Inhoud
- The Chaos of Combat
- Final Fantasy Geschiedenis tot leven gebracht
- De niet-betalende paywall
- Het komt neer op
Lang geleden in de dagen van de SNES wanneer Final Fantasy VI was dominant (toen III genoemd voor de Noord-Amerikaanse menigte), niemand had ooit kunnen voorzien hoe breed deze serie zou worden.
Van het onverwachte Chocobo Racing naar de turn-based combat van Final Fantasy tactiek naar de stijl van de open wereld FF XV en verder naar de crossover brawler mechanica van Dissidia, dit is een franchise die gewoon niet kan stoppen met morphing in nieuwe vormen.
PS4-spelers die ooit Golbez wilden zien verslaan het snot uit Cloud Strife of kijken naar Terra FF6 ga naar de stad op Ultimecia (op een niet-Hentai manier) krijgen nu hun wens Dissidia Final Fantasy NT.
De waanzinnige aard van een arcadespel past bij teamgebaseerde, 3v3 vechttechnieken in deze kruising die tientallen Final Fantasy personages die het uitschreeuwen voor de suprematie van gevechten.
The Chaos of Combat
Er zijn enkele wijzigingen ten opzichte van eerdere items in de Dissidia series, hoewel de basics hetzelfde blijven. Als je er gewoon in springt, geven de lange tutorials het gevoel dat er hier een ongelooflijk complex systeem aan de gang is, maar in de praktijk alles gaat redelijk goed over in chaos als het echt in het spel is.
Er waren tijden in online multiplayer-wedstrijden of offline AI-gevechten waarbij ik eerlijk gezegd geen idee had wie ik targette of die me had getarget. Al het ontwijken, guard raising, combo chaining en combo-stopping om je evenwichtsaanvallen uit te schakelen, stort je ineen als echte mensen knoppen aan het stampen zijn.
Met zes vechtende en andere potentiële objecten op het scherm om te targeten, is er niet veel gebruik in het proberen om zich te concentreren op een coherente strategie meestal. Meer dan alleen een op de grond gericht gevecht, gevechten zijn ook vaak acrobatisch en op lucht gebaseerd naar een Crouching Tiger, Hidden Dragon niveau.
Dat gezegd hebbende, is er absoluut ruimte voor ervaren spelers om te profiteren van de spelmechanica en boven de chaos uit te stijgen, maar over het algemeen is elke gegeven strijd een gigantische puinhoop aan scherm opruimende zwaardaanvallen, energiestoten die over de arena lanceren. en dagvaardingen die de hele wedstrijd inhalen.
Er zijn twee verschillende modi beschikbaar, een waar uw groep van drie de klap neerlegt op de andere groep van drie totdat een team dood is, en een andere waar u uw kern moet verdedigen of de kern van het andere team moet uitschakelen.
Vechten is in wezen dezelfde ervaring in beide modi, omdat spelers elkaars moed proberen uit te schakelen en vervolgens een HP-aanvalsdoden in gaan. Je kunt jezelf kwetsbaar maken om een oproep te lanceren waarmee je je feestje kunt helpen de gebruikelijke verdachten zoals Odin en Leviathan op de tap.
Ex-vaardigheden zijn in essentie de spreuken van de serie, zoals Poisonaga die groene, beschadigende bollen stuurt of Regen iedereen een HP- of moedboostboost geeft. Ex Bursts zijn genuanceerd omdat ze de stroom van 3v3-gevechten zo vaak onderbreken, maar de dagvaarding geeft je nog steeds een mini cut-scène om doorheen te zitten.
Final Fantasy Geschiedenis tot leven gebracht
Het hele punt van Dissidia is de line-up, en er is een indrukwekkend personage-lijst hier met 28 Final Fantasy helden en schurken vanaf het allereerste NES-spel tot en met Final Fantasy XV'emo boy band frontman.
Ik ben niet persoonlijk een fan van deze 3D-interpretatie van Kefka, maar verder biedt het brede scala aan personagetypes zowat alles FF fan zou willen, van Cecil tot Zidane tot Cloud of Darkness.
De personage-opstelling wordt opgesplitst Vanguard, Marksman, Specialist en Assassin-typen, die elk uitblinken in verschillende vaardigheden en verschillende snelheden bieden en de prioriteit van de aanvalsorde hebben.
Er is ook veel aanpassingsmogelijkheden mogelijk in de speelstijl, omdat je verschillende ex-vaardigheden en dagvaardingen kunt kiezen tussen wedstrijden, en elk personage een verscheidenheid aan basale moedige aanvallen heeft om op te roepen.
De niet-betalende paywall
Er is één potentiële grote valkuil om te overwegen voor diegenen die het verhaal van vechtspellen voor één speler willen spelen.
Om het te ervaren Dissidia Final Fantasy NT verhaal, je moet punten uitgeven die Memoria worden genoemd (in feite ontgrendelen herinneringen), maar je begint met slechts één Memoria voor het ontsluiten van de openingsscène.
Een heel stel knooppunten vindt u langs het pad van de verhaalmodus, waarvan sommige cut-scenes zijn en waarvan sommige echte gevechten zijn. Het ontgrendelen van verdere knooppunten betekent meer Memoria verdienen, wat alleen gebeurt als je een niveau hoger komt - en dat gebeurt alleen door online wedstrijden te spelen of door langdurige offline AI-gevechtsreeksen te gaan.
Het is niet bepaald een betaalmuur, maar tegelijkertijd is het raar dat verhaalsegmenten voor één speler worden vergrendeld totdat je door online overeenkomsten heen maalt. Aan de ene kant zorgt dit ervoor dat spelers hun vaardigheden verbeteren, maar aan de andere kant is het niet logisch om iemand te dwingen online te spelen voordat ze door de gebieden voor één speler kunnen gaan.
Op dat front, Dissidia NTHet basisverhalenraamwerk is iets interessants om te overwegen - dat al deze iconische personages door de geschiedenis van de franchise letterlijk geen doel hebben in een vreedzame wereld zonder strijd - maar de algehele uitvoering gaat over wat je zou verwachten van een vechtspel.
Het komt neer op
Ik kan zien hoe Dissidia Final Fantasy NT zou geweldig zijn op een vrijdagavond in de arcade met je vijf vrienden die allemaal op Rockstar zijn uitgekomen, maar voor zover ze thuis voor langere tijd spelen, er is een beperkte funfactor hier.
Hoewel het de iconische muziek, klassieke locaties en interessante karaktermashups heeft die aantrekkelijk zullen zijn Final Fantasy fans, zonder het doorlopende verhaal van een traditionele RPG of het meer gestructureerde formaat van een typisch vechtspel, er is gewoon niet veel reden om terug te blijven komen Dissidia Final Fantasy NT.
3v3 brawler fans kunnen er misschien wat gebruik van maken, en natuurlijk zullen seriefanaten het willen proberen, maar verder is dit een "huur voordat je koopt" -scenario.
Onze beoordeling 6 De klassieke muziek en personages zullen een beroep doen op franchisefans, maar de waanzinnige, rommelige gevechten worden behoorlijk snel oud. Lees verder voor onze volledige Dissidia NT-beoordeling. Beoordeeld op: Playstation 4 What Our Ratings Mean