweede dood aan de ondode massa's te geven, en ja, de absurde worstelingcombo-bewegingen maken hun triomferende, door bloed geploeterde terugkeer.
Terwijl de tweede game een casino-focus had en de derde ging over het verplaatsen van winkelcentra naar een stad, Dead Rising 4 heeft een sterke kerst / vakantie consumentisme inslag. Een vertolking van "O Christmas Tree" tijdens een geanimeerde scène die de ondergang van de stad laat zien terwijl de infectieversnellingen in het bijzonder het thema naar huis sturen.
Veranderingen in de serie
Zodra je eindelijk in de open wereld bent losgelaten om chaos te veroorzaken zoals je wilt, zullen fans van lange tijd behoorlijk grote veranderingen merken. Van bijzonder belang zijn dat escortmissies en timers zijn verdwenen, wat een welkome verandering is ten opzichte van vroeger.
Mensen hebben geklaagd dat die elementen gemaakt Dead Rising wat het is, maar ze maakten de serie echt gedenkwaardig op een zeer slechte manier. Wat mij betreft, het verwijderen van de meest irritante en frustrerende delen van een gameserie is een goede zaak.
De camerafoto's van de eerste game zijn opnieuw tot leven gewekt, maar deze keer met meer een verhaalcomponent terwijl je naar aanwijzingen zoekt om de echte primeur te krijgen over wat er gaande is.
Zoals gebruikelijk zijn er gekke krachtige wapens om te bouwen, maar er zijn deze keer zelfs meer combo's, waaronder veel voertuigachtige wapens die je over of via zombies rijdt.
Belangrijker nog, Frank kan bouw combo's on the fly absoluut overal uit een radiaal menu in plaats van een werkbank. Zolang hij de onderdelen heeft, kan de combo worden gebouwd.
Hoewel het verhaal deze keer wat minder belachelijk en serieuzer is, is het spel dat zeker niet.
Zoals gewoonlijk, de optie is er om Frank te kleden in de meest absurde, belachelijke outfits ooit, en ze zijn zelfs nog meer cringe-inducerend dan veel van de vreemde items van de eerdere games.
Je kunt zeker wat lichtzinnigheid toevoegen aan de scènes met een verhaal, terwijl Frank zich verkleed als Morrigan van Darkstalkers, of in een hilarisch haaienpak dat absoluut in emmers bloed zit.
Het komt neer op
Dead Rising 4 is de makkelijkste van het stel, omdat het moeilijk een beetje is verlaagd ten opzichte van eerdere spellen. Sommige gameplay-problemen worden echter weer frustrerend, zoals onbevredigend gebruik van wapens (letterlijk is al het andere een beter wapen) en soms moeite om rommel op te pikken en snel tussen ze te schakelen.
Dat zijn slechts valstrikken waar je mee te maken hebt voor de ongelofelijk leuke ervaring van hardlopen over / doorsnijden / opblazen / beukende beetjes / elektriserende zoveel mogelijk zombies als je maar kunt.
De humor is er nog steeds, want Frank gooit de snelle en woedende fratsen eruit en het is ronduit indrukwekkend hoeveel zombies ze tegelijk op het scherm kunnen krijgen.
Hoewel enkele van de kernelementen zijn veranderd, zijn ze echt ten goede veranderd, en in termen van pure gameplay, Dead Rising 4 is een van de beste die de serie ooit heeft gezien.
Onze beoordeling 8 Fotograaf / zombie-genocider Frank West is terug voor meer absoluut absurde en hilarische ondode moordpartijen in een gigantische gamewereld. Beoordeeld op: Xbox One Wat onze waardering betekent