Inhoud
Elke vrijdag ter ere van #flashbackFriday (ja, ik ging daarheen) ben ik van plan terug te kijken naar een klassiek spel dat een diepgaande invloed heeft gehad op mijn spelcarrière of op een of andere manier de sector heeft beïnvloed. Laten we duidelijk zijn, ik beoordeel NIET deze spellen, maar eerder uit te drukken hoe ik ze onthoud in vergelijking met hoe ik me nu voel nadat ik ze opnieuw heb gespeeld.
Laat me dit artikel voorlezen door te zeggen dat ik meestal meer van Pokemon-games houd dan van Digimon-games, maar Digimon's televisieprogramma toont meer dan de Pokemon-serie. Met dat gezegd zijnde Digimon World want de PS1 is een uitstekende game die recht opstaat tegen het beste Pokemon-spel.
Ik kan de Pokemon-fanatici al horen huilen en "godslastering" schreeuwen, maar hoor me.
Het is 1999 en zowel Digimon als Pokemon zijn op het hoogtepunt van hun populariteit. Ik kon voor één niet genoeg monsters krijgen, of het nu in digitale of in pocketvorm was (voor degenen onder u die het niet weten, Pokemon staat voor pocket monster terwijl Digimon staat voor digitaal monster). Ik was eigenlijk een dwaze kloon uit de aflevering "Chinpoko Mon" van South Park, en daar ben ik ok mee.
Ik versleet in feite mijn Pokemon Rode en Gele cartridges, ik had alle kaarten en zelfs enkele VHS-banden van de show. Proberen om alles te leren en alle 150 monsters te vangen was ongelooflijk verslavend.
Aan de andere kant heeft Digimon mijn aandacht getrokken om een heel andere reeks redenen. Het was alles wat Pokemon niet was. Het vereist dat je voor je digitale metgezel zorgt en zo vervelend als het soms was geweest, waardoor ik meer gehecht was aan mijn Digimon. De show was iets meer herkenbaar en scheidde de digitale wereld van de echte wereld.
Ik was stervende voor een 3D Pokemon of Digimon-spel. Pokemon Stadium kwam eruit en zo veel als ik ervan genoot, het was niets meer dan een verheerlijkte Pokemon die vecht met een aantal leuke minigames. Digimon World kwam rond en het was alles waar ik op hoopte en dat tot op de dag van vandaag nog steeds is.
gameplay
Je begint met het benoemen van je held, Digimon-partner en het beantwoorden van een paar vragen. Dit alles is bepalend voor welke Digimon je begint (Agumon of Gobumon). Vanaf daar gaan jij en je Digimon-partner op avontuur. Beweging is tamelijk basaal (hoewel soms enigszins hinderlijk vanwege de camerahoeken) en je vecht alleen met Digimon als je ertegen botst, wat je de kracht geeft om veel veldslagen te vermijden als je goed genoeg rond inkomende vijanden kunt manoeuvreren. Dit is een welkome verandering ten opzichte van de willekeurige ontmoetingen in de Pokemon-serie.
Wanneer je echt vecht, loopt je held opzij om bevelen te schreeuwen terwijl je Digimon de vijanden inschakelt. Het vechtsysteem is drastisch anders dan Pokemon. Je kunt specifieke aanvallen voor je Digimon niet gebruiken (in het begin) en totdat je Digimon slimmer hebt gemaakt, is het enige dat je erover kunt doen "Your Call" dat
In tegenstelling tot Pokemon waar je eenvoudig naar een Pokemon Center voor gratis gezondheidszorg gaat, heb je in Digimon 1 van de 3 opties. Je kunt healing-items gebruiken (die in het begin van het spel uiterst waardevol zijn), ga gratis naar de thuisbasis en hoop dat je Digimon moe wordt en wil slapen. De vangst met de laatste 2 opties is echter dat het de tijd veel sneller laat gaan en de tijd een heel grote factor is in dit spel.
Die klok in de linkerbovenhoek met die kleine jongen er bovenop (ik heb nog steeds geen idee wat het zou moeten zijn) zal je beste vriend worden in dit spel.Niet alleen doen bepaalde gebeurtenissen zich op bepaalde momenten van de dag voor, maar in tegenstelling tot u zijn uw Digimon niet immuun voor het verstrijken van de tijd. Dat klopt, na zoveel dagen, afhankelijk van het evolutie-niveau van je digimon, zal het overlijden als gevolg van ouderdom en zul je getrakteerd worden op een hartverscheurende video waarin het zijn dodelijke kreet schreeuwt. Waar leven is, is de dood. Nadat een Digimon zijn leven heeft verloren of is overleden, worden spelers gevraagd om een andere DigiEgg te kiezen en vanaf het begin hun Digimon-training helemaal opnieuw te beginnen.
Geluid ongelooflijk vervelend? Dat is het, maar op de best mogelijke manier. Dit geeft spelers de kans om nieuwe Digimon te krijgen, en het krijgen van nieuwere en sterkere Digimon is de helft van het plezier van het spel.
Bovendien moet je je zorgen maken over het gewicht, geluk en verdriet van je Digimon, de poepmeter, discipline en vermoeidheid. De game legt dit niet aan u uit dus er is VEEL van vallen en opstaan.
Postscriptum Je Digimon trainen op de sportschool is gewoon verschrikkelijk.
Presentatie
De graphics van deze game zijn niets bijzonders. Zoals je kunt zien op de bovenstaande afbeeldingen, zijn de personagemodellen erg pixelachtig, maar ze zijn gemakkelijk genoeg om van elkaar te onderscheiden wat handig is wanneer er 5 of 6 Digimon in één gevecht samen zijn. Elke Digimon heeft unieke animaties die erg op prijs worden gesteld en ervoor zorgen dat je partner dat veel meer uniek en speciaal voelt.
De handgetekende achtergronden zijn uitzonderlijk voor dit spel en overtreffen zeker alle personages. Instellingen variëren van mijnen tot canyons, ijzelbergen en hooibossen, maar ze stromen allemaal naadloos in elkaar over waardoor de ruimte veel levendiger aanvoelt.
De soundtrack is ook een persoonlijke favoriet van mij. Er is muziek waar het moet zijn en soms is er gewoon veel omgevingsgeluid dat past bij de omgeving, maar het werkt echt goed. Digimon heeft unieke geluiden die echt illustreren hoe groot of klein ze zouden moeten zijn, wat een ondergewaardeerd ding was gezien de hardwarebeperkingen van de originele PS1.
Vonnis
Als volwassene merk ik dat ik dit spel meer waardeer dan toen ik het als kind deed. Het heeft zijn gebreken, maar na een vrij intense leercurve, eindelijk begrijpen hoe digivolutie werkt en kijken hoe de stad alleen maar groeit dankzij de kracht van je Digimon, is ongelooflijk lonend. Deze game trekt geen slag, maar is eerlijk en daagt je uit om een geweldige temmer te worden.
Als ik monsters wil verzamelen, speel ik Pokémon, maar als ik een echt avontuur wil beginnen, Digimon World is mijn spel van keuze.