Inhoud
Ik zal je een paar spellen uitleggen waarvan ik vind dat ze oververhit waren. Spellen die ik heb gespeeld omdat ze mij zijn aangeraden en toen was ik teleurgesteld. Dit zijn geen slechte spellen, maar het zijn spellen die ik zou moeten houden om de juiste redenen, maar ik doe het niet omdat iemand het spel beter heeft gemaakt dan ik denk dat het is.
Dishonored
Als eerste is het spel gemaakt door Arkane Studios en uitgegeven door Bethesda. Dishonored werd gepocht als een uitstekend stealth-spel door zowel de media als mijn vrienden. Toen ik de controller oppakte, was ik extatisch. Het zag er goed uit, het begin van het verhaal was geweldig. Het is zelfs goed afgelopen.
Het probleem dat ik had was niet met het verhaal of de graphics of zelfs het geheel van het spel. Het was de stealth. De krachten hielpen en er waren een paar plaatsen waar de stealth-mechanismen werkten zoals ik had gehoord, maar meestal vielen ze tekort. Het zou een uitdaging zijn om rond te sluipen. Ik vond het ofwel helemaal te gemakkelijk of te moeilijk. Het kostte tijd om te stoppen en mijn weg te vinden. Ik vond het makkelijker om me een weg te banen door enkele van de 'veiligere' locaties dan er echt doorheen te sluipen. Voor mij was het een goede game, maar door het inconsistente stealth-aspect slaagde het er niet in om groots te worden.
Hitman: Absolution
Ik kreeg te horen dat deze game ook een geweldig stealth-spel was. Dat het leuk en zwaar was. Nogmaals, ik pakte de controller en was enthousiast. Ik vond het leuk Bloedgeld en dit moest nog beter zijn. Het verhaal begon sterk en ik dacht dat het zou doorgaan. Ik verveel me na het derde hoofdstuk.
Ik wilde niets liever dan de beste huurmoordenaar spelen die de wereld ooit had gekend, maar ik vond het erg moeilijk om een grote huurmoordenaar te zijn. De vaardigheden van Agent 47, afgezien van het "instinct" vermogen, er was weinig hulp om je het gevoel te geven dat je had wat je wilde. Voor mij verminderde dit de ervaring. Ik hou van een uitdaging, maar niet als je de beste Hitman in de branche probeert te zijn.
Far Cry 3
De trailers waren aantrekkelijk, maar het was geen garantie voor een ophaaldag. In de dagen en weken na de vrijlating bleef een buddy van mij vertellen dat het zo was Skyrim maar met geweren. Ik dacht bij mezelf dat dit precies was wat ik zocht. Dus ik pakte het spel op en begon te spelen. Het duurde even voordat de openingsscène klaar was, maar ik vond het intrigerend. Wat ik moeilijk vond, was het gebrek aan echte zijmissies. Waar ik van houd Skyrim is vanaf het begin overal heen en krijgt een missie van een willekeurige local.
In Far Cry 3 het enige wat ik vond, waren mensen die me opjaagden als ik te ver buiten de gebaande paden waagde. Dit was de eerste keer leuk, maar het werd vervelend naarmate ik langer speelde. Ik probeerde zelfs de torens te nemen, maar die waren zo gemakkelijk online te krijgen dat het te saai werd om de tijd van de een naar de ander te reizen. Al met al was het geen slecht spel. Het deed het niet waar "Skyrim met wapens "in mijn gedachten.
Daar heb je het. Een paar games waarvan ik denk dat het goede games zijn, maar die niet voldeden aan de hype die ik over hen hoorde.