Inhoud
Een van de lessen die videogames (en de Scary Movie-franchise) te laat krijgen, is dat het niet voldoende is om alleen naar iets te verwijzen; referentie is geen parodie, en op zichzelf is het niet leuk. Het is ook niet genoeg om de miezerige cliches van andere spellen te wijzen terwijl ze zelf worden herhaald: dit maakt ze niet leuker om te spelen of acceptabel. Deadpool illustreert deze lessen keer op keer op de meest cringe-worthy manieren, en vervolgens onderbreekt ze met saaie, repetitieve gameplay.
Dat wil niet zeggen dat er geen enkele grappen zijn die landen. Gemiddeld ongeveer een kwart van de schriftelijke dialoog en scenario's in Deadpool zijn echt grappig of interessant. Helaas is het merendeel van de rest moe, kreupel of voelt het als weggegooid en zinloos. We bleven verbijsterd over waarom het überhaupt was opgenomen. Misschien is er in een donkere, grungy zak van de aarde een publiek dat nog steeds giechelt telkens als het woord 'kruis' wordt uitgesproken, maar we zijn het niet.
"Verveling: het verlangen naar verlangens"
Dat gezegd hebbende, als de actie helder, onderhoudend of op een andere manier uniek was, kon veel van de sub-paragedialoog en het flauwe verhaal worden vergeven (een verhaal dat trouw is aan Deadpool's beruchte vierde muurverscheurende shenanigans, houdt in dat de vermeerderde huurling High Moon Studios overvallen om hen te dwingen een spel over hem te maken). In plaats daarvan is de actie saaie en levenloze third-person combat die we in veel andere games veel beter hebben gedaan.
Vastgebonden aan het hele vanille-gevecht is een upgradesysteem waarmee Deadpool zijn wapens kan verbeteren, of nieuwe kan kopen. Het grootste probleem met het upgradesysteem is dat, bijna universeel, het beste deel van een nieuw wapen is hoe het eruit ziet op het pictogram in de upgrade-structuur. Het feit dat de nieuwe wapens worden gebruikt, zoals een jachtgeweer of dubbele hamers, voelt bijna identiek aan het gebruik van de standaardwapens, of in sommige gevallen zelfs minder bevredigend.
Zoveel minder plezier dan het lijkt
De levels zijn plat en saai, en de vijanden waar je je een weg doorheen vecht, zijn bijna allemaal niet van elkaar te onderscheiden. De game beschikt ook over een lock-on-richtsysteem voor de opnames, met als tweeledig effect dat het fotograferen erg gemakkelijk en erg saai is, omdat het geen enkele vaardigheid vereist of je op welk niveau dan ook uitdaagt.
Als een van de uiteinden van het pakket uitzonderlijk was geweest, als het schrijven consequent slim en grappig was geweest, of als de gameplay altijd leuk was geweest, had het geheel kunnen worden hersteld. Jammer genoeg komen beide uiteindelijk ver achter bij het vereiste kwaliteitsniveau, en het eindproduct is buitengewoon vervelend en raspt zowel op zenuwen als op geduld.
Onze beoordeling 4 Waarin het geheel kleiner is dan de som van zijn delen, en de delen zijn niet zo goed om mee te beginnen.