Gefrustreerd en gefrustreerd en dubbele punt; De Flappy Bird Experience

Inhoud

• Maar wacht ... Waarom speel ik nog steeds?

Ik had een hekel aan Flappy Bird.

Daar heb ik het gezegd.

Nu we dat uit de weg hebben, laten we het hebben over het spel en waarom ik het zo verwarrend gek vond. Het enige dat u hoeft te doen is naar Twitter te zwerven en u zult er zeker achter komen waarom het zo gek is:

Gedachten waarom ik flappy bird speel • Ik heb niet eens de paal geraakt • dit vet van de vogels • dit spel zuigt • Im awesome • Ik zuig • Ik haat dit spel

- mads (@madie_king) 23 januari 2014 - Danny Cripps (@danny_cripps) 5 februari 2014

Waarom vlieg je niet gewoon zoals normale vogels #flappybird 🐦🐤

- Monika Ozdoba ❥ (@monikaozdoba) 5 februari 2014

Flappy vogel is als de nieuwe boze vogels. Alleen deze keer ben ik de boze.

- Flappy Bird-problemen (@FIappyBirdProb) 5 februari 2014

DIT SCHOTE VOGELSPEL ZUIGT. Ik HAAT U.

- Dylan Cheek (@dylancheek) 5 februari 2014

Begin je het probleem te zien?

Hilarische tweets terzijde, ik heb het spel zelf geprobeerd. Ik heb de eerste keer een hele minuut geduurd en ik ben nogal trots op mezelf. Dat wil niet zeggen dat 29 van die minuten niet zijn uitgegeven om zo rood te worden als Mario's hoed. Oké, misschien 29 minuten en 50 seconden.

Vanaf het moment dat ik het spel opende, was ik eigenlijk meer geïntrigeerd dan uitgesteld. De game heeft een serieuze Mario-achtige uitstraling; het gebruikt Mario-pijpen als "muren" die je zou moeten vermijden, maar meestal belanden ze gewoon in gezicht-eerst. Er gaat niets boven een gezicht vol muur om de zon er 's morgens helderder uit te laten zien.

Maar het spel tript je - in eerste instantie heb je het gevoel dat je dit ook Mario-achtige vliegspel gaat spelen. Dat wil zeggen, tot de eerste keer dat de game zegt dat je moet tikken om te starten. Een meer accurate opening zou zijn: "Bereid je voor op oneindige woede en de wens om je mobiele smash op de grond te zien slaan in ongeveer 54354532 stukken."

Er zijn zoveel geweldige memes die ik in dit hele bericht had kunnen gebruiken, maar ze zijn zo vol met woorden dat ik mijn moeder heb beloofd dat ik nooit zou zeggen dat ze gewoon niet geschikt zijn. Sterker nog, ik ben 31, en ik ben er vrij zeker van dat ik heb een paar nieuwe vloekwoorden geleerd tijdens het onderzoeken van dit bericht.

Er is niet veel aan de game zelf. Je tikt op het scherm, Flappy Bird, flappen. Dat is het zo'n beetje. Ontwijk de leidingen. Woede. Dood gaan. Probeer het opnieuw. Behaal een 10 en voel alsof je ergens naartoe gaat, probeer het opnieuw en scoor 9 en sterf. Woede, spoel herhalen.

Het probleem is dat de fysica van de game eigenlijk behoorlijk realistisch is; het klapperen benadert een vergelijkbare reactie die het echte klapperen zou produceren - een lichte lift, waarbij de zwaartekracht zich later opeens heel bekend maakt. Zo belandt u met een neus in de grond of botst u tegen een pijp. Zoals te zien in de afbeelding rechts van deze tekst.

Maar wacht ... Waarom speel ik nog steeds?

Het absoluut slechtste deel van deze frustrerende, flirtende game is dat Ik speel het nog steeds twee dagen later. Dus help me, ik kan niet stoppen.

Het is verslavend! Het is gewoon gek genoeg om te zorgen dat ik door wil gaan omdat Ik laat deze stomme kleine gele vogel mijn dag niet verpesten.

Verdomme, kleine gele vogel! Verdomme!

Onze beoordeling 6 Houd je van woede? Dan is Flappy Bird misschien wel de juiste game voor jou. De drang om je mobiel te gooien is misschien wel sterk met deze.